Latest News from Iran Green Voice for 07/25/2011

Email not displaying correctly? View it in your browser. پورمحمدی: قانون گریزی بر کشور سایه افکنده است رئیس سازمان بازرسی کشور گفت: متاسفانه قانون گریزی بر فضای اجتماعی، اقتصادی و اداری کشور سایه افکنده است. به گزارش مهر، حجت الاسلام پورمحمدی ظهر یکشنبه در جمع تجار و فعلان اقتصادی استان کرمانشاه با اشاره به مشکلات سیستم مالیاتی کشور اظهار داشت: متاسفانه سیستم مالیاتی کشور معیوب است زیرا مالیات ها بیشتر متوجه بخشهای مولد اقتصادی است. سیستم مالیاتی کشور معیوب است وی افزود: در حال حاضر در کشور و در بخش هایی که پول کلان جریان دارد متاسفانه کمتر مورد توجه مالیاتی قرار می گیرد که این مشکل باید با کار کارشناسی بر طرف شود. رئیس سازمان بازرسی کشور در ادامه با بیان اینکه اصل خصوصی سازی باید به دقت انجام شود، گفت: باید دقت بیشتر بر روند اجرا قوانین خصوصی سازی و اصل ۴۴ انجام شود و این موضوع بسیار با اهمیت است. پورمحمدی با بیان اینکه باید بخش خصوصی در اقتصاد کشور بیشتر نقش آفرینی کند،اظهار داشت: کشور نباید دولتی اداره شود از طرفی نیز بخش خصوصی نیز نباید توقع داشته باشد که مشکلاتش را دولت برطرف کند. صندوق توسعه ملی نباید به سرنوشت صندوق ذخیره ارزی دچار شود رئیس سازمان بازرسی کشور در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به تاسیس صندوق توسعه ملی گفت: این سازمان در تلاش است تا صندوق توسعه ملی به سرنوشت صندوق ذخیره ارزی دچار نشود. پورمحمدی در ادامه با تاکید بر لزوم شفاف سازی فعالیت های اقتصادی در کشور گفت: شفاف سازی فعالیت های اقتصادی از ضرورت های پیشرفت و توسعه کشور است،لذا مدیران باید تلاش کنند که فعالیتشان دقیق،کامل و شفاف باشد. رئیس سازمان بازرسی کشور در پایان با بیان اینکه تحریم ها به فضای اقتصادی کشور ما فشار می آورد، تصریح کرد: در این فضا باید به گونه ای عمل کنیم که این تحریم ها فشار مضاعف به اقتصاد کشور وارد نکند.   اصولگرایان نمی‌توانند از مسئولیت وضعیتی که برای کشور درست کرده‌اند، فرار کنند ندای سبز آزادی: محمد مهدی شهریاری، عضو فراکسیون خط امام مجلس شورای اسلامی، با تاکید بر اینکه “وضعیت فعلی کشور از نظر سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، رفاهی و بین‌المللی در شرایط فعلی نتیجه عملکرد شش ساله جریان اصولگراست” افزود: “هرچند که امروز اصولگرایان سعی دارند خود را از مشکلات جدا کرده و با تبری جستن، مشکلات را به دیگران منتسب کنند، اما از حقیقت و آگاهی مردم نمی‌توان فرار کرد.” به گزارش کلمه، این عضو کمیسیون امنیت ملی در نطق میان دستور امروز خود در صحن علنی مجلس، که متن کامل آن در پارلمان نیوز منتشر شده، گفت: “وضعیت فعلی کشور از نظر سیاسی ، فرهنگی ، اقتصادی، رفاهی و بین المللی نتیجه عملکرد شش سال گذشته جریان اصولگراست و آنان سعی دارند خود را از آن جدا کرده و با تبری جستن از مشکلات آنرا به دیگران منتسب کنند ، اما از حقیقت و آگاهی مردم نمی‌توان فرار کرد.” نماینده مردم بجنورد با ابراز تاسف از اینکه “فاصله فضای سیاسی و اخلاقی کشور با سیره ی ائمه اطهار و اصول اخلاق اسلامی طی سالهای گذشته رو به افزایش است”، ادامه داد: “عدم توجه به اصول اخلاق اسلامی باعث گردیده که تشنگان قدرت جهت رسیدن به آن از تمامی حربه های غیر اسلامی و غیر اخلاقی استفاده کرده و کمترین توجهی نیز به سخنان وحدت‌آمیز رهبری ندارند. هرچه رهبری از وحدت می گوید آنان بر طبل تفرقه می کوبند و هرچه رهبری از تحمل یکدیگر و به رسمیت شناختن سلائق و گرایش های مختلف در کشور سخن می گوید آنان با بکار گرفتن تمام امکانات کشور سعی بر حذف رقیب دارند.” شهریاری ادامه داد: “شرایط داخلی و بین المللی امروز کشور ایجاب می کند کسانی که واقعا دوستدار جمهوری اسلامی ایران هستند، بر حفظ وحدت، جلوگیری از سخنان تفرقه انگیز و تحمل یکدیگر رفتار کنند. در همین چهارچوب جریان واقعی اصلاح طلب طی سالهای گذشته به خصوص پس از انتخابات ریاست جمهوری تلاش داشته است تا در چهارچوب نظام جمهوری اسلامی و حفظ وحدت و جلوگیری از آسیب به تمامیت ارضی کشور و در چهارچوب قانون اساسی مواضع عاقلانه خود را دنبال کند. وی با اشاره به اعتقاد واقعی و تاکید جریان اصلاح طلب بر اصول و شعارهای انقلاب اسلامی، قانون اساسی، ولایت فقیه و نقش مردم در تعیین سرنوشت سیاسی کشور، خاطرنشان کرد: “اصلاحات واقعی بدنبال اصلاح معایب و کارآمدی حکومت در اداره امور کشور و در نتیجه افزایش رضایت مردم است. هرگونه اصلاحی را در چهارچوب نظام، قانون اساسی پیگیر است به خصوص به دنبال اجرایی کردن فصل سوم قانون اساسی که حقوق ملت را بی بدیل نسبت به بسیاری از کشورهای مدعی دموکراسی مطرح کرده است.” وی تاکید کرد: “اگر ما اصول گرایی را معتقدین واقعی به اصول انقلاب یعنی استقلال ،آزادی، جمهوری اسلامی بدانیم، این جریان اصلاح طلب اصولگرایان واقعی هستند.” وی همچنین از بی‌توجهی برخی اصولگرایان به سخنان رهبری در خصوص جذب حداکثری، حفظ وحدت، عدم ایجاد التهاب در جامعه و حفظ آبروی افراد، از اینکه آنها “در راستای برهم زدن ثبات و آرامش کشور و ترویج دروغ و افترا و توهین و زیر پاگذاشتن اخلاق اسلامی” اقدام کرده اند، انتقاد کرد و عملکرد جریان حاکم را با توجه به شرایط داخلی و بین المللی، در راستای منافع ضد انقلاب و قدرتهای استکباری ارزیابی کرد و افزود: “دنیای استکبار با توجه به همین شرایطی که آقایان فراهم می کنند، به دنبال سو استفاده از مسائل داخلی کشور است.” وی تصریح کرد: “بنابراین در سال ۱۳۹۰ در آستانه انتخابات مجلس نهم وظیفه دوستداران واقعی انقلاب این است که صاحبان و دوستداران اصلی انقلاب را پاس داشته و حافظ حرمت و جایگاه آنان در کشور باشند که در نهایت به نفع نظام خواهد بود.” این نماینده اصلاح طلب همچنین از سیاست خارجی دولت احمدی نژاد به شدت انتقاد کرد و گفت: “تعدد و تفرق منابع تصمیم گیر سیاست خارجی در کشور, خلع ید از وزارت امور خارجه به عنوان متولی سیاست خارجی ؛ و بی عملی این وزارت خانه در اثر تعدد و تنوع منابع تصمیم گیر؛ و انفعال در مواجه با تحولات منطقه ای موجب غیبت کشورمان در صحنه های بین المللی و کاستن از وزن و جایگاه سیاسی ایران و جدی نگرفتن سیاست خارجی ما در روابط بین المللی شده و بیم آن میرود که این سیاست خارجی تهاجمی نرخ رشد سیاسی را مانند رشد اقتصادی به صفر برساند.” وی “نقش آفرینی و جایگزینی ترکیه به جای کشورمان در تحولات منطقه ای و بین المللی” را نمونه ای از این وضعیت دانست و خواستار آن شد که احمدی نژاد از “ورود سلایق شخصی و جناحی به عرصه سیاست خارجی” جلوگیری کند. این نماینده از همکاران اصولگرای خود نیز خواست تا به گونه ای عمل کنند که اختلافات سیاسی داخلی را به حوزه سیاست خارجی و دیپلماسی کشور تعمیم ندهند. وی از “سیاست نگاه به شرق” نیز انتقاد کرد و گفت: “حمایت روسیه و چین از قطعنامه های ضد ایرانی، و همراهی اخیر کشورهای مسلمان شرق آسیا با قطعنامه حقوق بشری بر علیه ایران و افزایش آرای منفی و کاهش حمایت از کشورمان در مجامع بین المللی مانند مورد اخیر فائو، نشانه بارز شکست سیاست نگاه به شرق در بعد سیاسی است. از نظر اقتصادی نیز نابودی تولید و صنایع داخلی به قیمت واردات کالاهای بی کیفیت از این کشورها به هزینه کسب حمایت سیاسی، دیگر جایی برای دفاع و ادامه سیاست نگاه به شرق باقی نگذارده است.” شهریاری افزود: “همچنین بروز مشکلات عدیده در روابط با همسایگان مسلمان بخصوص کشورهای جنوب خلیج فارس هر گونه توجیه برای کارآمدی سیاست توسعه روابط با آمریکای لاتین به عنوان منطقه ای که کمترین تجانس را با کشورمان دارد بی معنا ساخته است.” این عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس خاطرنشان کرد: “علی رغم بروز نا آرامی ها در خاورمیانه، در صحنه بین الملل مقابله و جنگ جای خود را به مفاهمه و گفتگو داده است و کشورهایی که نتوانند در این چرخه گفتگوی جهانی قرار بگیرند از منافع همگرایی جهانی نیز منتفع نخواهند شد. هر چند تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا بسیار سیال و پیش بینی ناپذیر است اما بدون شک منافع ملت ایران در همراهی با حرکتهای آزادیخواهانه منطقه بهتر تامین می شود.” وی در پایان نطق خود به مسائل حوزه انتخابیه و محرومیت استان خراسان شمالی اشاره کرد و با بیان اینکه “متاسفانه طی سالهای اخیر در تقسیم بودجه عدالت رعایت نشده”، گفت: “استانی با نصف جمعیت استان خراسان شمالی دو برابر این استان بودجه دریافت می کند که زیر ساختهای آن از استان ما ۲۰ سال هم جلوتر است و همزمان از عدالت در کشور سخن به میان می آید. عدم توجه به این استان باعث شده است که در اکثر شاخص های توسعه استان ما در ردیف های آخر کشور قرار گیرد. همین عدم توجه امروزه مشکلات مردم را برجسته کرده و عدم سرمایه گذاری های مناسب در زیر ساخت ها باعث روشن شدن مشکلات شده است.”   آیت‌الله دستغیب: اگر قانون اساسی همچنان نقض شود، شرکت در انتخابات وجه شرعی و عقلی ندارد ندای سبز آزادی: آیت‌الله‌العظمی سید علی‌محمد دستغیب، مرجع تقلید مقیم شیراز، شرط شرکت مردم در انتخابات آتی را آزادی موسوی و کروبی و دیگر زندانیان سیاسی، لغو نظارت استصوابی و حاکم شدن رای مردم، بازگشت ولی فقیه به جایگاه قانونی، ممانعت از دخالت نیروهای امنیتی و نظامی در سیاست و اقتصاد دانست و تاکید کرد که در غیر این صورت، وضع مانند دو انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته خواهد شد و در چنین شرایطی “رای دادن وجه شرعی و عقلی ندارد.” به گزارش کلمه، این عضو مجلس خبرگان رهبری که به طور اختصاصی با وب‌سایت حدیث سرو گفت‌وگو می‌کرد، در پاسخ به سؤالی درباره ادعای عصمت ولی فقیه که به تازگی از سوی برخی افراد مطرح شده، با تاکید بر اینکه احدی غیر از چهارده معصوم، مصون از اشتباه نیست، ولایت فقیه فعلی را چیزی غیر از ولایت فقیه دوران امام خمینی (س) دانست و افزود: “طرح اینگونه مسائل از جانب برخی روحانیون موجب خدشه دارشدن اصل امامت و سست شدن اعتقاد مردم به صاحبان شریعت می شود و فضا را برای استبداد و خودکامگی فراهم می کند و باورهای دینی را از بین می برد.” آیت‌الله دستغیب همچنین مسئولیت اصلی تخلفات فعلی از قانون اساسی را برعهده‌ی شورای نگهبان دانست و این شورا را متهم کرد که “بعد از فوت حضرت امام (ره)، مطالب را عکس و مردم را از صحنه خارج و زحمات موسّس جمهوری اسلامی را نادیده و خواسته غیر منطقی خود را بعمل درآوردند و آن شد که می بینید.” ایشان همچنین به اظهارات رئیس جدید و برخی اعضای مجلس خبرگان مبنی بر اینکه وظیفه خبرگان، تحسین و پاسداری از جایگاه رهبری است، انتقاد کرد و گفت: “اینکه گفته می شود اعضای مجلس خبرگان رهبری باید مجتهد باشند نه مقلّد، بدین جهت است که اگر حرفی زده می شود از روی منابع فقهی یعنی قرآن وسنت باشد نه از روی سیاست و به بهانه حفظ نظام! سخن کسانی که می گویند باید تسلیم امر رهبری شد و ایشان را فصل الخطاب قرار داد به حکم فقه و منطق مورد قبول نیست بلکه از ناحیه فشار و در نهایت تقلید است و نظراتی اینچنینی موجب بی اعتبار شدن مجلس خبرگان و وهن جمهوری اسلامی ایران است.” وقتی شرع و قانون نقض می‌شود، آیا هنوز رای دادن واجب است؟ سایت حدیث سرو در اولین سؤال این مصاحبه، به وجوب شرعی رای دادن برای حفظ قانون اساسی اشاره کرد و از آیت‌الله دستغیب پرسید: “در صورتی که قانون رعایت نشود، و حقوق مردم ضایع شود و خلاف شرع حاکم گردد و هیئت حاکمه جوابگو نباشند، آیا رای دادن به قوّت خود باقی است؟” در توضیح این سؤال نیز در وب‌سایت مذکور آمده است: “شخصی که در نظام جمهوری اسلامی ایران، مثل آقای مهندس میرحسین موسوی؛ در ردیف رتبه اول است، و مورد تایید امام امّت می باشد و هیچ مدرکی علیه او یافت نکردند، شورای نگهبان او را تایید می کند، آن هم در اثر فشار مردم و ترس از آنها، اما در عمل به فرمانداری ها گفته می شود که سعی شود ستاد انتخاباتی ایشان ( جناب آقای میر حسین موسوی) تشکیل نشود؛ و به دفعات به ستاد وی حمله می شود و در روز انتخابات نمایندگان آن بزرگوار را از حضور در پای صندوقهای رای و نظارت بر آنها محروم می کنند و نتیجه انتخابات را پیش از تمام شدن وقت قانونی ابلاغ می نمایند و مردم را بی اطلاع از جریانهای مهندسی شده قرار می دهند؛ که هیچ کدام آن از نظر قانون رعایت نشده، با این حال چگونه مردم اطمینان کنند که رای آنها محترم بوده و حقوق آنها رعایت می شود؟” در ادامه توضیح خاطرنشان شده است: “شورای نگهبان که باید حافظ قانون اساسی باشد، خود ناقض بوده و رای مردم را بی ارزش می داند، مجلس شورای اسلامی که باید مستقل و در راس امور بوده و حافظ منافع ملت باشد، آلت دست گردیده، نیروهای امنیتی و نظامی که باید حافظ مرزها و امنیت کشور باشند، سبب نا امنی و مخلّ اقتصاد ملت گردیده و در امور مردم دخالت می کنند، قوه قضائیه که باید مستقل بوده و مدافع حقوق مردم باشد، فاقد فقه الهی و غیر مستقل و مجری دستورات نیروهای امنیتی و نظامی می باشند؛ زندانیان بدون محاکمه در حبس به سر می برند که در واقع اتهام زندانیان سیاسی بخاطر عمل نکردن به نظر شخص است، نه عمل خلاف شرع و قانون؛ با این فرض که مسائل انتخابات رعایت نمی شود آیا می توان گفت این وجوب شرکت در انتخابات همچنان بقوّت خویش باقی است؟” شورای نگهبان و نظارت استصوابی، ریشه اصلی انحرافات آیت‌الله دستغیب در پاسخ به این سؤال، تصریح کرده است: “علت فاصله مردم از حاکمیّت از ناحیه “شورای نگهبان” می باشد؛ این نهاد که باید حافظ قانون اساسی بوده و عمل بر طبق قرآن و سنت کند، این امور را رها کرده و چسبیده است به نظارت استصوابی و ولایت مطلقه فقیه در تمام امور؛ که حضرت امام خمینی (ره) در زمان حیات خویش بخوبی معنی ولایت فقیه در قانون اساسی را بیان و پیاده کردند و فرمودند: “میزان رای ملت است”. و با شورای نگهبان بر سر این مطلب (میزان رای ملت است) اختلاف داشتند و حق را به مردم دادند نه به شورای نگهبان. اما شورای نگهبان بعد از فوت حضرت امام (ره)، مطالب را عکس و مردم را از صحنه خارج و زحمات موسّس جمهوری اسلامی را نادیده و خواسته غیر منطقی خود را بعمل درآوردند و آن شد که می بینید؛ و خودشان هم نسبت به این اشتباه عملا اعتراف دارند. زیرا در اثر نظارت استصوابی و کنار گذاشتن رای مردم چنان مبتلا شده اند که نمی توانند رئیس جمهور مورد تایید خودشان که فعلا در مقابلشان ایستاده، را استیضاح کنند چون اکثر نمایندگان تابع رئیس جمهور هستند. اما اگر نمایندگان با پشتوانه قویّ مردم و بدون قیچی شورای نگهبان انتخاب می شدند، قوه مجریه نمی توانست تخلف از قانون نماید. پس شورای نگهبان مسئول تخلّف از قانون اساسی است. لذا باید گفت که راهی جز بازگشت به منطق و عذر خواهی از ملت شریف ایران و اینکه قوای سه گانه بر طبق قانون اساسی اداره شوند؛ نه اینکه از طریق نیروهای امنیتی و نظامی ودفتر اصل صدوهفتم قانون اساسی، اداره شود.” بزرگان تا دیر نشده برگردند، خط و نشان هم نکشند ایشان افزوده است: “مردم به قانون اساسی رای دادند، به جمهوری اسلامی که در راس آن حضرت امام خمینی (ره) بود رای دادند، امام امت (ره) وعده تحقّق عدل علی بن ابیطالب (ع) و سنّت رسول خدا (ص) به مردم داد و تا حدودی لذت اسلام محمّدی (صلی الله علیه و آله) را چشیدند. اما اکنون آن وعده ها از میان رفته و مردم حالت نا امیدی و دلسردی پیدا کرده اند. لذا بر بزرگان است تا دیر نشده به اصل خود برگشته و انقدر خط ونشان نکشند، مردم هم قطعا اهل گذشت هستند.” چند شرط اساسی شرکت در انتخابات شرکت در انتخاباتی مانند ۸۴ و ۸۸ با شرع و عقل مغایرت دارد وی ادامه داده است: “بنابراین در صورتی که نظارت استصوابی برداشته شود و ولی فقیه بعنوان یک فقیه تنظیم کننده قوای سه گانه باشد و خبرگان ناظر بر اعمال وی باشند؛ دادگاه ویژه روحانیت که غیر قانونی است برچیده شود و آقایان موسوی و کروبی و همسرانشان بهمراه جمیع زندانیان سیاسی آزاد شده و اعاده حیثیت شوند و سه قوه مستقل عمل کنند و نیروهای امنیتی و نظامی از دخالت در سیاست و اقتصاد و امور مردم ممنوع شوند و مردم حکومت کنند و خواسته آنها انجام گیرد، می توان امید داشت که مردم مایل به رای دادن شوند؛ و در غیر اینصورت همان وضعی که در انتخابات ریاست جمهوری سال هشتادو چهار و هشتادو هشت بر سر مردم رفت تکرار خواهد شد و با این حال رای دادن وجه شرعی و عقلی ندارد؛ یعنی با فرض مذکور نسبت به عدم اجرای قانون اساسی و رعایت نکردن حکم شرع واجب نمی باشد.” ادعای عصمت ولی فقیه، مهیا کردن فضا برای استبداد و خودکامگی است در سؤال دوم از آیت‌الله دستغیب پرسیده شده است: “می خواستیم نظر حضرتعالی را جویا شویم درباره بعضی از متفقّهین که با استناد به اصل صدوهفتم به بعد قانون اساسی، اینطور می گویند: “که ولی فقیه اشتباه نمی کند و باید تنها یک نفر در راس باشد”، آیا این مطلب موجب خدشه دارشدن اصل امامت که افرادش باید معصوم و از طرف خدا تعیین شده باشد نیست؟ آیا معنای عصمت که تنها در چهارده معصوم ( علیهم السلام)، است بی معنی نمی شود و آیا اینگونه مطالب مورد بدعت نیست؟” این مرجع تقلید به سؤال مذکور اینگونه پاسخ گفته است: “باید به این نکته توجه داشت که تنها چهارده معصوم هستند که خطا و اشتباه نمی کنند و احدی غیر از ایشان مصون از اشتباه نیست و طرح اینگونه مسائل از جانب برخی روحانیون موجب خدشه دارشدن اصل امامت و سست شدن اعتقاد مردم به صاحبان شریعت می شود و فضا را برای استبداد و خودکامگی فراهم می کند و باورهای دینی را از بین می برد.” برداشت غلط از ولایت فقیه، ریشه تمام گرفتاری‌های مملکت ولایت فقیه فراتر از اختیارات قانونی، می‌شود استبداد در لباس دین ایشان ادامه داده است: “تمام گرفتاریهای مملکت ما از ناحیه برداشت غلط از ولایت فقیه می باشد. چنانکه قبلا در یک بیانیه گفته شد، آنچه در قانون اساسی راجع به اصل صدوهفتم به بعد می باشد این است که خبرگان شخصی را که مجتهد و عادل و آگاه به مسائل روز است را تعیین کنند و او را بعنوان تنظیم کننده قوای سه گانه ( قضائیه، مقنّنه، مجریه) با اختیاراتی که در قانون برای وی تعیین شده به مردم معرفی نمایند تا حافظ احکام قرآن وسنت باشد، و در غیر این صورت استبداد در لباس دین خواهد بود.” آیت‌الله دستغیب سپس تصریح کرده است: “جهت اطلاع باید عرض شود، تمام اشتباه از خلط مبحث ولایت “مطلقه” فقیه و ولایت “فقیه” تصویب شده در قانون اساسی است. ولایت فقیه تعریف شده در قانون اساسی تنظیم کننده قوای سه گانه( مجریه، مقنّنه، قضائیه) است که دارای شرائطی از جمله مجتهد و عادل و آگاه به مسائل روز می باشد. اما ولایت “مطلقه” فقیه که از جمله منصب امام امت (ره) ، در سال پنجاه و هفت به بعد اتفاق افتاد، و کلّی منحصر در فرد بود و جَعل امام معصوم (علیهم السلام) منطبق بر ایشان بود، لذا مورد تایید مراجع عظام و علمای اعلام و پشتیبان قاطع مردم بودند. اما ولایت فقیه قانون اساسی تنظیم کننده سه قوه می باشد. در عین حالیکه این منصب (ولایت مطلقه) بر حضرت امام خمینی (ره)، انطباق داشت ولی مع ذلک ایشان از خطا و اشتباه مصون نبود همانطور که در قضیه مهندس بازرگان فرمود: بنده اشتباه کردم؛ آنوقت چطور بعضی اینطور ادعا می کنند که منتخب خبرگان که وظیفه اش تنظیم قوای سه گانه است از خطا و اشتباه مصون است؟!” اعضای خبرگان باید از روی منابع فقهی حرف بزنند، نه از روی سیاست و حفظ نظام حدیث سرو در سؤال بعدی از آیت‌الله دستغیب پرسیده است: “اخیرا مطالبی از ریاست مجلس خبرگان رهبری در رسانه ها منتشر شده درباره اینکه وظیفه خبرگان “کشف” و تعیین رهبری و نظارت به معنای “تحسین و پاسداری” از جایگاه رهبری است و اینکه بر اساس قانون، رهبری فصل الخطاب است، نظر حضرتعالی در این مورد چیست؟” نماینده مردم شیراز در خبرگان نیز پاسخ داده است: “اولا: بنده بارها عرض کرده ا م که نظریه “کشف” مبنای فقهی ندارد و این معنی که منتخب خبرگان همان فرد مورد نظر امام زمان (ع) است سخنی بی پایه و اساس است. و ثانیا: اینکه گفته می شود اعضای مجلس خبرگان رهبری باید مجتهد باشند نه مقلّد، بدین جهت است که اگر حرفی زده می شود از روی منابع فقهی یعنی قرآن وسنت باشد نه از روی سیاست و به بهانه حفظ نظام! ” اگر رابطه خبرگان و رهبری برعکس شود، باعث تمسخر مردم می‌شود این تنها عضو منتقد مجلس خبرگان خاطرنشان کرده است: “سخن کسانی که می گویند باید تسلیم امر رهبری شد و ایشان را فصل الخطاب قرار داد به حکم فقه و منطق مورد قبول نیست بلکه از ناحیه فشار و در نهایت تقلید است و نظراتی اینچنینی موجب بی اعتبار شدن مجلس خبرگان و وهن جمهوری اسلامی ایران است به علت اینکه قوام رهبری به خبرگان است و این اعضا اگر نتوانند نظر دهند و انتقادات را به سمع رهبری برسانند، خوب در این صورت منجر به این می شود که مطلب عکس شود و قوام خبرگان به رهبری شود و این امر باعث تمسخر مردم می شود. ایشان به عنوان نکته سوم و پایانی نیز گفته است: “‌و ثالثا: وظیفه رهبری را قانون اساسی مشخص کرده است که همان نظارت بر قوای سه گانه می باشد و قانون به عنوان فصل الخطاب نقش مهمی در این امر ایفا می کند که برای همین ولی فقیه منتخب خبرگان هم وظایفی مقرّر شده است.”   مراسم گرامیداشت چهلمین روز شهادت هدی صابر در بند ۳۵۰ زندان اوین زندانیان بند ۳۵۰ زندان اوین به مناسبت چهلمین روز شهادت هدی صابر مراسم یادبودی را در سالن کوچک این بند برگزار کردند. طبق خبرهای رسیده به کلمه، در این مراسم زندانیان با گرامی داشتن یاد و خاطره این شهید راه آزادی هر یک خاطراتی را از زمانی که با او هم بند بودند نقل کردند. آنها تاکید کردند که نام و یاد این زندانی هرگز از خاطر هیچ کدامشان پاک نخواهد شد. هدی صابر چهل روز پیش در پی اعتصاب غذایی که در اعتراض به چگونگی شهادت هاله سحابی در زندان به آن دست زده بود به شهادت رسید. ضرب و شتم در هنگام اعتصاب غذا، عدم رسیدگی به موقع مسوولان زندان و انتقال دیر هنگام صابر به بیمارستان از دلایل شهادت او پس از هشت روز اعتصاب غذا عنوان می شود. ۶۴ نفر از هم بندان هدی صابر پس از شهادت او ، شهادت نامه ای را به بیرون از زندان ارسال کردند شهادت نامه ای که تاکید می کرد هدی صابر به علت ضرب و شتم در بهداری زندان اوین و انتقال دیر هنگام به بیمارستان به شهادت رسیده است. آنها هنگام ذکر خاطراتشان از صابر بارها تاکید کردند که لحظه ای هم ندیده اند که صابر برای خود زندگی کند، او به عشق مردم و کشورش زنده بود و لحظه ای از آرمانهایش عقب ننشست. آنها از صابری یاد کردند که با پای برهنه در حیاط زندان نماز می خواند و هیچگاه حاضر نبود از غذایی جر غذای زندان استفاده کند چرا که فکر می کرد شاید کسی نتواند به غذایی جز آن دسترسی داشته باشد. آنها از صابری یاد کردند که چه در زندان و چه در بیرون از زندان همیشه به فکر دیگران بود و کسی در زندان نبود که ناراحتی و دردی داشته باشد و صابر اولین کسی نباشد که بر بالینش حاضر شود. آنها از صابری گفتند که زندگی و مرگش به آنها درس عزت ، بزرگی و آزادگی آموخت.   با هجوم ماموران امنیتی، مهدیه گلرو به زندان اوین بازگردانده شد شب گذشته با هجوم ماموران امنیتی به منزل مهدیه گلرو، وی برای گذراندن ادامه محکومیت به زندان اوین بازگردانده شد. به گزارش دانشجونیوز، مهدیه گلرو در حالی که با سپردن وثیقه ١٥٠ میلیون تومانی، شنبه گذشته به همراه بهاره هدایت به مرخصی از زندان آمده بود، شب گذشته با حمله ماموران امنیتی به منزلش، به زندان اوین بازگشت. این در حالی است که طی صحبت های انجام شده با مسئولان ذی ربط، قرار بوده که وی امروز صبح به زندان اوین بازگردد. مهدیه گلرو، دانشجوی دانشکده اقتصاد علامه طباطبایی، در ١١ آذر سال ١٣٨٨ با هجوم ماموران امنیتی به منزلش بازداشت شد. مهدیه گلرو، نائب دبیر سابق انجمن اسلامی دانشگاه علامه و عضو شورای دفاع از حق تحصیل، پیش از این نیز دو بار بازداشت شده بود. وی در فروردین ماه ١٣٨٩، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباس، به اتهام «تبلیغ علیه نظام، تجمع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت ملی» به دو سال و چهار ماه حبس تعزیری محکوم شد. شعبه ٥٤ دادگاه تجدیدنظر این حکم را به دو سال زندان کاهش داد. مهدیه گلرو هم چنین به دلیل انتشار مطالب از داخل زندان و صدور بیانیه به مناسبت روز دانشجو، از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» محاکمه و به شش ماه حبس تعزیری دیگر محکوم شد. وی همچنین یک روز پیش از بازداشت، در دهم آذر ماه سال ۸۸، از سوی شعبه ۱۲ دادگاه انقلاب به یک سال حبس تعلیقی محکوم شده بود که در پی بازداشت اخیر وی، این حکم نیز به اجرا گذاشته شد. وی شنبه گذشته، برای اولین بار پس از بازداشت به مرخصی از زندان آمده بود.   یک انتخابات و همه روزنامه نگاران و فعالان رسانه ای بازداشتی  اعلام نتایجِ انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران با دستگیری گسترده ی شهروندان ایرانی در حوزه های مختلف همراه بود. موج این دستگیری ها ابتدا با بازداشت فعالان سیاسی و رسانه ای آغاز شد و سپس به دستگیری و بازداشت فعالان دانشجویی، فرهنگی، وکلا، هنرمندان و شهروندان معمولی در جریانِ اعتراضاتِ همراه گردید. بسیاری از صاحبنظران سیاسی، از انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸  به عنوان « کودتای انتخاباتی» یاد کرده اند. آنها  دلیل این تعبیر خود  را  موجِ دستگیری های گسترده پیش از شکل گیری هرگونه راهپیمایی اعتراضی عنوان می کنند و باور دارند که حاکمیت پیش از اعلامِ نتایجِ انتخابات برای دستگیری فعالانِ ستادهای انتخاباتی، نمایندگان احزاب، رسانه ها و دانشگاه ها  از پیش برنامه ریزی کرده بود تا  پس از اعلام  نتایج شمارش آرای انتخابات، امکانِ هرگونه اعتراض سیستماتیک و سازماندهی شده  از جامعه سلب شود. در دیگر سو، این فشارها و دستگیری های فله ای منجر به شکل گیری اعتراضاتِ خودجوشِ مردمی در سطوح خیابانی شد که حکومت نیز برای سرکوبِ این اعتراضات به خشونت جدی تری دست یازید و شماری از بازداشت شدگان نیز در اثرِ همین خشونت در کهریزک و بسیاری دیگر از معترضان نیز در خیابان جان خود را از دست دادند. پیشتر گزارشی از سخنان ۴۳ تن از خانواده های جان باختگان به همین قلم منتشر شد که روایت گرِ این انتخاباتِ خونین بود.  بعد  از آنhttp://www.rahesabz.net/story/40037/"> گزارش دیگری که تمام نام های گره خورده با بازداشتگاه مخوف کهریزک را کنار هم گنجانده بود، ابعاد دیگر این انتخابات جنجال برانگیز را روایت می کرد، اینک  گزارش پیش رو نیز  قصد دارد با نگاهی به دستگیری همه ی فعالان رسانه ای در دو سال گذشته، زاویه دیگری از یک انتخاباتِ را به تصویر کشد.      تعداد زیادی از روزنامه نگاران در جریان وقایع پس از انتخاباتِ دهمین دوره ی ریاست جمهوری سال ۸۸ بازداشت شدند که جمعی از آن‌ها پس از چند ماه حبس آزاد شدند و گروهی همچنان در زندان به سر می برند. برای برخی  از این روزنامه نگاران، احکام سنگین زندان، تبعید و محرومیت از فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و رسانه ای صادر شده، جمعی دیگر از آنان با قید وثیقه در آزادیِ موقت به سر می برند و بسیاری از آنان نیز به دلیل همین آزادی مشروط ممنوع الخروج و ممنوع القلم هستند. این گزارش، روایتی است از دستگیریِ روزنامه نگاران، نویسندگان، مدیران و  فعالان مطبوعاتی و رسانه ای که پس ازانتخابات دهمین دوره ی ریاست جمهوری ایران در ۲۲ خرداد ۸۸ حداقل یک یا چند بار دستگیر و زندانی شده اند و براساس همین روایت است که سازمان روزنامه نگاران بدون مرز بار‌ها نسبت به شرایط روزنامه نگاری در ایران  ابراز نگرانی کرده و کمیته ی حمایت از روزنامه‌نگاران نیز اعلام کرده است که ایران و چین بزرگ ‌ترین زندان روزنامه ‌نگاران در جهان هستند. این گزارش در حال تکمیل است تا روایت بازداشت شمار دیگری از  فعالان رسانه ای از جمله عکاسان، وب نگاران و برخی دیگر از روزنامه نگاران نیز به آن افزوده شود. ساسان آقایی ساسان آقایی روزنامه نگارپس از انتخابات جنجالیِ ریاست جمهوری ایران  روز یک‌شنبه اول آذرماه سال ۸۸  بازداشت شد.  ماموران امنیتی پس از بازداشت این روزنامه‌نگار منزلش را  نیز مورد بازرسی قرار داده و بخشی از وسایل شخصی و کامپیوترش را توقیف کرده بودند. این روزنامه نگار جوان  ۱۶  روز از بعد از  بازداشتش برای اولین بار با خانواده خود تماس گرفت و آنها از نگرانی  بیرون آورد و گفت که  بازجویی‌هایش تا ۱۴ روز آینده نیز ادامه خواهد داشت. پیش از این خانواده  و دوستان و همکاران او هیچ گونه اطلاعی از محل نگهداری این روزنامه نگار نداشتند. ساسان آقایی که سابقه‌ی فعالیت در روزنامه‌های فرهیختگان، اعتماد ملی، اعتماد، توسعه و مردم‌سالاری را در کارنامه خود دارد، اول آذرماه سال گذشته بازداشت و ۴۰ روز را در سلول انفرادی بند ۲۰۹ گذراند و پس از انتقال به بند ۳۵۰ و گذراندن حدود ۱۳۰ روز در این بند، با قید وثیقه در فروردین ماه آزاد شد. اتهام ساسان آقایی، روزنامه‌نگار، وبلاگ‌نویس و فعال حقوق بشر، «فعالیت تبلیغی علیه نظام» عنوان شده و با توجه به این اتهام، قاضی مقیسه او را به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. ساسان آقایی یکی از وبلاگ‌نویسان پرسابقه و فعالی است که بیش از هشت سال به طور مداوم در وبلاگ خود با عنوان «تریبون آزاد» به  وبلاگ‌نویسی پرداخته و به عنوان یکی از حامیان جنبش اعتراضی ایران بارها  در وبلاگ خود مقاله های انتقادی  نوشت. او پیش از این هم یک بار طعم زندان را چشیده بود. هوتن ابوالفتحی هوتن ابوالفتحی روزنامه نگار و از جوانان فعال در ستاد هنرمندان حامی میر حسین موسوی روز ۲۶ بهمن ماه بازداشت شده است. سایت تا آزادی روزنامه نگاران زندانی همان زمان گزارش داده بود که این روزنامه نگار جوان پس از احضار به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات بازداشت شده بود. هوتن ابوالفتحی روزنامه نگار جوانی است که با نشریه ی چلچراغ که یکی از نشریه های پر طرفدار در میان نسل جوان ایرانی است همکاری داشت. بهمن احمدی امویی بهمن احمدی امویی روزنامه نگار و نویسنده کتابهای "اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی "و" مردان جمهوری اسلامی چگونه تکنوکرات شدند» در ۳۰ خرداد ۸۸  همزمان با برگزاری راهپیمایی مسالمت آمیز معترضان بازداشت شد. بهمن امویی از روزنامه نگاران آرام اما  باسابقه ی ایران است که  برای روزنامه‌های جامعه، توس، صبح امروز، نوروز، شرق، وقایع اتفاقیه و سرمایه قلم زده است و بارها در نقد اقتصادی دولت های پیشین و فعلی مقاله های تحلیلی نوشته است. او همسر یکی از روزنامه نگاران باسابقه ی ایران به نام ژیلا بنی یعقوب است که تا مدت ها هر دوی آنها همزمان در زندان به سر می بردند. وی مدتها بدون ملاقات در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس بود اما در نهایت  در آستانه نوروز توانست  تنها چند روز مرخصی استفاده کند. زمانی که در مرخصی بود میرحسین موسوی به دیدار وی رفت که در نهایت بهمن دوباره به اوین بازگردانده شد و تاکنون از  امکان مرخصی مجدد بهره مند نشد. ژیلا بنی یعقوب همسر احمدی امویی در مورد روز بازگشت او به اوین نوشته بود:  به بهمن زنگ می زنند که باید همین امروز به زندان بازگردی ، در همین حال فردای همان روز من باید در دادگاه حاضر می شدم. بهمن تنها چیزی که به ذهنش رسید این بود که به مامور اوین بگوید من امروز نمی آیم و فردا می آیم. چرا که تصمیم گرفته بود که هرجور شده مرا تا دادگاه  همراهی کند . بهمن امویی در زندان بارها تحت فشار قرار گرفت اما مقاومت او منجر شد تا بازجوها موفق نشوند او را راضی کنند که تن به اعترافات تلویزیونی علیه خود و جنبش سبز دهد. وی از جمله زندانیانی است که  دو بار دست به اعتصاب غذا زده  است.   از نکات شگفت انگیز پرونده ی بهمن احمدی امویی این است که  انتشار  شعری حماسی از فردوسی در سایت خرداد یکی از اتهامات وی  در دادگاه اعلام شد. سرانجام وی  در دادگاه بدوی به اتهام "تبانی به قصد اخلال در امنیت کشور"،"تبلیغ علیه نظام" و "خلال در نظم عمومی" و "توهین به رئیس جمهور رسمی کشور" به 7 سال و ۴ ماه حبس تعزيری و۳۴ ضربه شلاق محكوم شد که این حکم از سوی دادگاه تجدیدنظر به پنج سال زندان قطعی تغییر  یافت. بهمن احمدی امویی نیز پیش از این در جریان دفاع از حقوق زنان زندانی شده بود. علی محمد اسلامپور علی محمد اسلامپور  نیز به عنوان سردبیرِ نشریه نوای وقت کرمانشاه در تاریخ ۱۴ بهمن ۸۸ توسط شعبه نهم دادگاه انقلاب احضار  و زندانی شد. معمولا در مورد روزنامه نگاران نشریات محلی کمتر خبررسانی می شود و خانواده های آنها نیز به دلیل فشارهای امنیتی کمتر در  مورد وضعیت این زندانیان اطلاع رسانی می کنند. علی محمد اسلامپور  با حکم قاضی نجار به اتهام نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی و فحاشی از طریق وبلاگ قصر نیوز بازداشت شده بود و خانواده ی وی نیز نمی دانستند که او در روزهای نخست کجا نگهداری می شود. علی محمد اسلامپور در  روزهای انتخابات نیز حضور فعال داشت وی در مراسمی که به مناسبت افتتاح ستاد انتخاباتی حزب مردمسالاری در کرمانشاه برگزار شده بود، طی یک سخنرانی، مشارکت حداکثری مردم در تعیین سرنوشت خود در ۲۲ خرداد ماه را گذر از وضعیت بحرانی کشور خوانده بود اما پس از بحران انتخاباتی خودش زندانی شد.   مهسا امرآبادی مهسا امرآبادی روزنامه نگار جوان ایرانی تنها دو روز بعد از انتخابات مخدوش ریاست جمهوری ایران در خرداد ماه سال ۸۸ بازداشت و پس از دو ماه و نیم با وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. خانواده این روزنامه نگار زندانی  در روزهای نخست از محل نگهداری وی بی اطلاع بودند و سرانجام وقتی همسرش مسعود باستانی پیگیر وضعیت پرونده مهسا امرآبادی بود، او نیز توسط نیروهای امنیتی دستگیر و روانه ی زندان شد.  اتهامات این روزنامه‌نگار اقدام تبلیغی علیه نظام و توهین به رییس‌جمهور عنوان شده بود که البته  دادگاه انقلاب وی را از اتهام توهین به رییس‌ جمهور تبرئه کرد  اما  در نهایت به اتهام اقدام تبلیغی علیه نظام از طریق مصاحبه و گزارش‌ از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه محکوم شد. این حکم از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجدید نظر استان تهران عینا تایید و به این روزنامه نگار  ابلاغ شده است. مهسا امر آبادی اگرچه خود منتظر اجرای حکم است اما بارها از طریق مصاحبه با رسانه ها در مورد وضعیت همسر دربندش مسعود باستانی خبررسانی کرده است. مسعود باستاني مسعود باستانی روزنامه نگار جوان ایرانی است که به گواهی بسیاری از همکارانش حکایت حبس بدونِ مرخصی و نحوه ی بازداشت وی از جمله تلخ ترین رویداد زندانی شدن اصحاب رسانه است.   پس از  بحران های پس از انتخابات خرداد  ۸۸ وقتی موج دستگیری ها آغاز شده بود، «مهسا امرآبادی» همسر مسعود باستانی بازداشت و راهی زندانی شد. پس از آن مسعود باستانی خودش را هم معرفی می کند تا همسرش را آزاد کنند بدین ترتیب در تاریخ ۱۴ مرداد ماه ۱۳۸۸ او نیز بازداشت می شود و از آن تاریخ تاکنون بیش از دو سال است که او نه تنها یک روز هم به مرخصی نیامده است بلکه به زندان رجایی شهر کرج نیز تبعید شده و  با کسانی که با جرایم سنگین مانند قتل و دزدی و قاچاق  زندانی شده اند، در یک جا نگهداری می شود . مسعود باستانی سردبیری سایت جمهوریت و همکاری با روزنامه های شرق، جمهوریت و کارگزاران را در کارنامه حرفه ای خود دارد. مسعود در زندان تحت فشارهای زیادی قرار گرفت و حتی برای آنکه همسرش را آزاد کنند در دادگاه متهمان انتخابات نیز حاضر شد تا از او اعترافاتی در تلویزیون جمهوری اسلامی پخش شود. او  بعد ها در زندان رجایی شهر بارها نامه هایی نوشت و نسبت به وضعیت نگهداری و بیماری اش نیز اعتراض کرد. حتی یک بار در سالن ملاقات در مقابل چشمان همسر و مادرش به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و بارها هم به انفرادی منتقل شد. وی در دادگاه بدوی به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی برای ایجاد اغتشاش به 6 سال حبس تعزیری محکوم شده بود که این حکم عینا در دادگاه تجدیدنظر به قطعیت رسید. اولین ‌بار این روزنامه‌نگار جوان در سن ۲۴ ساله‌گی، به دلیل کار رسانه ای خود  در هفته نامه‌ی «ندای اصلاحات» زندانی شد و بار دوم  همزمان با اعتصاب غذای «اکبر گنجی» در سال ۸۴ نیز مسعود باستانی وقتی ۲۷ سال داشت  بار دیگر به دلیل پیگیری های خبری اش به زندان افتاد.   عمادالدین باقی عمادالدین باقی، یکی از روزنامه‌نگاران و فعالان سرشناس حقوق بشر در  ایران است که پس از انتخابات جنجال برانگیز ریاست جمهوری، به دنبال موج دستگیری ها او نیز در ۷ دی ماه ۸۸  بازداشت و زندانی شده بود. عمادالدین باقی پس از آنکه مصاحبه ی وی با آیت الله منتظری در تلویزیون فارسی بی بی سی پخش شد، توسط ماموران امنیتی بازداشت شد و در دادگاهی به ریاستِ پیر عباسی به تبلیغ علیه نظام و تبانی برای برهم زدن امنیت کشور محکوم شده بود. البته خود او بعدها گفته بود که  بیش از نیمی از بازجویی های او در ارتباط با دیدگاهایش پیرامون مجازات اعدام و همکاری هایش با نهادهای حقوق بشری و فعالیت در دفاع از حقوق زندانیان بود. پیش از این نیز دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی او را  به یک سال حبس و پنج  سال محرومیت از فعالیت های رسانه ای و مدنی محکوم کرده بود.. باقی از اردیبهشت ۱۳۸۹ بارها  روانه زندان شد و بیش از ۲۰ بار هم احضار و بازجویی شده است. خانواده ی باقی بارها  از فشارهایی که به این روزنامه نگار در بند در زندان وارد شده بود مصاحبه کرده و خود آنها نیز در مقابل زندان اوین با برخوردهای توهین آمیزی مواجه شدند. عمادالدین باقی  رئیس و بینان‌گذار کمیته دفاع از حقوق زندانیان و نویسنده کتاب درسی تاریخ معاصر دبیرستان‌های ایران در اوخر دهه هفتاد است. کتاب پرفروش او «تراژدی دمکراسی در ایران» و چندین کتاب دیگرش در ایران توقیف شده‌اند. باقی از جمله روزنامه نگارانی است که اگرچه در ۳۰ خرداد ۸۸ آزاد شده است اما  در حال حاضر اجازه کار رسانه ای را ندارد، به کتاب هایش مجوز چاپ داده نمی شود و در عین حال ممنوع الخروج  است. ژیلا بنی یعقوب ژیلا بنی‌یعقوب یکی از روزنامه‌نگاران سرشناس ایرانی است که در  ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ و پس از اعتراضات مردمی علیه نتایج اعلام شده ی  انتخابات ریاست جمهوری ایران به همراه همسرش بهمن احمدی امویی بازداشت شد.  همان زمان رسانه ها خبر داده بودند که ماموران لباس شخصی ساعت ۱۲ نیمه‌شب منزل این زوج روزنامه‌نگار را به مدت دو ساعت مورد تفتیش قرار داده بودند. این روزنامه نگار زن  پیش از این بارها سابقه زندان و احضار داشت اما این بار در  خرداد ۱۳۸۹ دادگاه انقلاب اسلامی او را به یک‌سال حبس تعزیری و ۳۰ سال محرومیت از شغل روزنامه‌نگاری محکوم کرد. ژیلا بنی یعقوب علی رغم دریافت چنین حکمی بارها از طریق وبلاگ نویسی در مورد وضعیت همسر دربند خود بهمن احمدی امویی و همچنین در مورد وضع برخی از زندانیان گمنام خبررسانی کرده است. نامه های سرگشاده ی ژیلا بنی یعقوب به رییس قوه قضاییه و مسولان قضایی که به گفته ی او شرحی از برخوردهای توهین آمیز مسولان امنیتی با او و همسر دربندش بوده است، بارها در رسانه های مختلف منتشر شد. ژیلا بنی یعقوب دبیر سرویس اجتماعی روزنامه سرمایه و سردبیر وب سایت‌ کانون زنان ایرانی و همچنین در رسانه های اصلاح طلب دیگری نیز قلم زده است. این روزنامه نگار ایرانی اگرچه فعلا آزاد است  و برنده ی جایزه ی جایزه شجاعت در روزنامه‌نگاری شده است اما در انتظار اجرای حکم زندان به سر می برد. احمد زیدآبادی احمد زید آبادی از روزنامه‌نگاران و تحلیل‌گران باسابقه، تنها دو روز بعد  از انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ در  ۲۴ خرداد ماه  در برابر چشمان فرزندان خود دستگیر شد. او در این انتخابات حامی مهدی کروبی بود. مهدیه محمدی همسرش بارها در مصاحبه با رسانه ها در مورد شکنجه ها و فشارهایی که این روزنامه نگار در زندان تحمل کرده بود خبررسانی کرد. همسر وی گفته بود که احمد  زیدآبادی ۱۷ روز در یک اتاق یک در یک و نیم متر، در یک سلول انفرادی در حال اعتصاب غذا بوده و ۱۸ روز دیگر هم بدون اعتصاب غذا در همان اتاق بدون هیچ تماس و ارتباطی نگه داشته شد. زید آبادی از تاریخ دستگیری اش تا کنون بیش از دو سال است که در زندان به سر می برد و نه تنها  از یک روز مرخصی هم بهره مند نبوده بلکه به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده و با کسانی که با جرایم  سنگین مانند قتل و دزدی و قاچاق  زندانی شده اند،  در یک جا نگهداری می شود. وی همچنین  دبیرکل سازمان دانش‌آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم) و عضو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران است که بنا به گفته ی همسرش در مصاحبه ای با جرس،  مهمترین اتهام او نگارش نامه ی انتقادیِ  سرگشاده‌ خطاب به آیت الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی است. دادگاه تجدید نظر در دی ماه ۱۳۸۸ محکومیت او به شش سال زندان، پنج سال تبعید به گناباد و محرومیت مادام‌العمر از هر گونه فعالیت سیاسی و رسانه ای و شرکت در احزاب و هواداری و مصاحبه و سخنرانی و تحلیل حوادث، به صورت کتبی یا شفاهی، تایید کرد. عیسی سحرخیز عیسی سحرخیز  از چهره‌های  شناخته شده،  فعال سیاسی و مطبوعاتی است که نامه های سرگشاده ی او به آیت الله خامنه ای و انتقادهایش از رهبری جمهوری اسلامی بارها او را در معرض خطر قرار داد او نیز پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ تحت تعقیب قرار گرفت و در نهایت در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۸۸ بازداشت شد. عیسی سحرخیز نیز از جمله کسانی بود که  هنگام بازداشت به شدت مورد ضرب و شتم ماموران امنیتی  قرار گرفته بود تا آنجا که دنده های او شکست و تا مدت ها بدون مراقبت پزشکی در زندان به سر برد. او از تاریخ دستگیری تا کنون به مدت دو سال است که بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر برده و به همراه جمعی دیگر از روزنامه نگاران به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده است تا در کنار زندانیانی با جرائم قتل و قاچاق نگهداری شود. سحرخیز از جمله کسانی بود که پس از آنکه از سوی  دفتر سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران به صورت تلفنی احضار شده بود، تهران را ترک کرده و مدتی را مخفی زندگی می کرد اما به گفته ی خودش شرکت نوکیا با در اختیار قراردادن ابزار شنود و ردیابی به دولت ایران، در بازداشت و ردیابی او به ماموران امنیتی کمک کرده است.  بر همین اساس این فعال سیاسی و مطبوعاتی از داخل زندان به کمک وکیل خود شیرین عبادی علیه این شرکت شکایت کرد و این شرکت مجبور به پاسخگویی شد. عیسی سحرخیز  در دوران ریاست جمهوری مدیر کل مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و از بنیانگذاران انجمن دفاع از آزادی مطبوعات و از  مدیر مسئول روزنامه توقیف شده اخبار اقتصادی و نیز ماهنامه توقیف شده آفتاب بود.  او در دادگاه بدوی به اتهام "توهین به رهبری"، "تبلیغ علیه نظام" و "نشر اکاذیب از طریق مصاحبه با رسانه های خارجی" به سه سال  زندان و پنج سال ممنوعیت و محرومیت از فعالیت‌های سیاسی و مطبوعاتی محکوم شد عبدالرضا تاجیک عبدالرضا تاجیک فعال حقوق بشر و از روزنامه نگاران روزنامه های دوران اصلاحات بود که بعد از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ سه بار بازداشت شد. او دبیر سرویس سیاسی روزنامه های اعتماد ، کارگزاران ، شرق و خبرگزاری ایلنا، روزنامه نگار که همکاری با روزنامه های خرداد، فتح، بنیان، بهار، همبستگی، ضمیمه همشهری، توسعه و صدای عدالت را در کارنامه حرفه ای خود دارد.  بار نخست از ۲۴ خرداد ۸۸ تا 7 مرداد، بار دم از 7 دی ۸۸ تا 10 اسفند  زندانی بود. سپس برای بار سوم  ۲۲ خرداد ۸۹  به دنبال موج بازداشت های بعد از وقایع عاشورای سال ۸۸ نیز بازداشت شد که اینبار  قاضی پیرعباسی، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انفلاب تهران، عبدالرضا تاجیک را به اتهام عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم کرده است. پروین تاجیک، خواهر عبدالرضا تاجیک، نیز چندین بار در مصاحبه با رسانه ها در مورد وضعیت سخت و فشارهایی که به این روزنامه نگار زندانی در دوران بازداشت وارد شده بود اطلاع رسانی کرد و یک بار از « هتک حرمت» برادر خود توسط ماموران امنیتی خبر داد که این امر موجب شد تا در آذر ماه به اتهام " اقدام تبلیغی علیه نظام و تشویش اذهان عمومی" از سوی دادگاه انقلاب اسلامی تهران به یک سال و نیم حبس تعزیری محکوم شود.   ‌محمد داوری «محمد داوری» روزنامه نگار و سردبیر سایت سایت رسمی حزب اعتماد ملی از جمله کسانی بود که به همراه مهدی کروبی از کسانی که مورد شکنجه و تجاوز قرار گرفته بودند فیلم و گزارش تهیه می کرد . داوری در ۱۷ شهرویر ۸۸ پس از نامه مهدی کروبی به رئیس مجلس خبرگان پیرامون شکنجه و آزار زندانیان سیاسی در شکنجه گاه کهریزک دستگیر شد. اگر چه مهدی کروبی در نامه‌ ای به دادستان تهران، مسئولیت تمام اسناد و فیلم‌هایی را که به عنوان مستندات وجود شکنجه و تجاوز جنسی ارائه کرده بود، بر عهده گرفت و گفت: «آقای داوری تنها فیلمبردار مصاحبه ها بوده و هیچ نقش دیگری در این ماجرا نداشته است» اما محمد داوری به جرم تبانی علیه نظام به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده‌ و نزدیک به دو سال است که بدون مرخصی در زندان به سر می برد. وی بتازگی یک سال حکم زندان برای شرکت در تجمعات معلمان در در سال ۱۳۸۵دریافت کرده است.. خانواده ی محمد داوری در هشت ماه اول زندان هیچ خبری از وی نداشتند. این خانواده طی نامه ای به «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل نسبت به وضعیت محمد داوری به شدت ابراز نگرانی کرده بودند. محمد داوری نیز در زندان چندین بار تحتِ فشار و شکنجه قرار گرفت تا علیه مهدی کروبی در تلویزیون جمهوری اسلامی ایران، اعتراف کند. این را کروبی در نامه ای به «عباس جعفری دولت آبادی» گفته بود که «محمد داوری مجبور به اعتراف و دروغ خواندن ماجرای تجاوزهای جنسی به زندانیان درگیری های پس از انتخابات شده است.» محمد داوری معلم و استخدام آموزش و پروش بود اما پس از دستگیری حقوق وی نیز قطع شد. او پیش از این در روزنامه همبستگی نیز قلم می زد. مادر سالخورده و بیمار وی که ساکن خراسان است به دلیل مشکلات جسمانی و مالی قادر نیست هر هفته به ملاقات فرزندش بیاید و به همین منظور بارها خطاب به مسئولان گفته تا حداقل امکان تماس تلفنی با این زندانی را فراهم کنند اما این امکان هم نزدیک به یک سال است که برای برخی از زندانیان سیاسی اوین وجود ندارد. مادر محمد داوری به جرس می گوید: «هر کاری که فکر می کردم انجام دادم، بارها به سازمان های حقوق بشری نامه دادیم و خواهان رسیدگی به وضعیت محمد شدیم ولی کسی پاسخگوی این همه ظلم نیست. بارها از وضعیت جانبازی پسرم از قطع شدن حقوق و وضعیت روحی و مالی ام گفتم اما مسئولان نمی شنوند یا نمی خواهند کاری بکنم. همه ی راه ها بسته است.» مهدی محمودیان مهدی محمودیان یکی از روزنامه نگاران و فعالان سیاسی که نام او نیز با پرونده ی کهریزک گره خورده است  او در جریان حوادث پس از انتخابات وی ۲۵ شهریور ۸۸ بازداشت  و به جرم تبانی علیه نظام به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده است‌ . مهدی محمودیان از تاریخ دستگیری تا کنون نزدیک به دو سال است که بدون مرخصی در زندان به سر می برد. محمودیان در سال ۱۳۸۶ در نامه‌ای خطاب به آیت الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران نسبت به نقض حقوق زندانیان در بازداشتگاه کهریزک هشدارهایی داده بود که هرگز مورد توجه قرار نگرفت. او در آن نامه   گزارشی از برخوردهای «غیر انسانی و جنایت بار نیروهای انتظامی» با افرادی که «اوباش و اراذل» نامیده شده و در خیابان ها بازداشت و به بازداشتگاه کهریزک منتقل شده بودند، نوشته بود. وی از «ضرب و شتم ها ، فحاشی ها ، هتک حرمتها ، شکنجه های روحی و جسمی و جنسی برخی از نیروهای انتظامی نسبت به جوانانی که غالبا ۲۰ تا ۳۰ ساله بودند» گزارش داده بود. مهدی محمودیان نیز به همراه چند تن دیگر از روزنامه نگاران از اوین به رجایی شهر منتقل شد تا در زندانیانی با جرائم سنگین نگهداری شود اما او  در اردبیبهشت ماه سال ۹۰ دوباره نامه ای به آیت الله خامنه ای نوشت و خطاب به رهبر جمهوری اسلامی  گفت که در زندان رجایی شهر کرج نیز او شاهد تجاوز به زندانیان است. مادر مهدی محمودیان در گفتگویی با «جرس» از مورد شکنجه و آزار قرار گرفتنِ این افشاگر کهریزک خبر داد و گفت: «مهدی محمودیان را به مدت هشت ساعت و صرفا با یک زیرپیراهنی در دمای بیش از ده درجه زیر صفر اوین در فضای باز نگه داشتند. نتیجه این عمل غیرانسانی این شد که وی به بیماری عفونت ریه ، مشکلات شدید تنفسی و مشکلات دیگری از قبیل خون دماغ و ناراحتی‌های کلیوی مبتلا شده و تا کنون چندین بار در زندان بی هوش شده است.» علی ملیحی علی ملیحی یکی از روزنامه نگاران جوان ایرانی که عضو شوراي سياستگذاري و مسوول روابط عمومي سازمان دانش آموختگان ايران نیز به شمار می رود پس از حوادث انتخابات سال ۸۸ در ۲۰ بهمن بازداشت شد. او نیز تا مدت یک سال از امکان مرخصی بهره مند نبود و خانواده ی وی در روزهای نخست هیچ اطلاعی از محل بازداشت و نحوه ی بازجویی های او نداشتند.  اما بعد از یک سال تنها سه روز به مرخصی آمد و دوباره به زندان بازگردانده شد.  این روزنامه نگار جوان که همکاری با روزنامه هاي شرق،اعتماد ملي، اعتماد و هفته نامه هاي شهروند امروز و ايراندخت را در کارنامه حرفه ای خود دارد در دادگاه بدوی به اتهام "اجتماع و تبانی علیه نظام"، "تبلیغ علیه نظام"،" شرکت درتجمعات غیرقانونی"، "نشر اکاذیب" و "توهین به رییس جمهور" به ۴ سال حبس تعزیری و جزای نقدی معادل یک میلیون ریال و ۷ سال حبس تعزیری محکوم شد که دادگاه تجدیدنظر حکم چهار سال حبس تعزیری را تایید کرد. علی ملیحی در زندان دو بار دست به اعتصاب غذا زد و هنگام مرگ هدی صابر که مورد ضرب و شتم زندانیان قرار گرفته بود نیز طی نامه ای شهادت داد که این زندانی پیش از انتقال به بیمارستان مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.   مسعود لواسانی مسعود لواسانی روزنامه نگار و وب نگار ایرانی پس از اعتراضات صورت گرفته به نتایج انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری  در تاریخ مهر ماه سال ۸۸ بازداشت شد. او نیز در روزهای نخست تحت فشار در زندان بوده و از امکان مرخصی بهره مند نبود اما بعدها توانست به مرخصی بیاد و خانواده و فرزند خردسال خود را از نگرانی نجات دهد.  لواسانی در دادگاه بدوی به ۸ سال و نیم حبس تعزیری و محرومیت مادام العمر از روزنامه نگاری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۶ سال و حبس تعزیری و ۱۰ سال محرومیت از اشتغال به حرفه روزنامه نگاری تغییر یافت. این روزنامه نگار زندانی همکاری با روزنامه‌هایی همچون آفتاب یزد، ایران، خبر، اعتماد، تهران امروز، همشهری، شرق، کارگزاران و اعتماد ملی، خبرگزاری‌ فارس، ماهنامه های ادبیات داستانی، مبدا نقش و خردنامه همشهری و نیز هفته نامه چاپ را در کارنامه حرفه ای خود دارد. محمد نوری زاد محمد نوری زاد کارگردان، فیلمنامه نویس، وبلاگنویس و روزنامه نگار متعلق به جریان اصولگرا در ایران بود که در جریان انتخابات جنجالی ایران و پس از کشته و زندانی شدن هزاران شهروند ایرانی او نیز به عنوان معترض به هواداران جنبش اعتراضی پیوست و بدین ترتیب در تاریخ 29۲۹ آذر ۸۸  بازداشت شد. محمد نوری زاد از جمله روزنامه نگارانی بود که در زندان بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفت . برای نخستین بار خانواده ی وی در مصاحبه ای با جرس از ضرب و شتم این روزنامه نگار زندانی توسط ماموران امنیتی در اوین خبر دادند که این اطلاع رسانی منجر به دیدار خانواده ی نوری زاد با دادستان تهران شد اما بعد از این بارها این روزنامه نگار در اوین مورد ضرب و شتم قرار گرفت. محمد نوری زاد به دلیل نوشتن نامه های انتقادی به آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران که از اوین به رسانه ها منتقل می شد چندین بار به انفرادی منتقل شد و همان جا مورد ضرب و شتم و رفتارهای خشونت آمیز ماموران قرار می گرفت . همین امر موجب شد که او نیز چندین بار دست به اعتصاب غذا بزند. دادگاه بدوی  نوری زاد را به اتهام" فعالیت تبلیغی علیه نظام نظام و تخریب چهره سی ساله نظام" ، "توهین به رهبری"، "توهین به رییس قوه قضاییه" و " توهین به رییس جمهور" مجموعا به سه سال و ۹۱ روز حبس تعزیری و به اتهام "توهین به امام جمعه مشهد" به تحمل ۵۰ ضربه شلاق محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد. نوری زاد اگر چه بعدها به دلیل اعتراضات گسترده ای که از طریق نوشتن نامه های انتقادی به رهبری نوشته بود آزاد شد اما بیرون از زندان نیز بار دیگر به آیت الله خامنه ای اینبار با ادبیاتی تند تر نامه نوشت . محمدرضا مقیسه محمدرضا مقیسه فعال رسانه ای  وسردبیر مجله بیست ساله ها پس از کشته و زندانی شدن هزاران شهروند ایرانی در جریان اعتراضات سال ۸۸،   عضو کمیته پیگیری امور بازداشت‌شدگان و آسیب‌دیدگان پس از انتخابات ریاست‌جمهوری  شد که همین امر موجب شد تا در تاریخ ۲۲ مهرماه ۸۸ توسط ماموران امنیتی بازداشت و زندانی شود. او نیز با قید وثیقه از زندان آزاد شده بود اما در دادگاه بدوی به شش سال زندان محکوم و سپس  مجددا در در تاریخ ٢ آبان ۸۹  روانه ی زندان شده بود. این فعال رسانه ای اگر چه در زندان تحت فشارهای زیاد قرار گرفته بود اما در نامه ای خطاب به فرزندانش نوشته بود که  زندان اگر برای مدعیان دروغین دفاع از اسلام و انقلاب، فرصتی برای عقده گشایی و قدرت نمایی است برای او سایر هم بندانش گام اول بینایی و ظلم ستیزی و دفاع از ارزش های والای انسانی و اسلامی است.   سام محمودی سرایی سام محمودی دبیر روزنامه نگار حوزه ادبیات و فرهنگ نیز پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری ایران در ۱۰ اسفند ۸۹  به دنبال احضار دفتر پیگیری وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود.   این روزنامه نگار جوان دبیر کتاب روزنامه شرق که همکاری با روزنامه های کیهان، اطلاعات،همشهری، حیات نو، راه‌مردم، آزاد، اسرار، همبستگی،اعتماد و نیز هفته‌نامه‌های کتاب‌هفته، نگاه‌هفتم و ماهنامه‌های کتاب‌ماه فلسفه، انصاف را در کارنامه حرفه ای خود دارد. سام محمودی  وقتی که بازداشت شده بود خانواده ی وی از محل نگهداری او مطلع نبوده و بارها خبر می رسید که دبير سرويس کتاب روزنامه شرق  از نظر جسمی و روحی دارای وضعیتی «وخيم و نگران‌کننده» است. هنگامه شهیدی هنگامه شهیدی یکی  از روزنامه نگارانی است که  در ایام انتخابات مشاور  مهدی کروبی بود اما  پس از اعلام نتایج انتخابات او  در تاریخ ۶ اسفند ۸۸ بازداشت و روانه ی زندان اوین شد. در روزهای نخست بحران انتخاباتی هنگامه شهیدی  در جریان بازجویی ها تحت فشار قرار گرفته بود تا به اعترافات تلویزیونی علیه خود تن دهد اما در مقابل این فشارها مقاومت کرد. خانواده ی وی بارها در خصوص این فشارها اطلاع رسانی کرده بودند. فشار و شکنجه های روحی علیه این روزنامه نگار زن در روزهای نخست بازداشت تا آنجا پیش رفت که او  برای رهایی از این فشارها تن به اعتصاب غذا داد  و در نهایت ماموران زندان ناگزیر شدند  پس از انتقال به بهداری اوین  او را  به طور موقت آزاد کنند .     اين روزنامه نگار از ۴ اسفند ۸۸ جهت اجرای حکم ۶ سال حبس تعزيزی خود به زندان فراخوانده شد و هم اکنون در حال سپری کردن دوران محکوميت خود است. او شاید از جمله محدود روزنامه نگارانی است که  زندگی در  خارج از کشور را رها کرد و به ایران بازگشت تا در جریان انتخابات سال ۸۸ ایفای نقش کند اما دومین سالگرد تولد خود را نیز در اوین پشت سر گذاشت. حکم دادگاه بدوی اين روزنامه نگار در در ارديبهشت ماه سال گذشته توسط قاضی شعبه ۵۴ دادگاه تجديد نظر استان تهران تاييد و هنگامه شهیدی  به اتهام  تبليغ عليه نظام و اقدام عليه امنيت کشور و نيز توهين به رييس جمهوری به شش سال محکوميت قطعی محکوم شد.   کیوان صمیمی کیوان صمیمی  یکی از روزنامه نگاران پیشکسوت و با سابقه است که روز ۲۳ خرداد ۸۸ از  سوی وزارت اطلاعات در منزل شخصی اش بازداشت شد و روانه ی زندان اوین شد. او  حدود ۴ ماه اول روزهای بازداشت خود را  در سلول  انفردای سپری کرد و جز زندانیانی به شمار می رود که چندین بار دست به اعتصاب غذا  زده بود. او حتی یک بار برای بهتر شدن وضیعت زندانیان دیگر و بدون اینکه هیچ درخواست شخصی داشته باشد  اقدام به اعتصاب غذا کرده بود. کیوان صمیمی مدیر مسئول ماهنامه نامه، عضو شورای مرکزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات و  عضو شورای ملی صلح و کمیته های پی‌گیری بازداشت‌های خودسرانه  است که  پس از بازداشت  به اتهام "تشویش اذهان عمومی" و "اقدام علیه امنیت کشور از طریق تجمع و تبانی" به شش سال حبس  محکوم شد. این روزنامه نگار  از چهره های سیاسی نزدیک به نیروهای ملی مذهبی است که دادگاه تجدید نظر این روزنامه نگار ۶۶ ساله   را به مدت  ١۵ سال محروم  از هرگونه فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کرده است. خانواده ی وی در مصاحبه ای با جرس گفته اند  تحمل شرایط نامناسب زندان برای کسی که ۶۶ سال سن دارد آسان نیست.   سیامک قادری سیامک قادری یکی از روزنامه نگاران و خبرنگاران فعال خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی بود که به دنبال نوشته های انتقاد آمیز خود علیه نحوه ی اداره ی همین خبرگزاری  در تاریخ ۱۴ مرداد ۸۹  بازداشت و روانه زندان اوین شد. ماموران امنیتی با ورود به منزل شخصی اش  او را دستگیر کردند و از آن زمان در بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می شود. ابتکار عمل این روزنامه نگار ایرانی که در خبرگزاری ایرنا کار می کرد این بود که به عنوان یکی از منتقدان این خبرگزاری در حوادث بعد از انتخابات ریاست جمهوری،  وبلاگی به نام "ایرنای ما" را راه اندازی کرد و  در آن  گزارش هایی در باره حوادث پس از انتخابات را منتشر می کرد. این روزنامه نگار با ۱۸ سال سابقه ی کار از خبرگزاری ایرنا اخراج  و  پس از دستگیری به اتهام  تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب به  چهار سال زندان، جریمه نقدی و ۶۰ ضربه شلاق محکوم شد. از سیامک قادری اگر چه اخبار زیادی منتشر نشده است اما او همان روزنامه نگاری است که  بعد از سخنرانی محمود احمدی نژاد، در دانشگاه کلمبیا مبنی بر اینکه "ما در ایران همجنس گرا نداریم"، با شماری از همجنس گرایان ایران مصاحبه کرده بود. حسن ظهوری بازداشت های روزنامه نگاران پس ازحوادث انتخابات  به حوزه های غیر سیاسی هم کشیده شد و درهمین راستا حسن ظهوری کی از خبرنگاران خبرنگار حوزه میراث فرهنگی در تاریخ ۱۹ بهمن ماه ۱۳۸۸ بازداشت و روانه ی اوین شد. او  در سال ۸۸ از سوی بنیاد میراث پاسارگاد به خاطر تهیه ی گزارش هایی مستند از وضعیت حساس میراث فرهنگی ایران به عنوان بهترین خبرنگار میراث فرهنگی سال انتخاب شده بود و اساسا هیچ فعالیت سیاسی هم نداشت  اما خانواده ی او نیز شاهد بودند که نیمه شب ، ماموران با حضور در منزل این روزنامه نگار، ضمن بازداشت وی، کامپیوتر و کتاب های او را نیز ضبط کردند.  وی در تاریخ دوم اسنفد ماه ۱۳۸۸ بطور موقت از زندان آزاد شد اما دادگاه او را به شش ماه حبس تعزیری محکوم کرده بود که او ۳۰ فروردین ۱۳۹۰ برای اجرای حکم به زندان بازگشت.   سعید لیلاز سعید لیلاز  روزنامه‌نگار و مفسر اقتصادی  که از منتقدان جدی سیاست های اقتصادی دولت احمدی نژاد بود پس از انتخابات جنجالی سال ۸۸ دستگیر و روانه ی اوین شد. لیلاز فردای انتخابات در مصاحبه‌ ای صریح،  نتیجه رسمی انتخابات ریاست جمهوری دهم  را انتخاب تاریخی رهبر جمهوری اسلامی ایران توصیف کرده‌بود، پس از آن در همان هفته اول پس از انتخابات  بازداشت شد اما خانواده ی وی هیچ خبری از محل نگهداری او نداشتند. تا اینکه همسرش بعد از ۱۲۰ روز اعلام کرد که  او را در دادگاه انقلاب دیده بود که اصلا وضعیت خوبی نداشت.   او از جمله روزنامه نگاران پیش کسوت ایرانی  بود که در دوران بازجویی به شدت تحت فشار و شکنجه های روحی  قرار گرفت.  صد روز از دستگيري سعيد ليلاز در سلول انفرادي سپری شد لیلاز در دادگاه معروف به متهمان پرونده انتخاباتی محاکمه و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام، نگهداری اسناد طبقه‌بندی شده و ارتباط با بیگانگان»  به ۹ سال زندان محکوم شد.. او را به خاطر شرکت در راهپیمایی ۲۵ خرداد نیز به یک سال حبس محکوم کرده اند. وی عضو هئیت سردبیری تحریره روزنامه سرمایه بود که این روزنامه نیز در حوادث پس از انتخابات توقیف شد.   محمد قوچانی موج  بازداشت‌های پس از نا آرامی‌های مربوط به انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸، محممد قوچانی روزنامه نگار مشهور ایرانی را نیز رهسپار زندان اوین کرد. او همزمان با برپایی راهپیمایی اعتراض آمیز مردم در  روز شنبه ۳۰ خرداد ۸۸  توسط ماموران امنیتی بازداشت و زمانی که در اوین به سر می برد روزنامه ی اعتماد ملی که  او در آن زمان سردبیرش بود نیز توقیف شد. آزادی محمد قوچانی نیز بر خلاف روند قانونی صورت گرفته و او در ساعت دو بامداد روز جمعه ۸ آبان پس از ۱۳۱ روز بازداشت و انفرادی و حضور در دادگاه دسته جمعی موسوم به متهمان انتخابات، ، توسط ماموران در یکی از خیابان‌های تهران رها شده بود.   بی خبری از وضعیت محمد قوچانی خانواده ی او را هم همانند سایر خانواده ها در روزهای نخست بحران انتخاباتی و دستگیری های فله ای نگران کرده بود و آنها نیز بارها به دستگاه قضایی کشور نامه نوشته و خواستار روشن شدن وضعیت این روزنامه نگار دربند شده بودند. محمد قوچانی  در روزنامه‌های جامعه، نشاط و عصر آزادگان نامش درخشید اما نامش برای جامعه ایرانی به دلیل انتشار رونامه ی شرق، هم میهن و ماهنامه ی شهروند امروز بیشتر آشنا بود.  او پیشتر در سال ۱۳۷۹ نیز به اتهام نشر اکاذیب و توهین به مقدسات به مدت ۳۶ روز بازداشت شده بود. حسین نورانی نژاد حسین نورانی نژاد روزنامه نگار جوان ایرانی که رئیس کمیته اطلاع رسانی جبهه مشارکت ایران اسلامی نیز بوده است پس از حوادث انتخاباتی  در ۲۶ شهریور سال ۸۸ دستگیر و به مدت یک سال بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به سر برد. حسین نورانی نژاد که پیشتر در خبرگزاری ایلنا و برخی از رسانه های اصلاح طلب روزنامه نگار بود پس از اعتراضات مردمی علیه نتایج انتخابات،  نقش فعالی در برگزاری مراسم های مذهبی اصلاح‌طلبان به خصوص برنامه هایی که برای آزادی زندانیان سیاسی برگزار می شد ایفا می‌کرد. این روزنامه نگار و فعال سیاسی زمانی که در اوین به سر می برد  از جمله شانزده زندانی سیاسی به شمار می رفت که در پی اعتراض به رفتارهای نامناسب مسئولین و نگهبانان زندان دست به اعتصاب غذا کرده زده بودند. پس از آن پرستو سرمدی همسر این روزنامه نگار و همچنین مادر این زندانی سیاسی بارهای طی مصاحبه با رسانه ها در مورد وضعیت زندانیان در اعتصاب خبررسانی کرده بودند که در نهایت ماموران امنیتی با حضور در منزل حسین نورانی نژاد،  اقدام  به بازداشت مادر این روزنامه نگار نمودند. ماموارن امنیتی با اخذ تعهد کتبی از مادر حسین نورانی نژاد تهدید کردند که در صورت ادامه اعتراض به وضعیت فرزندش و مصاحبه برای اطلاع رسانی درباره وی، او را بازداشت خواهند کرد.   هادی حیدری هادی حیدری یکی از کارتونیست های شناخته شده ی ایرانی و از چهره های فعال رسانه ای ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم چندین بار بازداشت و روانه ی اوین شده بود. وی که  عضو جبهه مشاركت ايران اسلامي و همچنین مدیر هنری روزنامه اعتماد ملی بود یک بار در تاریخ ۳۰ مهر  ۸۸،  وقتی ماموران امنیتی به مراسم دعای کمیلی که در منزل یکی از اعضای زندانی شورای مرکزی جبهه مشارکت برگزار شده بود، هجوم بردند،  بازداشت شد و پس از آزادی به قید وثیقه، بار دیگر در تاریخ ۲۸ آذرماه ۱۳۸۹ در پی احضار به دادسرای مستقر در اوین و حضور در آنجا بازداشت شد.   هادی حیدری اولین کارتونیستی ایرانی نبود که با برخوردهای امنیتی روانه ی زندان می شد، حسن کریم زاده، توکانیستانی، داود احمدی مونس، نیک آهنگ کوثر، مانا نیستانی و بهزاد باشو از جمله فعالین این رشته اند که در سه دهه پس از انقلاب هرکدام به دلایل مختلف  روانه ی زندان شده بودند اما این کارتونیست پس از انتخابات مخدوش ریاست جمهوری دهم  هر بار به دلیل مواضع سیاسی اش در دفاع از جنبش اعتراضی مردم ایران روانه ی زندان شده است. شیوا نظر آهاری شیوا نظر آهاری فعال رسانه ای و حقوق بشری، از جمله کسانی بود که در جریان نا آرامی‌های مربوط به اعتراضات به نتیجه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران تنها دو روز بعد از این انتخابات در ۲۴ خرداد ماه ۱۳۸۸، توسط نیروهای اطلاعاتی بازداشت و روانه ی اوین شد. منزل شخصی شیوا نظر آهاری نیز در همان روز بازداشت مورد  تفتیش نیروهای امنیتی قرار گرفته و  وسایل شخصی وی نیز ضبظ شده بود. خانواده ی وی تا مدت ها از محل نگهداری  و وضعیت سلامتی او با خبر نبودند. او نیز همانند شمار دیگری از زندانیان بیش از ۱۰۰ روز از دوران حبس خود را  در سلول‌های انفرادی گذراند. شیوا نظرآهاری پس از آنکه با قرار وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شده بود بار دیگر در ۲۹ آذرماه ۸۸ در هنگام رفتن به شهر قم جهت حضور در مراسم تشییع پیکر آیت‌الله منتظری، بازداشت، و پس از ۹ ماه، روز ۲۱ شهریورماه با موافقت قاضی پرونده، با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد اما در انتظار اجرای حکم دادگاه خود به سر می برد. وی  از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظرتهران، به تحمل ۴ سال حبس تعزیری، تبعید به زندان شهر کرج و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد . بازداشت و فشارهایی که علیه این فعال رسانه ای و حقوق بشری جریان داشت، بازتاب گسترده ی جهانی یافت و خانواده ی وی نیز بارها از طریق مصاحبه با رسانه ها در مورد وضیعت فرزند دربندشان اطلاع رسانی می کردند. این فعال رسانه ای جوان جوان پیش از انتخابات سال ۸۸ و قبل از آنکه بازداشت گاه کهریزک به دلیل جان باختن چند تن از بازداشت شدگان در صدر اخبار جهان قرار بگیرد گزارشی را نسبت به وضیعت غیر استاندارد این بازداشت گاه منتشر کرده بود.  شیوا نظرآهاری  سخنگوی کمیته گزارشگران حقوق بشر ، فعال حقوق کودکان کار، عضو کمپین یک میلیون امضا ، وبلاگ نویس و از دانشجویان محروم از تحصیل است. بدرالسادات مفیدی بدرالسادات مفیدی یکی از روزنامه‌نگاران با سابقه و دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران است که او نیز در حوادث پس از انتخابات مخدوش ریاست جمهوری ایران در تاریخ در روز ۷ دی ۸۸ به همراه همسرش مسعود آقایی دستگیر و روانه ی زندان اوین شد. همسر او بعد از ۵۲ روز آزاد شد اما این روزنامه نگار زن ایرانی شرایط دشواری را در اوین پشت سر گذاشت تا آنجا که بر اثر شدت فشارهای بازجویان وزارت اطلاعات با بیماری قلبی در زندان مواجه  شد.   از دبیرِ دربندِ انجمن صنفی روزنامه نگاران  در روزهای نخست بازداشت و حضور در سلول انفرادی اخبار زیادی مبنی بر اینکه او تحت فشارهای بازجویان است منتشر می شد  که در نهایت   مادرِ  بدرالسادات مفیدی بعد از گذشت  ۱۳۴ روز از حبس این روزنامه نگار در نامه ای خطاب به دادستان تهران ضمن ابراز نارضایتی از تداوم بازداشت فرزندش، خواستار آزادی فرزند بی گناهش شد. بدرالسادات مفیدی یکی از روزنامه نگاران منتقد جریان اصولگرا در ایران بود که  سابقه ی همکاری با شمار زیادی از روزنامه های اصلاح طلب را در پرونده ی کاری خود دارد. ماشاالله شمس الواعظین ماشاالله شمس الواعظین یکی از چهره های سرشناس مطبوعات ایران است که پس از اعتراضات روز عاشورا در روز هشتم دیماه ۱۳۸۸ توسط ۶ مامور امنیتی که نیمه شب به منزل شخصی اش رفته بودند،  بازداشت و به اوین منتقل شد. شمس الواعظین،  نایب رئیس انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران، سخنگوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات  و از چهره های شناخته ی شده ی  مطبوعات ایران است.  گفته می شود در شبی که برای دستگیری او رفته بودند،  او تسلیم نشد و اصرار می کرد که  باید  "حکم با اسم" به او نشان دهند تا او مقاومتش را بکشند و با آنها راهی اوین شود اما   حدود یکساعت بعد چهار مامور دیگر به خانه ی وی رفتند و  او را  تهدید کرده بودند که اگر با آنها نرود،  او را با زور خواهند برد.‌ او اگر چه پس از تحمل پس از دوماه و نیم زندان  با سپردن وثیقه از آزاد شده بود اما  شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی مقیسه، ماشاء‌الله شمس‌الواعظین را به اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» و نیز «توهین به رییس جمهور»، به ۱۶ ماه حبس تعزیری محکوم کرده بود. به همین دلیل در سال ۹۰  آقای  شمس‌الواعظین برای اجرای حکم ۱۶ ماه حبس تعزیری خود به زندان اوین فرا خوانده شد.   فریبا پژوه فریبا پژوه  روزنامه‌نگار و وب نگار جوان ایرانی بود که پس از نا آرامی های  انتخاباتی و به دنبال موج دستگیری روزنامه نگاران  در  مرداد ماه سال ۸۸   در منزل‌ پدری‌اش توسط مامورین وزارت اطلاعات دستگیر  و روانه ی اوین شد.   این روزنامه نگار که سابقه ی همکاری با چندین روزنامه ی اصلاح طلب را در پرونده ی حرفه ای خود دارا بود در زندان به شدت تحت شکنجه و فشار قرار گرفت . شرایط نگهداری فریبا پژوه  در اوین نیز او را دچار مشکلات جدی کرد که خانواده ی وی بارها از طریق مصاحبه با رسانه ها در مورد سلامتی وی ابراز نگرانی کردند اما تا مدت ها در زندان اوین به روی خانواده‌ی پژوه برای ملاقات بسته بود و حتی با  دستور دادستان تهران هم  امکان ملاقات در صد روز اول بازداشت به آسانی برای خانواده ی این روزنامه نگار فراهم نمی شد. وی سابقه همکاری با خبرگزاری ایلنا و روزنامه اعتماد ملی را دارد و این روزها  همانند سایر همکاران خود با قید وثیقه آزاد است. محمدرضا نوربخش محمدرضا نوربخش یکی از روزنامه نگاران جوان ایرانی بود که به دنبال نا آرامی های پس از انتخابات در  روز ۱۳ مرداد ۸۸ بازداشت و روانه ی زندان اوین شد. وی سردبیر روزنامه فرهیختگان و مدیر مسئول سایت خبری جمهوریت بود که پس از دستگیری  در یکی از دادگاه های دسته جمعی فعالان سیاسی که شهریور ۸۸ در ایران برگزار شد نیز  حضور یافت. او اگر چه به قید وثیقه آزاد شد اما توسط دادگاه بدوی به ۶ سال زندان محکوم شده بود که دادگاه تجدید نظر این حکم را به ۳ سال تقلیل داد. کیوان مهرگان "کیوان مهرگان" روزنامه نگاری که یکروز پس از حوادث عاشورای خونین که منجر به کشته شدن راهپیمایی کنندگان شده بود، در  روز هشتم دی ماه توسط ماموران امنیتی بازداشت و روانه ی اوین شد. این  روزنامه نگار پس از روزهای بازداشت معلوم نبود در چه وضعیتی به سر می برد به همین دلیل  برادر کیوان مهرگان  در نامه یی به «صادق لاریجانی» رئیس قوه قضائیه خواستار اقدام سریع دستگاه قضایی برای مشخص شدن محل نگهداری این روزنامه نگار بازداشتی و تعیین تکلیف پرونده او شد. اما کیوان مهرگان دو ماه بعد با قرار وثیقه صد میلیون تومانی آزاد شده و به سه سال حبس تعلیقی محکوم شده بود  که برای بار دوم  در ۱۶ آذر ماه سال ۸۹ با  هجوم  ماموران امنیتی به  تحریریه روزنامه شرق، بار دیگر دستگیر و روانه ی اوین شد. این روزنامه نگار نیز همانند بسیاری دیگر از روزنامه نگاران با قید وثیقه آزاد است.   احمد غلامی احمد غلامی احمد غلامی روزنامه‌نگار و نویسنده ایرانی  از جمله روزنامه نگاران ایرانی بود که پس از حوادث انتخابات در دفتر روزنامه شرق در روز سه شنبه ۱۶ آذرماه مصادف با روز دانشجو در ایران بازداشت شد. ماموران امنیتی با هجوم به دفتر روزنامه احمد غلامی سردبیر این روزنامه را به همراه چند روزنامه نگار و سرمایه گزار این روزنامه بازداشت و روانه ی اوین کردند.   بعد از گذشت  چند روز جعفری دولت آبادی دادستان تهران گفته بود این افراد به دنبال "نوشتن اطلاعیه علیه نظام و تدارکات مالی" بودند .   احمد غلامی بیشتر  به عنوان یک  چهره ی فرهنگی بارها کتاب هایی را منتشر کرده  و داستان «فعلا اسم ندارد» از او برگزیده دوره سوم جایزه هوشنگ گلشیری در سال ۱۳۸۱ شده‌ است اما او نیز در پی حوادث سیاسی پس از انتخابات طعم زندان را چشید.   فرزانه روستایی فرزانه روستایی یک روزنامه نگار با سابقه ی ایرانی است که وقتی در تحریریه ی روزنامه مشغول کار بود با هجوم نیروهای امنیتی به دفتراین روزنامه در تاریخ ۱۶ آذرماه ۸۹ بازداشت و روانه ی اوین شد. در روزهای نخست دستگیری خانواده ی او هیچ گونه اطلاعی از وضیعت این روزنامه نگار دربند نداشتند. او پس از ۴۱ روز بازداشت، عصر  با قرار وثیقه ۱۰ میلیونی از زندان اوین آزاد شد و در این آزادی موقت انتظار دادگاه خود به سر می برد.   فرزانه روستایی دبیر سرویس بین الملل روزنامه شرق بود و در پرونده ی کاری خود سابقه ی حضور در چندی روزنامه ی اصلاح طلب را دارد.   اکبر منتجبی اکبر منتجبی رونامه نگار ایرانی که سابقه کار در بیش از ۲۰ نشریه از جمله، شرق، هم میهن، شهروند امروز را در پرونده ی حرفه ای خود دارد،  در جریان نا آرامی های پس از انتخابات، در بهمن ماه ۸۸ بازداشت و به اوین منتقل شد. اکبر منتجبی  که در زمان انتخابات ریاست جمهوری دهم، دبیر بخش سیاسی روزنامه اعتماد ملی بود،  پس از توقیف این روزنامه  در نشریه "ایران دخت" به صاحب امتیازی فاطمه کروبی همسر مهدی کروبی فعالیت می کرد اما موج دستگیری روزنامه نگاران  به بازداشت او نیز منجر شد که ماموران امنیتی ساعت دو صبح با حضور در منزل شخصی این روزنامه نگار او را  بازداشت کردند.   از این روزنامه نگار هم در روزهای نخست دستگیری خبری نبود و همکاران و خانواده اش نسبت به وضعیت نگهداری او بی اطلاع بودند. او نیز همانند سایر روزنامه نگاران آزاد شده به قید وثیقه آزاد است. مرتضی کاظمیان مرتضی کاظمیان یکی از روزنامه نگاران فعال ایرانی و از اعضای شورای مرکزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات به دنبال حوادث انتخابات جنجالی ۸۸ در تاریخ ۸ دی ماه در منزل خود توسط ماموران امنیتی بازداشت شد.   نسرین ستوده  وکیل این روزنامه نگار  همان زمان در مورد نحوه ی بازداشت این روزنامه نگار گفته بود‌: « آقای کاظمیان توسط تیمی چهار  نفره که خود را مامورین وزارت اطلاعات معرفی کرده بودند، بازداشت شده است، مامورین از ساعت ۱۲ تا ۳ بامداد به بازرسی منزل این روزنامه نگار پرداخته اند و وی را با خود برده اند. در روزهای نخست دستگیری از مکان بازداشت  کاظمیان هیچ  اطلاعی در دست نبود و خانواده ی او در نگرانی به سر می بردند.  بعد ها نسرین ستوده وکیل این روزنامه نگار نیز خود توسط ماموران امنیتی زندانی و روانه ی اوین شد. کاظمیان دو ماه در انفرادی ماند و بعد به قید وثیقه آزاد شد.  او به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، به ریاست قاضی مقیسه، محاکمه  و به یک سال حبس تعزیری محکوم شد . او  سابقه بازداشت در سال 79-80 را دارد؛ بازداشتی که منجر به صدور حکم چهار سال زندان برای وی شد. کاظمیان در نهایت پس از آزادی ایران را ترک کرد. این روزنامه نگار ایرانی به‌عنوان تحلیلگر سیاسی و یادداشت‌نویس، سابقه‌ی همکاری با سرویس سیاسی بسیاری از روزنامه‌ها و ماهنامه‌های اصلاح‌طلب ازجمله جامعه، توس، خرداد، فتح، حیات‌نو، یاس‌نو، وقایع اتفاقیه، شرق، سرمایه  و برخی دیگر از نشریات توقیف شده مانند آفتاب و نامه را در کارنامه  حرفه ای خود دارد. نسرین وزیری نسرین وزیری خبرنگار پارلمانی خبرگزاری ایلنا نیز از جمله روزنامه نگارانی بود که در جریان ناآرامی های پس از انتخابات در تاریخ ۷ دی ماه ۸۸ با حکم دادگاه انقلاب در منزل خود بازداشت و  مدتی را در زندان اوین به سر برد.   از وضعیت این زندانی هم خبری در دست نبود تا آنکه نسرین وزیری پس از شش روز در اولین تماس تلفنی خود خانواده را از نگرانی خارج کرد . این روزنامه نگار پس از تحمل ۲۳ روز زندان  با معرفی کفیل آزاد شد. جواد ماهزاده دستگیری های روزنامه نگاران پس از نا آرامی های خرداد ۸۸ تنها معطوف به روزنامه نگاران سیاسی نشد و در همین راستا جواد ماهزاده روزنامه نگار و رمان نویس ایرانی نیز در تاریخ ۲۹ مهرماه با  حکم دادگاه انقلاب بازداشت شد وبه جمع سایر کسانی که در پی تظاهرات اعتراض آمیز روز عاشورا بازداشت شده بودند پیوست.   این رمان نویس و روزنامه نگار  پس از دستگیری تا یازده ماه از امکان مرخصی بهره مند نبود در نهایت  پس از  از زندان اوین با قرار وثیقه چهارصد میلیون تومانی به مرخصی آمد. جواد ماهزاده اگر چه در سوم  آذر ماه آزاد شد اما او نیز همانند سایر روزنامه نگاران از بند رها شده در انتظارِ حکم دادگاه خود به سر می برد . بهرنگ تنکابنی بهرنگ تنکابنی یکی از روزنامه نگاران فرهنگی و سردبیر مجله هنری فرهنگ و آهنگ  به دنبال موج بازداشت هایی که پس از راهپیمایی اعتراضی عاشورای ۸۸ در سراسر کشور آغاز شده بود ،  بازداشت و روانه ی اوین شد.   بهرنگ تنکابنی، پسر لی لی فرهاد پور روزنامه نگار باسابقه ایرانی است  که  به همراه کیوان فرزین منتقد موسیقی در دفتر این مجله  بازداشت شده بودند. ماموران  امنیتی دفتر مجله را نیز تفتیش کردند وکیس های کامپیوترماهنامه را هم با خود بردند. پس از آن نیز  به منزل لی لی فرهادپور رفته  و بخشی هایی از وسایل شخصی این روزنامه نگار از جمله کتاب ها، جزوه ها و کامپیوترشخصی او را نیز با خود بردند. این روزنامه نگار پس از تحمل بیش از یک ماه زندان با قرار وثیقه آزاد شد. نازنین خسروانی نازنین خسروانی روزنامه نگار روزنامه های اصلاح طلب در روز ۱۲ آبان در منزل پدری اش بازداشت شد و به  بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او  که با روزنامه های نوروز، بهار، دوران امروز، کارگزاران، سرمایه و خبرگزاری آفتاب همکاری داشت در زمان دستگیری فعالیت رسانه ای اش را متوقف کرده بود، با این همه وقتی او را بازداشت کردند جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، اتهام نازنین خسروانی و چند روزنامه نگار بازداشتی دیگر را "امنیتی" عنوان کرده بود که این امر موجب نگرانی خانواده ی نازنین خسروانی شده بود . نازنین خسروانی در  تمام دوران بازداشت خود تحت بازجویی های  طولانی مدت قرار گرفته  و همچنین سپری کردن  روزهای انفرادی وضعیت سلامت او را با خطر مواجه کرده بود، خانواده ی این روزنامه نگار بارها از طریق مصاحبه با رسانه ها و ارسال نامه های سرگشاده به مردم و دستگاه قضایی نسبت به وضیعت این روزنامه نگار منتقد اطلاع رسانی می کردند و همین امر موجب شده بود آزادی او با وجود وعده ی قلبی دادستانی تهران  با تاخیر همراه شود. نازنین خسروانی اگر چه با وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی در آزادی به سر می برد اما  شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی پیرعباسی  او را  به اتهام اجتماع و تبانی جهت اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام  به تحمل  شش سال حبس تعزیری محکوم کرده است. این روزنامه نگار ۳۵ ساله از جمله کسانی بود که به عنوان شاهد نامه ۶۲ زندانی سیاسی را امضا کرد تا گواهی دهد که هدی صابر یکی از هم بندی های آنها که در اثر اعتصاب غذا جان باخته بود، پیش از انتقال به بیمارستان مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود. محمد صادق جوادی حصار محمد صادق جوادی حصار یکی از فعالان سیاسی و رسانه ای، پس از دستگیری های فله ای روزنامه نگاران و فعالان سیاسی، در دی ماه سال ۸۸  در مشهد بازداشت شد. او که  پیشتر به نیز در سال ۷۶ به عنوان سردبیر روزنامه توس بازداشت و روانه زندان شده بود اینبار به عنوان عضو شورای سردبیری روزنامه اعتماد ملی و به عنوان یکی از حامیان انتخاباتی مهدی کروبی دستگیر و تا مدت ها از محل نگهداری و اتهام او هیچ اطلاعی در دست نبود.   در حالی که ۹۰ روز از بازداشت این روزنامه نگار سپری شده بود و او در سلول ۵ نفره بازداشتگاه اداره اطلاعات مشهد زندانی بود به اوجازه داشتن وکیل را نمی  دادند. این فعال رسانه ای و سیاسی بعد از تحمل پنج ماه زندان با قید وثیقه آزاد شد اما بار دیگر در مرداد ماه سال ۸۹ دوباره به دادگاه احضار شد. وحید پوراستاد وحید پوراستاد  حقوقدان و یکی از روزنامه‌نگاران با سابقه ایران به دنبال موج دستگیری های پس از انتخابات توسط ماموران امنیتی در ۲۰ بهمن تنها دو روز قبل از راهپیمایی اعتراضی ۲۲ بهمن ۸۸ دستگیر و روانه ی اوین شد. بازداشت این روزنامه نگار در حالی صورت می گرفت که بیش از پنجاه روزنامه نگار پیشتر دستگیر و در اوین نگهداری می شدند. ماموران امنیتی پس از بازداشت وحید پوراستاد به منزل او رفتند و مدارک شخصی از جمله  لپ‌تاپ و کلیه نوشته‌های او را هم با خود بردند. در روزهای نخست دستگیری این روزنامه نگار اگر چه او در یک ملاقات کابینی گفته بود که در بند ۲۴۰ زندان اوین و در سلولی با سه نفر دیگر نگهداری می شود اما تا مدت ها پرونده او بلاتکلیف و اتهام او مشخص نبود تا اینکه در نهایت در اسفند ماه او با قید وکالت آزاد شد و پس از آن  ایران را  ترک کرد. احسان مهرابی احسان مهرابی یکی از روزنامه نگاران فعال ایرانی است که در جریان حوادث پس از انتخابات دستگیرو بازداشت شده است و در طول این مدت  تنها یک یبار از امکان مرخصی بهره مند شد اما پس از آن از هر گونه حق مرخصی و تماس تلفنی با خانواده اش محروم ماند .   احسان مهرابی که او سالها با نشریات مختلف از جمله همبستگی، اعتماد ملی، فرهیختگان همکاری داشت در زمان دستگیری نیز به عنوان خبرنگار پارلمانی در مجلس حضور می یافت.  او به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس تعزیری محکوم شده و این روزها مشغول گذران دوران حبس است. لیلی فرهادپور لیلی فرهادپور نویسنده و روزنامه نگار ایرانی نیز از جمله روزنامه نگارانی بود که در پی دستگیری های پس از انتخابات در تاریخ اول بهمن ماه سال ۸۸  از سوی ماموران امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.   نکته ی قابل توجه در دستگیری لیلی فرهادپور این بود که او برای پیگیری بازداشت پسرش به دادگاه انقلاب رفته بود  که  همانجا  دچار مشکل قلبی شده  و به همین دلیل در اورژانس مرکز قلب تهران بستری شد اما درست فردای آن روزی که از بیمارستان به خانه آمد، ماموران وزارت اطلاعات نیز به  منزلش رفتند و او را بازداشت کردند. او یک ماه و نیم  در زندان بود و  تمام یک ماه و نیم را در بند امنیتی ۲۰۹ زندانی به سر برد و در نهایت با قید کفالت آزاد شد. سمیه مومنی سمیه مومنی، خبرنگار نشریه نسیم بیداری و یکی از خبرنگار سابق ایسنا نیز نیمه شب ۱۸ بهمن ۸۸ در  در منزلش و با حکم دادستانی تهران بازداشت شده و روانه ی اوین شد. این روزنامه نگار جوان از از فعالان کمپین یک میلیون امضا نیز بود که پس از تحمل بیش از یک ماه زندان با قید وکالت آزاد شد. احمد جلالی فراهانی احمد جلالی فراهانی یکی دیگر از روزنامه نگاران جوان ایرانی بود که در پی حوادث پس از انتخابات در بهمن ماه سال ۸۸ بازداشت و به اوین منتقل شد.   او  اگر چه به عنوان دبیر سرویس اجتماعی خبرگزاری مهر که متعلق به جریان فکری اصولگرایان است  مشغول به کار بود اما  موج دستگیری روزنامه نگاران  این روزنامه نگار را نیز روانه ی اوین ساخت و در جریان دستگیری او  هشت مامور امنیتی با یورش به خانه شخصی فراهانی بعد از دستگیری او کیس کامپیوتر، کتابها و دستنوشته های او را نیز همراه با خود بردند. پیش از دستگیری مدیران خبرگزاری از او خواسته بودند تا رابطه خود را با این خبرگزاری قطع کند. احمد جلالی فراهانی پیش از این و در زمان دولت اصلاحات در روزنامه ایران فعالیت می کرد که پس از پیروزی دولت احمدی نژاد و سپردن سکان این روزنامه به کاوه اشتهاردی از این روزنامه اخراج شده بود. این روزنامه نگار پس از آزادی ایران را ترک کرد. زینب کاظم خواه دستگیری فله ای روزنامه نگاران پس از انتخابات دامن خبرنگاران ایسنا را نیز گرفت و در همین راستا زینب کاظم‌خواه، خبرنگار ایسنا که در بهمن ماه ۸۸  توسط ماموران امنیتی بازداشت و به اوین منتقل شد. در جریان دستگیری زینب کاظم خواه که ساعت ۳ بامداد صورت گرفته بود  ۹ تن از ماموران وزارت اطلاعات به محل سکونت وی رفته  و  با نشان دادن حکمی که اتهام این روزنامه نگار را شرکت در تجمعات نوشته بود او را  بازداشت و کلیه لوازم شخصی اش را ضبط کردند. کاظم خواه اگرچه بعد از گذشت یک ماه با قید وکالت آزاد شد اما  پس از آزادی و مراجعه به خبرگزاری ایسنا با  اخراج و اتهام "خائن به وطن" از سوی سعید پورعلی، مدیر عامل ایسنا، مواجه گشت. مهسا جزینی مهسا جزینی، خبرنگار روزنامه ایران در اصفهان بود که پس از دستگری های فله ای روزنامه نگاران او نیز تنها چند روز قبل ازراهپیماییِ اعتراضیِ ۲۲ بهمن توسط نیروهای امنیتی دستگیر و روانه ی زندان دستگرد  شد.   این روزنامه نگار از  دانشجوی ستاره دار و از فعالان کمپین یک میلیون امضا محسوب می شود که پس از انتخابات توسط  ماموران نیروی امنیتی نیمه شب در منزلش دستگیر شده بود. مادر او که در روزهای نخست دستگیری نسبت به وضعیت فرزندش بی اطلاع بود  طی مصاحبه ای دستگیری  این روزنامه نگار که هیچ فعالیت سیاسی نداشت را شوکی برای خانواده تعبیر کرده بود.   مهسا جزینی نیز  با سپردن وثیقه صد میلیون تومانی از زندان آزاد شد. نفیسه زارع کهن نفیسه زارع کهن روزنامه‌نگار  ایرانی به همراه همسرش حجت شریفی که از اعضای سابق شورای مرکزی ادوار تحکیم وحدت به مشار می رفت، روز ۱۳ آبان همزمان با برگزاری راهپیمایی اعتراضی علیه نتایج انتخابات در ایران،  ۸۸ بازداشت و روانه ی اوین شدند. با گذشت ۲۷ روز از بازداشت نفیسه زارع کهن، خانواده وی در بی خبری مطلق از وضعیت او قرار داشتند و همکاران وی نیز بارها نسبت به این بی خبری و بلا تکلیفی  ابراز نگرانی کرده بودند. این روزنامه نگار تحت بازجویی  و فشار  شدید در سلول انفرادی قرار داشت و خواهران و همکاران وی   نیز به شدت نگران  بیماری قلبی او بودند. نفیسه زارع کهن پس از تحمل بعد از ۴۸ روززندان و بازجویی با قرار کفالت آزاد شد .   اعظم ویسمه اعظم ویسمه روزنامه نگار  فعال ایرانی  که به عنوان خبرنگار پارلمانی خبرگزاری ایلنا و روزنامه‌های شرق، کارگزاران و هم‌میهن  در مجلس حضور می یافت  پس بحران انتخاباتی سال ۸۸  و در حالی که با سایت پارلمان نیوز .همکاری می کرد در تاریخ  دهم خرداد ۱۳۸۹ توسط مأموران وزارت اطلاعات ایران بازداشت شد. از او  گزارش‌ها و گفتگوهای متعددی با نمایندگان مجلس در مورد انتخابات مخدوش ریاست جمهوری ایران  در سایت پارلمان نیوز منتشر شده بود. پیشتر نیز  او با رسانه ی اصلاح طلب از جمله «کلمه سبز» نیز همکاری می کرد که این نیز می توانست به عنوان جرم تلقی شود. ویسمه  در دوران بازداشت خود تحت بازجویی و فشارهای روانی به دلیل بیماری خود قرار می گرفت و این امر موجب شد تا خانواده ی وی چندین بار از مسئولان بخواهند که را از زندان آزاد کنند. در نهایت این خبرنگار پارلمانی پس از تحمل  بیش از دو ماه زندان  در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۸۹ با پرداخت ۷۰ میلیون تومان وثیقه از زندان آزاد شد و او نیز از جمله روزنامه نگارانی است که چشم به دادگاه دوخته است تا ببیند چه حکمی برایش صادر می کنند.   محبوبه خوانساری محبوبه خوانساری روزنامه نگار دیگری بود که  یک سال پس از حوادث و نا آرامی های پس از انتحابات در خرداد ۸۹  نیمه شب  در منزل  خود توسط ماموران امنیتی بازداشت و رهسپار اوین شد.   محبوبه خوانساری اگر چه  از خبرنگاران با سابقه در حوزه شهری بود  و سال‌ها به عنوان گزارشگر حوزه خبری شهرداری و شوراها با باشگاه خبرنگاران جوان نیز همکاری داشت اما در کارنامه حرفه‌ای خود همکاری با روزنامه‌های اصلاح‌طلب چون سرمایه و کارگزاران را نیز داشت که در این روزنامه ها نیز  عمدتا در حوزه‌های اجتماعی و شهری می نوشت با این همه او نیز  همانند سایر روزنامه نگاران پس از انتخابات گذرش به اوین افتاد این روزنامه نگار نیز در نهایت در هفتم تیر ماه ۸۹  با سپردن وثیقه از زندان آزاد شد. علی معظمی علی معظمی، روزنامه نگار و از نویسندگان حوزه اندیشه است که  گذر او نیز در جریان حوادث پس از انتخابات به زندان افتاد.   او که سابقه ی فعالیت در روزنامه‌های بسیاری از جمله شرق را دارد،  در اواسط اسفند ماه سال  ۸۸   به اداره پیگیری وزارت اطلاعات ایران احضار شده بود اما وقتی به این اداره مراجعه کرد  دیگر به خانه برنگشت و توسط ماموران امنیتی بازداشت شد. این روزنامه نگار در روز ۲۷ اسفند ۸۸  با قرار وثیقه از زندان آزاد شد و در نهایت ایران را  ترک کرد. مهسا حکمت مهسا حکمت خبرنگار جوان حوزه ی فرهنگی ‌اعتماد پس از حوادث عاشورای ۸۸ در تاریخ ۱۱ دی ماه به همراه پدرش علی حکمت  توسط ماموران امنیتی بازداشت و به اوین منتقل شد.   این روزنامه نگار جوان که هیچ فعالیت سیاسی نداشت در همان روزها گفته می شد که برای تحت فشار قرار دادن پدرش علی حکمت که از مدیران شناخته شده رسانه های اصلاح طلب و عضو انجمن دفاع از آزادی مطبوعات به شمار می رفت زندانی شد. مهسا حکمت پس از تحمل یک ماه زندان با قرار وثیقه آزاد شد. نوشین جعفری خبرنگار جوان سرويس ادب و هنر روزنامه اعتماد نیز به دنبال موج بازداشت مطبوعاتی ها در  بهمن ماه ۸۸ دستگیر و روانه ی اوین شد.   ماموران امنیتی با حضور در خانه ی این روزنامه نگار ۲۲ ساله که  به گفته ی خانواده اش هیچ گونه فعالیت سیاسی نداشت او را با خود بردند. نوشین جعفری پس از تحمل بیش از یک ماه زندان با قرار کفالت آزاد شد. ریحانه طباطبایی ریحانه طباطبایی از جمله روزنامه نگاران جوان ایرانی به شمار می رود  که در ایام اعتراضات انتخاباتی خارج از ایران مشغول تحصیل بود اما پس از شروع اعتراضات مردمی او  تصمیم می گیرد به ایران بازگردد. این خبرنگار  پس از بازگشت در روزنامه ی شرق مشغول به کار می شود  اما در نهایت در آذرماه ۸۸  نام این روزنامه نگار جوان نیز  به فهرست روزنامه‌نگاران بازداشتی این روزنامه پیوست.   ماموران امنیتی  در تاریخ ۲۰ آذر ماه سال ۸۹  با حضور در منزل ریحانه طباطبایی او را  بازداشت و به بند دو الف سپاه  در زندان اوین منتقل می کنند. این روزنامه نگار در  ۲۷ دی ۸۹ به قید وثیقه آزاد شده و در انتظار دادگاه خود به سر می برد. مهران فرجی مهران فرجی  از جمله روزنامه نگارانی بود که به دنبال موج دستگیری های روزنامه نگاران او نیز در تاریخ ۲۰ آذر سال ۱۳۸۹ در منزل پدرش توسط نیروهای امنیتی بازداشت و روانه بند ۲۰۹ اوین شد.   این روزنامه نگار  در زمان دستگیری خبرنگار شرق بوده است اما پیشتر  با روزنامه‌های همشهری، اعتماد ملی، کارگزاران و همچنین خبرگزاری ایلنا  نیز همکاری می کرد. . مهران فرجی پس از ۵۰ تحمل نزدیک به دو ماه بازداشت در سلول انفرادی در  ۱۵ بهمن ۸۹ به قید وثیقه آزاد شد و در حال حاضر در انتظار حکم دادگاه به سر می برد. امید مهرگان امید مهرگان روزنامه نگار ایرانی که به عنوان  نویسنده و مترجم  در بسیاری از نشریات اصلاح طلب در حوزه ی اندیشه قلم می زد، پس از  انتخابات جنجالی ریاست جمهوری ایران در تاریخ ۱۴ بهمن ۸۸  در منزلش دستگیر و گذرش به زندان اوین افتاد.   ماموران امنیتی وقتی امید مهرگان، را دستگیر می کردند در یک تفتیش دو ساعته وسایل شخصی او را نیز با خود بردند. امید مهرگان صاحب مقالات، ترجمه ها و تالیفات زیادی در حوزه اندیشه است و آثار وی در سایت اینترنتی رخداد، منتشر می شد. او همچنین یکی از نویسندگان روزنامه ی شرق بود . این روزنامه نگار نیز در اواخر بهمن ماه سال ۸۹ از زندان آزاد شد . مازیار خسروی مازیار خسروی از جمله روزنامه نگاران ایرانی است که پس از اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری دوبار بازداشت و رهسپار اوین شد.   بار نخست در ۱۲ اردیبهشت  ماه ۱۳۸۹ بازداشت  و با شکایت معاونت حقوقی دانشگاه تهران در رابطه با انتشار گزارشی در مورد حمله خرداد ماه سال ۸۸ به کوی دانشگاه تهران به نشر اکاذیب متهم و به زندان اوین منتقل شد. وی یک ماه بعد  از زندان آزاد شد اما پس از آنکه مازیار خسروی در هشتم خرداد ماه ۸۹ از زندان اوین آزاد شد همان زمان دچارسکته ی قلبی شد و خانواده اش ناگزیر شدند پس از آزادی او را در بیمارستان بستری  کنند. برای بار دوم  این روزنامه  نگار که به عنوان دبیر سرویس بین‌الملل روزنامه شرق  مشغول به کار بود  تنها  دو روز پیش از راهپیمایی اعتراضی ۲۵ بهمن در سال ۸۸، با حمله نیروهای لباس شخصی به دفتر روزنامه‌ شرق بازداشت وی توضیحی  و روانه ی اوین شد . او یک ماه بعد با قرار کفالت آزاد شد. امیرهادی انواری امیرهادی انواری که یکی از گزارش نویسان و روزنامه نگاران جوان روزنامه های منتقد دولت به شمار می رود، به دنبال موج دستگیری های روزنامه نگاران در تاریخ ۱۸ آذر ماه سال ۱۳۸۹ بازداشت و به اوین منتقل شد.   امیرهادی انواری که  سابقه ی همکاری با  روزنامه های اعتماد و شرق  را در کارنامه ی حرفه ای خود دارد،  است پس از این دستگیری در تاریخ ۲۳ آذر ماه آزاد شد.   محمدرضا یزدان پناه محمدرضا یزدان پناه یکی از روزنامه نگاران فعال رسانه های اصلاح طلب در ایران بود که  به  دنبال حوادث پس از انتخابات او نیز در  روز ۱۷ تیرماه سال ۸۸ بازداشت و بیش از دو هفته را در زندان اوین بود. محمدرضا یزدان پناه از روزنامه نگاران جوان و با تجربه روزنامه های اصلاح طلب از جمله شرق، کارگزاران، هم میهن و فرهیختگان بوده است.   خلیل درمنکی نویسنده و منتقد ادبی  که از او نیز نوشتار و نقدهای ادبی زیادی در روزنامه ها منتشر شده است   در تاریخ ششم دی‌ماه و در پی حوادث مرتبط با راهپیمایی اعتراضی عاشورای ۸۸ بازداشت  و به اوین منتقل شد. این نویسنده که مقالات متعددی را در زمینه ادبیات  در نشریات مختلف منتشر شده است  به همراه جمع دیگری از روزنامه نگاران و نویسندگان حوزه فرهنگ و ادبیات بازداشت شده بود  که پس از آن  جمعی از شاعران، نویسندگان، روزنامه نگاران و فعالان عرصه‌ی هنر و ادبیات با انتشار بیانیه‌ای اعتراض خود را نسبت به تداوم بازداشت این نویسنده و سایر بازداشت شدگان اعلام کردند. علی حكمت علی حکمت یکی از مدیران رسانه های اصلاح طلب و سردبیر روزنامه توقیف شده خرداد  بود که او نیز در ادامه بازداشت های روزنامه نگاران و فعالان سیاسی در تاریخ ۱۱ دی ماه دستگیر و روانه ی اوین شد.   او از اعضای شورای مرکزی انجمن دفاع از مطبوعات است و در جریان حوادث پس از انتخابات و به خصوص پس از موج دستگیری ها پس از راهپیمایی اعتراضی عاشورای ۸۸ وقتی ماموران برای دستگیری او روانه ی منزلش می شوند، دختر او که روزنامه نگار جوان ایرانی است را نیز با خود به اوین می برند. علی حکمت پس از تحمل حدود دو ماه حبس و با قرار وثیقه  از زندان اوین آزاد شد و در انتظار حکم دادگاه خود به سر می برد. محمدرضا زهدی پس از دستگیری های فعالان رسانه ای و سیاسی در جریان راهپیمایی اعتراضی عاشورای ۸۸ محمدرضا زهدی مدیر مسئول روزنامه توقیف شده آریا و نایب رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات نیز بازداشت و به اوین منتقل شد. این فعال رسانه ای پس از تحمل نزدیک به یک ماه زندان با قرار وثیقه آزاد شد فیاض زاهد فياض زاهد، روزنامه نگار و از فعالان سیاسی  باسابقه ی ایرانی به شمار می رود که او نیز پس از حوادث انتخابات در ۲۴ شهریور ۸۸ بازداشت و روانه اوین شده بود. اتهامات منتسب به این روزنامه نگار و فعال سیاسی، تبلیغ علیه نظام، توهین به رئیس‌جمهور و دولت و مشاركت در اخلال نظم عمومی با حضور در راهپیمایی 25 خردادماه عنوان شده است. دکتر فیاض زاهد، عضو ارشد حزب اعتماد ملی و استاد تاريخ دانشگاه آزاد است. او سابقه دبیری گروه سیاسی روزنامه همبستگی و اعتماد و عضویت در شورای سردبیری روزنامه اعتماد ملی را  در پرونده فعالیت رسانه ای خود دارد.   حمید مافی حمید مافی،  روزنامه نگار و وب نگار محلی اهل قزوین به دنبال موج دستگیری های روزنامه نگاران پس از حوادث انتخابات، در  ۲۰ بهمن سال ۸۸ در محل کار خود  بازداشت و پس از ۱۳ روز، با تودیع وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. او  دبیر سیاسی روزنامه فرهنگ آشتی نیز بود  مقالاتی از او در روزنامه های اعتماد، اعتماد ملی، کارگزاران نیز منتشر می شد. این روزنامه‌نگار، ۲۰ اسفندماه سال ۸۷ نیز بازداشت شده و پس از حدود ۱۰ روز با تودیع وثیقه ۵۰ میلیون تومانی آزاد شده بود    مازیار بهاری مازیار بهاری  مستندساز و روزنامه‌نگار ایرانی-کانادایی است که  دستگیری  و  نگهداری او در زندان اوین  به دنبال  حوادث انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ بازتاب جهانی بسیاری داشت. این روزنامه نگار  پس از شکنجه و فشار ناگزیر  در برابر دوربین صدای و سیمای جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت و اعتراف و اقرار تلویزیونی علیه خود انجام داد. او کسی بود کهاز تیراندازی بسیج به مردم در تظاهرات ۲۵ خرداد فیلم برداری کرده‌ و فیلم برداری او نشان می دهد که چند شهروند معترض در خیابان کشته شدند. خبرنگار نیوزویک  به دنبال فشارهای بین المللی در مهرماه ۸۸ از زندان آزاد شد و پس از آن با حضور در رسانه های مختلف نسبت به اعمال شکنجه در زندان افشا گری کرد. رضا رفیعی فروشانی رضا رفیعی فروشانی که به گفته سازمان گزارشگران بدون مرز روزنامه نگاری بود که با مجله تایم نیز همکاری داشت پس از حوادث انتخاباتی درتاریخ ۵ تیرماه ۸۸ دستگیر و زندانی  شد او  در دادگاه بدوی به ۷ سال زندان محکوم شده بود که البته که این حکم در دادگاه تجدیدنظر به سه سال و نیم حبس قطعی کاهش یافت. رضا رفیعی فروشانی به همراه چند تن دیگر از روزنامه نگاران  به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده  بود. او نیز در  دادگاه متهمان انتخاباتی به همراه گروهی دیگر از فعالان سیاسی حضور یافته بود اما بعدها در تیرماه سال ۸۹  طی نامه‌ای سرگشاده به رییس قوه قضاییه شکنجه‌هایی که در دوران بازجویی متحمل شده بود را افشا کرد. در خرداد ۹۰  رضا رفیعی فروشانی پس از پایان دو سال حکم زندان  که از امکان مرخصی هم در این دوران بهره مند نبود با اعمال قانون آزادی مشروط آزاد شد.   علی پیرحسین لو علی پیرحسین لو یکی از فعالان رسانه ای که علاوه بر وب نگاری در خبرگزاری ایلنا و روزنامه ی کارگزاران  نیز به عنوان خبرنگار فعالیت کرده است، به دنبال حوادث پس از انتخابات  در شهرویر ماه ۸۸ به همراه همسرش فاطمه ستوده بازداشت و رهسپار اوین شد. علی پیرحسین لو به عنوان یکی از فعالان ستاد میرحسین موسوی و پس از آن به عنوان یکی از حامیان جنبش سبز شناخته شده بود که پس از دستگیری به شدت تحت فشار و بازجویی قرار گرفت. او نزدیک به پنجاه روز انفرادی را تحمل کرد و در نهایت با قرار وثیقه آزاد شد. دادگاه انقلاب علی پیرحسین لو را به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به سه سال حبس تعزیری محکوم کرده است. پیرحسین لو یکی از قدیمی ترین وبلاگ نویسان ایرانی  است که وبلاگ او نام   «الپر»  در فضای اینترنتی ناشناخته نیست. سمیه نصرتی سمیه نصرتی، خبرنگار پارلمانی در حوادث پس از انتخابات جز اولین دسته از خبرنگارانی بود که بازداشت و زندانی شده بود. این روزنامه نگار جوان، در تاریخ ۳۱ خرداد ۸۸  با هجوم ماموران دادستانی و پلیس امنیت کشور در منزلش دستگیر شده بود. در روزهای نخست از وضعیت این خبرنگار هیچ اطلاعی در دست نبود و خانواده ی وی نیز بارها از طریق رسانه ها خواستار پیگیری و روشن شدن وضعیت نامعلوم نگهداری این روزنامه نگار دربند شدند. این روزنامه نگار  ۴۰ روز زندان را تحمل کرد و پس از آن با قرار وثیقه آزاد و به ناگزیر ایران را ترک کرد. سمیه نصرتی پیشتر به عنوان خبرنگار پارلمانی روزنامه های مردمسالاری، حیات نو، تهران امروز، جهان صنعت و چند خبرگزاری از جمله "سینا" در مجلس حضور می یافت. کوهیار گودرزی کوهیار گودرزی یکی از فعالان رسانه ای و حقوق بشری و  وبلاگ نویسی بود که در حوادث پس از انتخابات  ریاست جمهوری دهم  در حالی که  برای شرکت در مراسم تشییع آیت‌الله منتظری عازم قم بود در ۲۹ آذر بازداشت  و روانه ی اوین شد. کوهیار گودرزی که با فشارهای نهادهای امنیتی محروم از تحصیل هم شده بود، بارها در زندان اوین تحت فشار قرار گرفت و یکبار نیز در اعتراض به اعدام پنج زندانی سیاسی دست به اعتصاب غذا زد.  قاضی پیرعباسی  او را  به یکسال حبس تعزیری محکوم کرد و در ماه هایی که او مشغول گذران حبس خود بود مادر وی چندین بار از طریق رسانه ها در مورد وضعیت او دیگر زندانیان سیاسی اطلاع رسانی کرد. کوهیار گودرزی پس از تحمل حبس یک ساله ی خود  از زندان آزاد شد. نیلوفر لاری پور نیلوفر لاری‌پور شاعر، ترانه‌سرا و خبرنگار نشریه چلچراغ از دیگر فعالان جوان رسانه ای بود که توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. خواهر نیلوفر لاری‌پورهمان زمانه به پارلمان‌نیوز گفته بود که   ماموران پس از دستگیره نیلوفر به  با او در منزل حاضر شده و کیس کامپیوتر او و برخی از وسایلش را نیز بردند. نیلوفر لاری پور به گفته خانواده اش هیچ گونه فعالیت سیاسی و حزبی  نداشته و  تنها فعالیت سیاسی  او مربوط به دوران انتخابات و تبلیغات بوده که برای موسوی تبلیغ می‌کرد. مجید سعیدی به دنبال بازداشت گسترده ی فعالین  رسانه ای  به نظر می رسید حکومت نگران عکس های منتشر شده از راهپیمایی های اعتراضی پس از انتخابات بود و به همین دلیل اقدام به بازداشت عکاسان خبری  کرد که در همین راستا مجید سعیدی یکی از عکاسان مطبوعاتی ایران  تیر ماه ۸۸ در منزل خود بازداشت  و به زندان اوین منتقل شد. ماموران امنیتی با مراجعه به  منزل این عکاس مطبوعاتی، اقدام به ضبط وسائل شخصی او کردند.  مجید سعیدی عکاس برجسته ایرانی که سردبیر عکس بسیاری از روزنامه  های ایرانی بود پس از دستگیری در وضعیت نامشخصی به سر می برد که خانواده ی وی نیز از این نگرانی رنج می بردند. مجید سعیدی عکاس شناخته شده و باسابقه ی ایرانی، در  سرویس عکس خبرگزاری فارس کار کرده است. وی همچنین، تجربه‌ی همکاری با مجله‌ی تایم  و همکاری با آژانس گتی‌ایمیجز را در پرونده ی حرفه ای خود دارد. او  که متهم بود عکس ها و تصاویری از راهپیمایی های اعتراضی مردم ایران را در اختیار سرانه های بین المللی قرار  می داد،  در تاریخ ۱۹ مرداد ۸۸ با قرار کفالت آزاد  شد. سایتار امامی ساتیار امامی، عکاس خبری رسانه های ایرانی،  به دنبال اعتراضات گسترده مردم ایران علیه نتایج انتخابات و انتشار وسیع عکس های این راهپیمایی ها،  در تیرماه سال ۸۸  بازداشت و رهسپار اوین شد. نیروهای امنیتی این عکسا را به اتهام اینکه او  و سایر عکاسان مطبوعاتی تصاویر مربوط به راهپیمایی های خیابانی مردم ایران را در اختیار رسانه های بین المللی قرار می دهند تحت فشار قرار داد. خبرگزاری رسمی دولت جمهوری اسلامی نیز پس از دستگیری ساتیار امامی و مجید سعیدی نوشته بود: از میان عناصر دستگیر شده دو تن از عکاسان  به نامهای مجید.س و ساتیار.الف ضمن اقرار به ارتباطات خود با جریان مذکور نحوه فعالیت و همکاری خود با این جریان را تشریح و سایر اعضا و سرپل های ارتباطی شبکه عکس را معرفی کرده اند. این افراد پس از آن دستگیر شدند که تصاویری از اغتشاشات تهران را برای رسانه های خارجی ارسال کردند. ساتیار امامی نیز از عکاسان خبری مشهور ایران است که تا کنون با بسیاری از خبرگزاری ها و روزنامه‌ها از جمله روزنامه جام‌جم هم‌کاری داشته است. مهدی زابلی مهدی زابلی عکاس خبری روزنامه همشهری نیز پس از حوادث انتخاباتی  در تاریخ سی خرداد بازداشت شد و به اوین منتقل شده بود. گزارشگران بدون مرز ضمن تایید این بازداشت وضعیت گفته بود که این عکاس خبری  به مدت پنج ماه در اوین نگهداری می شد. مهدی زابلی  با سپردن وثیقه آزاد در تاریخ ٢٣ تیرماه آزاد شده است. توحید بیگی توحید بیگی  یکی از  عکاسان خبری سایت مشروطه یکی از سایت‌های حامی مهدی کروبی  در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران بود که در تیرماه ۸۸ بازداشت شده  بود. گزارشگران بدون مرز بازداشت این عکاس خبری را مورد تایید قرار داد و رسانه ها نیز همان زمان نوشتند که توحید  بیگی در حاشیه تجمع روز ۱۸ تیرماه بازداشت شده بود. این عکاس  پس از ۱۲ روز بازداشت در سلول انفرادی در بند 240 زندان اوین  با قرار کفالت آزاد شد . مرجان عبدالهیان مرجان عبدالهیان یکی از  ادیتورهای قدیمی عکس به دنبال  بازداشت های پس از اعلام نتیجه انتخابات دستگیر شد مرجان عبدالهیان روز پنج شنبه ۱۸ تیرماه  بنا به گفته ی نزدیگانش به بی بی سی، دستگیر و روانه اوین شده بود که پس از مدت کوتاهی آزاد شد. کوروش جوان کوروش جوان عکاس مطبوعات در ایران نیز پس از بحران های انتخاباتی بازداشت شده بود. گزارشگران بدون مرز  زندانی شدن این عکاس در جاشیه تجمع ۱۸ تیر را تایید کرد.  بی بی سی نیز نوشت که کوروش جوان به همراه جمعی دیگر از عکاسان و فیلمبرداران دستگیر شده  بود . این عکاس نیز پس از مدت کوتاهی آزاد شد. مریم مجد مریم مجد یکی از عکاسان خبری ایرانی است که  قرار بود روز ٢٧ خرداد ۹۰ به آلمان برای پوشش خبری رقابت های جام جهانی زنان سفر کند اما پیش از سفر بازداشت و روانه ی اوین شد. در روزهای نخست بازداشت این عکاس مطبوعاتی که پیش از این با مجله ی زنان و نشریات ورزشی همکاری می کرد  پترا لندرز، بازيکن سابق تيم ملی فوتبال آلمان که قرار بود با هماهنگی فيفا و به همراه مريم مجد کتابی درباره زنان فوتباليست در سراسر جهان منتشر کند طی نامه ای به وزارت خارجه آلمان خواسته است تا آنها از مقامات ايران در خصوص وضعيت مريم مجد پاسخ بخواهند. این عکاس مطبوعاتی جوان ایرانی در ۲۶ تیر ماه با  صدور قرار وثیقه از زندان آزاد شد و در انتظار حکم دادگاه به سر می برد. مهرانه آتشی مهرانه آتشی، خبرنگار عکاس آزاد به دنبال موج دستگیری های خبرنگاران و عکاسان در تاریخ ۲۲ دی ۸۸  بازداشت و روانه ی اوین شد.  پس از آنکه موج دستگیری های خبرنگاران حوزه ی فرهنگ و هنر و عکاسان پس از راهپیماییی روز عاشورا افزایش یافته بود، ماموران امنیتی به منزل مهرانه  آتشی رفته، پس از تفتیش منزل  کامپیوتر شخصی او و دیگر وسایل او را با خود برده و و این عکاس هنری را به همراه همسرش مجید غفاری رهسپار اوین کردند. را  نیز به همراه همسرش بازداشت کردند. مهرانه آتشی سابقه ی همکاری  با چند نشریه مانند سروش جوان و همشهری جوان همکاری را در پرونده ی خود دارد. امیر صادقی در روزهای پس از عاشورا، دامنه بازداشت ها در ایران به خارج از محدوده فعالان سیاسی و روزنامه نگاران سیاسی همچنان  گسترش می یافت و در همین راستا امیر صادقی نیز  به اتهام انتشار عکس هایی از راهپیمایی خونین عاشورا بازداشت و به اوین منتقل شده بود. نیروهای امنیتی با حضور در دفتر روزنامه فرهنگ آشتی ، امیر صادقی عکاس این روزنامه که  فعالیت در سایت های تهران ۲۴ و تهران لایو را در پرونده ی خود داشت،  بازداشت کردند. این عکاس بازداشتی روز عاشورا با سپردن وثیقه در تاریخ ۲۸ بهمن ماه از زندان آزاد شده اما خانواده ی وی می گفتند در همان مدت کوتاه او به شدت لاغر و ضعیف شده بود. مسولان هیچ گاه آمار درستی از دستگیر شدگان روز عاشورا ندادند.   منبع: جرس / مسیح علی نژاد   امیر ارجمند: حکومت حاضر به تغییر نیست ما باید آن ها را قدم به قدم عقب بنشانیم ندای سبز آزادی: نشست چهار روزه «سفیران سبز امید» با حضور تعدادی از کنشگران جوان  ایرانی از نقاط مختلف جهان در پاریس آغاز به کار کرد. این نشست به همت کانون دکتر شریعتی در فرانسه برگزار شده است و در مراسم افتتاحیه آن دکتر اردشیر امیر ارجمند مشاور میرحسین موسوی اقدام به سخنرانی کرد. آگاهی بخشی زمانی موثر است که اصول و معیارهایی را رعایت کند به گزارش سایت کانون شهید دکتر شریعتی برگزار کننده  این نشست، اردشیر امیرارجمند در نخستین روز نشست «سفیران سبز امید» با اشاره به یکی از استراتژی های اصلی جنبش سبز که آگاهی بخشی است گفت: آگاهی بخشی زمانی موثر و وسیع است که یکسری ضوابط، اصول و معیارها را رعایت کند. وی تصریح کرد: آگاهی بخشی باید با توجه به دانش، مهارت و امکانات و همچنین رعایت اصول و مبانی اخلاقی گسترش پیدا کند. مشاور ارشد میرحسین موسوی به سازماندهی تشکل ها، شبکه ها و همچنین تقویت نظام مند و علمی آن ها اشاره کرد و گفت: برگزاری نشست هایی به مانند «سفیران سبز امید» می تواند در راستای سازماندهی تشکل ها و نقیصه ای که در این زمینه در جنبش سبز وجود دارد کمک رسان باشد. وی خطاب به شرکت کنندگان در این جلسه گفت: این نکته ای بسیار مثلت است  که شما گروهی از جوانان ایرانی هستید که حول یک محور خاص به توافق رسیده اید و برنامه مشخصی را تدوین کرده اید و راهی را آغاز کرده اید. امیرارجمند سپس اظهار امیدواری کرد تا جوانان دیگر در نقاط دیگر دنیا، با حداقل های دیگر یا با اصول مورد توافق دیگر این نوع حرکات را ادامه بدهند. تشکل ها و شبکه های جنبش سبز می توانند موج جدیدی ایجاد کنند وی افزود: از به هم پیوستن همه این نیروها می توانیم یک موج جدیدی را ایجاد کنیم. با انرژی که در دوستان مشاهده کردم قطعا مطمئن هستم که این شبکه ها گسترش پیدا خواهد کرد . سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید همچنین به منشور جنبش سبز اشاره کرد و گفت: طبق این منشور، جنبش سبز جنبشی تکثرگرا است. باید تضاد ها و دوگانگی ها را شناخت و درصدد حل آن برآمد و همچنین نباید دچار دوگانگی های مصنوعی شد. تکثر در جنبش سبز نباید تبدیل به یک شعار بی پایه شود وی یکی از نقاط قوت جنبش را تاکید بر تکثر آن بر شمرد و گفت: باید به این موضوع باور داشته باشیم اسلزامات آن را قبول کنیم و نگذاریم تنها در کلام و سخن این موضوع مطرح شود و تبدیل به یک شعار بی پایه شود. امیرارجمند به منشور جنبش سبز اشاره کرد و گفت: این منشور سند مورد توافق شما برای همکاری است و می دانیم که برای این سند زحمات زیادی کشیده شده و یکی از دستاوردهای جنبش سبز است. وی در عین حال تاکید کرد : یادمان نرود که قرار نیست ادعا کنیم که این سند مقدس است. این منشور به مانند هر سند دیگری قابل تغییر و بازنگری و اصلاح است و همانطوری که ویرایش نخست این منشور را داشتیم و بعد از آن ویرایش دوم هم منتشر شد امیدواریم ویرایش های بعدی هم پیگیری شود. وی در اظهار امیدواری کرد تا با آزادی رهبران جنبش سبز سومین ویرایش منشور جنبش تدوین شود و به امضای این افراد برای تایید نهایی برسد. تشکل های مرتبط با جنبش سبز در سراسر دنیا را شناسایی کنید تنها با مدارا و درک متقابل به نتیجه می رسیم وی این توصیه را به سفیران سبز امید کرد تا اگر تشکل های دیگری در جاهای دیگر دنیا هستند و با شما ها اخلاف نظر دارند را شناسایی کنید و در تماس باشید. به اعتقاد امیرارجمند چیزی غیر از مدارا و درک و فهم متقابل ما را نمی تواند به نتیجه برساند. وی افزود: نهضت های آزادی خواهانه از سال ۵۷ یا از ۲۲ خرداد شروع نشده است. بیش از صد سال است که ما به دنبال آزادی هستیم. زمانی بود که از آزادی صحبت می کردیم ولی شایدبه واقع به دنبال آزادی نبودیم و دمکراسی به عنوان سیستمی که بتواند آزادی همه ما را تامین کند مورد توجه قرار نمی گرفت. دمکراسی از مدارا به سرانجام می رسد به اعتقاد امیرارجمند ، اگر بخواهیم دمکراسی به عنوان روش حکمرانی در کشور استقرار پیدا کند باید از یک عنصر فرهنگی آغاز کنیم و آن عنصر مدارا است. اگر دانشجویان و جوانان نسبت به هم مدارا نداشته باشند نمی توانیم انتظار داشته باشیم که در سطح وسیع و ملی بتوان این مدارا را که لازمه دموکراسی است ایجاد کرد. وی خواستار توجه بیشتر سفیران راه سبز امید به موضوع تکثر و مدارا در جنبش شد و گفت: از مهارت و دانش صحبت شد . آگاهی بخشی نیاز به دانش آن افرادی که می خواهند این رسالت را بر عهده بگیرند هم دارد. باید این دانش را تقویت و روش مند کنیم. با جنبش های دمکراسی خواهی در منطقه ارتباط برقرار کنید مشاور میرحسین موسوی در بخش دیگری از سخنان خود به جنبش های دمکراسی خواهی در منطقه اشاره کرد و گفت: به نظر می رسد سرنوشت تمام منطقه به هم گره خورده و به هم ارتباط دارد . وی به «سفیران سبز امید» این توصیه را داشت که تشکل هایی مانند شما باید به دنبال ایجاد ارتباط وسیع با جنبش های دیگر منطقه باشد . وی گفت:جنبه منطقه ای بودن این حرکت را تقویت کنید و پیش قدم باشید. جلسات مختلفی در نقاط مختلف دنیا درباره جنبش های منطقه برگزار شده است که جنبش سبز هم مشارکت هایی داشته است. باید این ارتباط ها سامان داده شود. وی بخش آخر سخنرانی خود را به موضوع انتخابات اختصاص داد و گفت: در شرایط خاصی قرار داریم. فعالین جنبش باید این شرایط را درک کند و بهترین راه حل ها را برای مواجه با آن پیشنهاد بدهند. امیرارجمند تاکید کرد: امروز روز تصمیم گیری درباره انتخابات نیست. امروز روز بحث و گفت و گو کردن درباره انتخابات است و باید در این زمینه هیچ گونه محدودیتی برای خود قایل نشویم. انتخابات آزاد، سالم و منصفانه یک حق است اگر حاکمیت این حق را تضمین نکند تخلف کرده است به اعتقاد مشاور میرحسین موسوی، انتخابات یک حق است، حقی بشری یعنی شهروندان حق دارند در یک انتخابات آزاد، سالم، و منصفانه درصدد تحقق حق تعیین سرنوشت خود باشند و طرف مقابل یعنی حاکمیت ، دولت و نهادهای دیگر باید این حق را تضمین کنند و اگر تضمین نکنند تخلف کردند. ما برای استیفای حق خود از هیچ فرد و نهادی گدایی نمی کنیم ما از موضع قدرت درصدد ایجاد کنش سیاسی هستیم وی تاکید کرد: ما برای استیفای حق خود از هیچ فرد و نهادی گدایی نمی کنیم. ما از موضع قدرت درصدد ایجاد فهم و کنش سیاسی هستیم تا طرف مقابل را مجبور به عقب نشینی کنیم. زمانیکه آنها به الزامات یک انتخابات آزاد، سالم و منصفانه تن دادند شرکت می کنیم امیرارجمند تصریح کرد: هر موقع طرف مقابل عقب نشست و توانستیم او را به عقب برانیم، زمانی است که آنها به التزامات یک انتخابات آزاد، سالم ، منصفانه تن داده اند و آن زمان شرکت در انتخابات است. باید حکومت روش حکمرانی خود را تغییر دهد وی اعتقاد دارد: نباید منتظر این بود که طرف مقابل چیزی به ما بدهد بلکه باید با توجه به نیروهای اجتماعی خود به این حق برسیم. وقتی چیزی را به ما می دهند که احساس ضعف کنند . ما نمی خواهیم که بحث و گفت و گویی نباشد اما آشتی ملی و انتخابات سالم مستلزم تغییرات اساسی و مهم در کنش حاکمان است. آنها باید روش حکمرانی خود را تغییر دهند. حکومت حاضر به تغییر نیست ما باید آن ها را قدم به قدم عقب بنشانیم زندانی کردن رهبران سبز و معترضان به انتخابات مغایر قوانین است وی گفت: آن ها حاضر به این کار نیستند. ما باید آنها را مجبور به این کار کنیم و قدم به قدم آنها را عقب بنشانیم. وی با اشاره به برخی از شروط گفت: آنها باید رهبران سیاسی و زندانیان سیاسی را آزاد کنند. زندانی کردن آقایان موسوی و کروبی و همسرانشان و بقیه رهبران سیاسی زندانی و تمام کسانی که در خیابان ها به صرف اعتراض به نتیجه انتخابات بازداشت شده اند مغایر موازین حقوق بشری و حتی قوانین داخل کشور است . قوانینی که تازه با موازین حقوق بشر فاصله دارند. مسئولیت زندانی بودن کروبی و موسوی متوجه عالیترین مقامات حکومتی است امیرارجمند تاکید کرد : هیچ کس نباید از این مسئولیت شانه خالی و فرافکنی کند. مسئولیت زندان بودن کروبی و موسوی متوجه عالیترین مقامات حکومتی در ایران است. وی با اشاره به شروط دیگر گفت: بدون آزادی زندانیان سیاسی ، بدون آزادی احزاب ، بدون مطبوعات آزاد، بدون تشکلات صنفی آزاد و مستقل انتخابات معنا ندارد. با نظارت استصوابی انتخابات آزاد معنا ندارد مشاور میرحسین موسوی با اشاره به نظارت استصوابی شورای نگهبان گفت: با نظارت استصوابی انتخابات آزاد معنا ندارد. نظارت استصوابی مغایر قانون اساسی و مغایر با موازین شناخته شده عقلی انتخابات آزاد است. وی تصریح کرد: تکلیف ما مشخص است . باید قدم به قدم با بسیج نیروهای خودمان طرف مقابل را مجبور به عقب نشینی کنیم. در مراسم افتتاحیه، روح الله شهسوار از اعضای کانون دکتر شریعتی و از جوانان برگزارکننده ی این نشست، ضمن خوشامدگویی به حاضران، شرح مختصری از اهداف برپایی این نشست چهار روزه ارائه کرد. وی حاضران در این نشست را افراد و گروه های متشکل حول منشور جنبش سبز عنوان کرد، و مهمترین هدف برپایی این نشست را بررسی چگونگی کمک به افرادی دانست که در داخل کشورعلیه شرایط حاضر مبارزه و فعالیت می کنند. در ادامه، دو تن از اعضای گروه فرانسوی “ایرانین هیستوری” که مدت یک ماه است با راه اندازی سایتی گزارش شهروند خبرنگاران از شرایط ایران را به سه زبان فارسی، فرانسوی و انگلیسی در فضای مجازی منتشر می کند، به تبیین فعالیت های این گروه پرداختند. لویی، از اعضای این نهاد، هدف از این کار را فراموش نشدن شرایط ایران و ایرانیان از ذهن جهانیان عنوان کرد. درپایان نشست، فیلم مستند و داستانی “زمانی که محارب نبودم” ساخته محمدرضا کلانی درباره روزهای پیش از انتخابات ۲۲ خرداد و حوادث پس از آن، به نمایش درآمد. جلسه درنهایت با گفت و گو در مورد انتخابات مجلس پایان یافت. نشست «سفیران سبز امید» تا روز سه شنبه، چهارم مرداد ماه ادامه خواهد داشت.   تولید چای خشک داخلی در گرداب؛ ۶۰ درصد بازار مصرف در دست قاچاقچیان است در حالی که تولید چای خشک در کشور به شدت کاهش یافته است، بازار مصرف در اختیار قاچاقچیان قرار گرفته و بیش از ۶۰ درصد مصرف داخلی از این طریق وارد کشور می‌شود. به گزارش مهر، در سال گذشته ۲۹ هزار و ۵۰۰ تن چای خشک تولید شد در حالی که سال پیش از آن، این میزان ۳۰ هزار تن بود که این امر نشان می‌دهد تولید چای خشک در کشور با کاهش ۵۰۰ تنی مواجه شده است، البته این رقم از سوی تولیدکنندگان تایید نمی‌شود و آنها معتقدند که حداکثر تولید چای خشک در کشور بین ۲۰ تا ۲۵ هزار تن است. گرچه علی محرر سرپرست سازمان چای با اعلام این خبر، گفت که تولید چای خشک نسبت به گذشته کیفی‌تر شده است اما چایکاران معتقد هستند که کاهش تولید چای خشک به تولید برگ سبز چای ضربه می‌زند. براین اساس، تولید چای خشک در سال ۱۳۷۶ بیش از ۷۰ هزار تن، درسال ۱۳۷۷ بیش از ۶۴ هزار تن و در سال ۱۳۷۸ بیش از ۶۷ هزار تن بوده است اما این میزان در سال ۱۳۷۹ رو به کاهش گذاشت و هم اکنون حتی با آمار اعلام شده از سوی رئیس سازمان چای کشور با کاهش بیش از ۴۰ هزار تنی روبرو است. در واقع بازار نابسامان تولید چای و واردات چای‌های خارجی به کشور هر روز صنعت چای داخلی را در گرداب فرو می‌برد و این درحالی است که کشورهای دیگر تولیدکننده چای از ایران به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای مصرف کننده چای، سود زیادی را به دست می‌آورند. همچنین در این سالها تولید برگ سبز چای متاثر از واردات چای خشک گرفتار بی‌کیفیتی شده است و چایکاران تنها از روی اجبار به کشت برگ سبز چای ادامه می‌دهند، البته دولت سعی کرده با خرید تضمینی برگ سبز چای درجه یک با قیمت۵۶۰ تومان و درجه دو ۲۹۰ تومان به کشاورزان کمک کند. اما این موضوع نه تنها موجب تشویق کشاورزان نشد بلکه در تمام این سال‌ها چایکاران از نرخ خرید تضمینی ابراز نارضایتی می کنند و اینکه این قیمت‌ها جواب‌گوی هزینه زندگی آنها نیست به همین جهت کشاورزان در کنار کشت چای به کارهایی مانند دامپروری و نوغان داری روی آورده‌اند. واردات چای زمینه قاچاق این محصول را به کشور فراهم آورده است به طوریکه هم اکنون از کل مصرف ۱۰۰ هزار تنی چای خشک در کشور حدود ۶۰ تا ۷۰ هزار تن به صورت قاچاق به کشور وارد می‌شود و مصرف کننده نمی‌تواند بین آنها تفاوتی را ببیند در واقع بیش از نیمی از چای‌های موجود در کشور قاچاق است. اما موضوع عدم رعایت بهداشت در چای‌های قاچاق در کنار این نظریه که چای‌های قاچاق همان چای‌های خارجی با اسانس‌های غیربهداشتی هستند که در کشورهای همسایه بسته‌بندی می‌شوند، سلامت مصرف‌کنندگان ایرانی را در خطر قرار داده است. رئیس اسبق سازمان چای کشور علت کاهش تولید چای خشک را در اولویت کارخانجات به خرید برگ سبز با کیفیت عنوان کرد و گفت: در گذشته دولت برگ سبز چای را از کشاورزان خریداری می‌کرد و در اختیار کارخانجات قرار می‌داد بنابراین آنها هم تمام این برگ‌ها را به چای خشک تبدیل می‌کردند اما الان دیگر دولت برگ سبز را به کارخانجات نمی‌دهد. عبدالغفار شجاع افزود: در این رابطه در برنامه سوم توسعه، طرح آزادسازی چای مطرح شد اما به دلیل اینکه آیین نامه‌ای برای آن تعریف نشد و فقط به دستور وزیر وقت انجام گرفت، طرح از مسیر واقعی خود منحرف شد و بصورت امروزی درآمد. وی یکی از بزرگترین اشتباه‌ها را در این سال‌ها جلوگیری از واردات چای خارجی به کشور عنوان کرد و گفت:: منع ورود چای خارجی منجر به قاچاق چای خشک به کشور شد بطوریکه تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد از چای مصرفی درکشور از طریق مجاز وارد می‌شود. رئیس اسبق سازمان چای کشور بابیان اینکه مشکل اصلی در کاهش تولید چای خشک اینست که سطح زیر کشت برگ سبز چای کاهش یافته است، گفت: سطج زیر کشت چای از ۳۲ هزار هکتار به کمتر از ۲۵ هزار هکتار رسیده است که همین امر بر میزان تولید چای خشک موثر است. شجاع بابیان اینکه در ابتدا هم چای داخلی با مخلوط با چای خارجی به فروش می‌رفت، اظهار داشت: دولت در سال‌های گذشته چای داخلی را با چای خارجی مخلوط می‌کرد به همین جهت چای داخلی به فروش می‌رفت که با توقف این موضوع، ۲۰۰ هزار تن چای انباری از سنوات گذشته باقی مانده که در حال پوسیده شدن است. وی بااشاره به برگ سبز بهاره، افزود: بخشی از برگ سبز چای که مربوط به فصل بهار است بازار دارد و به فروش می‌رسد اما برگ های مربوط به تابستان و پاییز بازاری ندارد و قابل مصرف نیست. رئیس سابق سازمان چای کشور نوع فرآوری چای را هم مورد انتقاد قرار داد و گفت: در کشور کارشناسان زیادی برای فرآوری چای وجود ندارد و برای همین کیفیت تولیدچای خشک به شدت پایین است.   چرا نظام های دیکتاتوری از علوم انسانی می ترسند؟ مصطفی ملکیان که در آیین گشایش مؤسسه مطالعات علوم انسانی «رخداد تازه» سخن می‌گفت، با اشاره به پنج مسأله بزرگ درباره‌ی علوم انسانی، گفت: ایدئولوژی‌ها میان انسان‌ها تفرقه می‌اندازند و ما برای هم‌گرایی میان انسان‌ها به علوم انسانی نیاز داریم. به گزارش ایسنا،  ملکیان درباره‌ی ضرورت‌های علوم انسانی عنوان کرد: درباره‌ی علوم انسانی پنج مسأله‌ی بزرگ و خطیر و در عین حال مشکل و پیچیده قابل طرح است. این‌که آیا علوم انسانی واقعا علم هستند یا به ظاهر علم هستند؟ آیا از ویژگی‌های علم بی‌بهره هستند و تنها می‌نمایند علم هستند؟ در حدود ۱۵۰ سال اخیر درباره‌ی این موضوع حرف‌های زیادی در‌گرفته است. موضوع دوم این است که آیا علم انسانی امکان‌پذیر است یا نه؟ اگر فرض کنیم علم انسانی بتواند در عالم تصور، علم باشد،‌ آیا این علم در مقام تحقق هم می‌تواند پدید بیاید؟ نکته‌ی سوم این است که فرض می‌کنیم علوم انسانی در عالم واقع قابل تحقق باشد؛ چه چیزی علوم انسانی را از غیر علوم انسانی متمایز می‌کند؟ او افزود: نکته‌ی چهارم این است که چه ضرورتی درباره‌ی علوم انسانی هست؛ چه اشتغال از ناحیه‌ی تحقیق، تدریس و مطالعه. این سه پدیده چه ضرورتی دارند و اگر به این توجه نشود، در زندگی فردی ما مشکلی پیش می‌آید یا در زندگی جمعی ما؟‌ آیا می‌توان بدون علوم انسانی، زندگی را به سر برد؟ نکته‌ی پنجم این است که علوم انسانی با چه مشکل‌های مواجه‌اند؟ چه چیزهایی هستند که اگر به آن‌ها توجه نکنیم، علوم انسانی نمی‌توانند کارکردی را که برای آن انتظار داریم، داشته ‌باشند؟ این پژوهشگر در ادامه نشست با بیان این‌که من در میان موضوعاتی که طرح کردم، به مسأله‌ی چهارم خواهم پرداخت، عنوان کرد: من در میان مسائل طرح‌شده به ضرورت علوم انسانی می‌پردازم. ما برای علوم انسانی پنج ضرورت قائل هستیم؛ یکی ضرورت نظری است و چهار ضرورت دیگر عملی هستند. او درباره‌ی ضرورت نظری بیان کرد: ما به لحاظ نظری خواه مانند ارسطو فکر کنیم انسان حقیقت‌طلب است و خواه مانند روانشناسان بگوییم انسان کنجکاو است، هر دو اقتضایش این است که ما می‌خواهیم حق مطلب را بدانیم. ‌دانستن واقعیت نیاز ما به دانستن را ارضا می‌کند. این یک نکته‌ی روانشناسی است و ارسطو هم بر آن تاکیده کرده و وجه تمایز انسان را با سایر موجودات، حقیقت‌طلبی او دانسته است. اگر این سخن درست باشد، دانستن هرچیزی نیازی از ما را برآورده می‌کند. در نتیجه شناختن انسان از هر چیزی بهتر است. انسان‌شناسی که ما از کل آن به علوم انسانی تعبیر می‌کنیم، از هر چیز دیگرشناسی، بهتر نیاز روانی ما را برآورده می‌کند. ملکیان همچنین ادامه داد: وقتی منِ سوژه، ابژه‌ای را غیر از خودم می‌شناسم، خوشحال می‌شوم. وقتی منِ سوژه، ابژه‌ای را که عین خود من است، بشناسم، راضی‌تر می‌شوم. این وجه نظری است؛ چون ذهن من فقط خوشحال می‌شود. او دیگر ضرورت‌های علوم انسانی را عملی خواند و تأکید کرد: چهار وجه ضرورت دیگر علوم انسانی در مقام عمل کارکرد دارند و مشکلات عملی زندگی را می‌کاهند. اولین وجه این است که بزرگ‌ترین خدمت علوم انسانی به ما این است که در مقام عمل به ما نشان می‌دهند که در عالم انسانی چه چیزهایی دگرگونی‌ناپذیرند و چه چیزهای دگرگونی‌پذیرند. چه چیزهایی را می‌توان تغییر داد و چه چیزهایی را نمی‌توان تغییر داد. لازم است بدانیم یکی از بزرگ‌ترین علت مشکلات ما انسان‌ها این است که یا با دگرگونی‌ناپذیرهای زندگی کلنجار می‌رویم یا از دگرگونی‌پذیرهای زندگی استنکاف می‌کنیم. او افزود: وجه دوم این است که به ما نشان می‌دهد چه چیزهایی اجتناب‌ناپذیر و چه چیزهایی اجتناب‌پذیرند. وجه سوم این است که به ما می‌آموزد که چه ارزش‌هایی را باید پی بگیریم و چه ارزش‌هایی را نباید پی بگیریم. چه چیزهایی را نباید بر خودمان تحمیل کنیم؛ زیرا قدرت انجام آن‌ها را نداریم. به ما می‌آموزند که چه ارزش‌هایی پوچ هستند و نمی‌ارزیده‌اند که عمر را صرف آن‌ها کنیم. ملکیان درباره‌ی این نکته که می‌گویند علوم انسانی با ارزش‌ها کاری ندارد، اظهار کرد: در فلسفه‌ی اخلاق این بحث مصرح است که علوم انسانی واقعیات یا فکت‌ها را به ما نشان می‌دهند و کاری با ارزش‌ها و تکالیف ندارند. اما ما باید به این نکته توجه کنیم که علوم انسانی می‌توانند وضع ما را با ارزش‌ها و تکالیف مشخص کنند. از زمان هیوم به این سو می‌گویند، باید و نباید را نمی‌توان از هست و نیست‌های انسان گرفت، یعنی ما نمی‌توانیم هرچه انسان را بشناسیم، بفهمیم چه ارزش‌هایی را باید دنبال کنیم و چه ارزش‌هایی را نباید دنبال کنیم. اما سخن هیوم سخنی نیست که همه‌ی فیلسوفان پذیرفته باشند. او مخالفان زیادی داشته است. از سویی، اگر فرض هم کنیم حق با هیوم باشد، ما نمی‌توانیم از واقعیات انسانی به ارزش پی ببریم. اما تکالیف و ارزش‌های غلط را می‌توانیم تشخیص بدهیم. واقعیات انسانی ما را به ارزش‌های درست راهبر نمی‌شوند. اما واقعیت‌های انسانی ارزش‌های نادرست را به ما نشان می‌دهند؛ بنابراین اهمیت علوم انسانی نشان دادن تکلیف‌های لغو است. این نویسنده وجه چهارم ضرورت علوم انسانی را توانمند کردن ما در نقد ایدئولوژی‌ها معرفی کرد و گفت: وجه چهارم ضرورت علوم انسانی این است که ما از طریق علوم انسانی می‌توانیم ایدئولوژی‌ها را نقد کنیم؛ چه ایدئولوژی‌های دینی، چه ایدئولوژی‌های غیردینی. ما با علوم انسانی می‌توانیم چه ایدئولوژی‌های سیاسی و چه ایدئولوژی‌های غیرسیاسی و همه‌ی ایدئولوژی و هر نوع ایدئولوژی را نقد کنیم و با توسل به علوم انسانی بفهمیم که ایدئولوژی‌ها چقدر تعابیر نادرست دارند. آتوریته‌ی ایدئولوژی را نمی‌توان با آمدن یک ایدئولوژی جدید از بین برد؛ آتوریته‌ی ایدئولوژی‌ها را فقط علم از بین می‌برد. آتوریته‌ی مارکسیسم را پیداش لیبرالیسم از بین نمی‌برد و ما نباید فکر کنیم رمانتیسم را روشن‌نگری از بین می‌برد. ایدئولوژی‌ها قدرت تضعیف یکدیگر را ندارند؛ زیرا همه بیماری مشترکی دارند و آن این‌که همه نامستدل‌اند و چیز نامستدل نمی‌تواند چیزی نامستدل دیگر را از بین ببرد. ایدئولوژی‌ها را علوم انسانی از میدان می‌برند. او افزود: پذیرش و وازنش ایدئولوژی را علوم انسانی تعیین می‌کند. علوم انسانی استدلال به سود مدعیان یا به زیان مدعیان را فراهم می‌آورد که بتوان به جنگ مدعیان رفت و فهمید کدام معقول‌تر است. او ترس نظام‌های ایدئولوژیک از علوم انسانی را ناشی از توانایی علوم انسانی در آشکار کردن آن‌ها دانست و افزود: این‌که نظام‌های ایدئولوژیک از علوم انسانی می‌ترسند، از آن‌روست که می‌دانند علوم انسانی می‌تواند پاشنه‌ی آشیل آن‌ها را نشان دهد. مگر نظام ایدئولوژیک استالین با علوم انسانی کم مبارزه می‌کرد؟ چرا نظام‌های ایدئولوژیک از رشته‌های مهندسی و پزشکی هیچ هراسی ندارند؟ در نظام‌های مارکسیست می‌دیدید که علوم فنی و مهندسی و پزشکی رشد می‌کردند و رشدهای خوبی هم می کردند؛ اما علوم انسانی اتحاد جماهیر شوروی با علوم انسانی در آمریکا و کانادا فاصله داشت. نظام‌های ایدئولوژیک می‌دانند که چیزی که می‌تواند آن‌ها را از میدان به‌در کند، حضور ایدئولوژی‌های دیگر نیست؛ رشد علوم انسانی است که می‌تواند ضعف آن‌ها را نشان دهد. او ضرورت پنجم علوم انسانی را توانایی آن در همگرا کردن انسان‌ها خواند و بیان کرد: هر چه علوم انسانی رشد می‌کنند، همگرایی بین انسان‌ها بیش‌تر می‌شود. هنر ایدئولوژی‌ها واگرایی ایجاد کردن بین انسان‌هاست. هرجا علم رشد می‌کند، همگرایی میان انسان‌ها بیش‌تر می‌شود. عقلانیتی که خودش را در علوم نشان می‌دهد، می‌تواند مانند ترازویی ما انسان‌ها را به هم نزدیک کند. این پژوهشگر خاطرنشان کرد: هرچه علوم رشد می‌کند، مواضع ما به هم نزدیک می‌شود؛ اما ایدئولوژی‌ها خاصیت تفرقه‌افکنانه‌ی ذاتی دارند. ما برای همگرایی میان انسان‌ها هم به علوم انسانی نیاز داریم. اگر بناست نوعی همگرایی بین انسان‌ها به وجود بیاید، ما باید به علوم انسانی برگردیم. البته علوم انسانی در جهان و در کشور ما مشکلاتی را هم دارند. در این نشست، رضا چایچی و شهاب مقربین به شعر خوانی پرداختند.   نماینده زاهدان در مجلس: مردم به شدت تحت فشار کم فروشی و گرانی‌ها هستند رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی با اشاره به بروز برخی ناهنجاری‌های اجتماعی در جامعه گفت: این ناهنجاری‌ها متاثر از بیکاری جوانان است. به گزارش ایلنا، “حسینعلی شهریاری” در جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور خود ضمن حمایت از برخورد قاطع سپاه پاسداران با اشرار و گروهک تروریستی پژاک، خواهان استرداد رهبر گروهک تروریستی پژاک از آلمان شد. وی در ادامه خاطرنشان ساخت: مسئله عفاف و حجاب، امروز مورد اعتراض مومنین قرار دارد که با وجود پیگیری‌های مکرر مجلس، اقدام شایسته در این رابطه صورت نگرفته است. نماینده زاهدان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: انتظار می‌رود در آستانه ماه مبارک رمضان مسئولان فرهنگی و امنیت اجتماعی به طور جدی مراقبت کنند چراکه کار به جایی رسیده که آمران به معروف و نهی کنندگان از منکر مورد حمله ارازل و اوباش قرار می‌گیرند. وی افزود: نیروی انتظامی و قوه قضائیه موظف به برخورد قاطع حقوقی با ارازل و اوباش هستند تا ریشه ناامنی از کشور برچیده شود. رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس اظهار کرد: متاسفانه این روز‌ها مردم به شدت تحت فشار کم فروشی و گرانی‌ها هستند، طرح‌های نظارتی وزارت بازرگانی نیز موفق نبودند، چون اقدامات صورت گرفته تاثیر چندانی بر کنترل قمیت‌ها نداشت. وی با تاکید بر لزوم حفظ آرامش از سوی مسئولان، ادامه داد: مقام معظم رهبری در این مقطع حساس به مسئله یاد شده تذکر دادند؛ زیرا قدرت‌های جهانی و ایادی آنها در منطقه جو افکار عمومی را علیه نظام جمهوری اسلامی متشنج می‌کنند. عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس یکی از دلایل بروز ناهنجاری در جامعه را بیکاری جوانان خواند و یادآور شد: بسیاری از جوانان بویژه فارغ التحصیلان دانشگاه از مسئله بیکاری رنج می‌برند و نمی‌توانند خانواده‌ای تشکیل دهند. وی افزود: امتحانات آموزش و پرورش موجب اعتراضات بسیاری از دانش آموزان و خانواده‌های آنها مخصوصا در مناطق محروم شد از وزیر مربوطه انتظار می‌رود در این مورد تجدید نظر کنند تا کمکی به نیروهای استان‌های محروم شود. شهریاری تاکید کرد: حقوق و مزایای کارمندان بازنشسته گذشته با بازنشستگان سال‌های اخیر تفاوت فاحش دارد که باید صندوق حمایت از بازنشستگان هرچه سریع‌تر این تبعیضات را برطرف کند. وی ادامه داد: از جناب دکتر عزیزی، معاونت راهبردی و نظارت ریاست جمهوری انتظار است بودجه مازاد درآمد حاصل از فروش نفت در حوزه سلامت را هرچه زود‌تر اختصاص دهند تا وعده‌های رئیس جمهور هنگام تحویل لایحه بودجه ۹۰ به مجلس محقق شوند. نماینده زاهدان تصریح کرد: به نظر می‌رسد دولت اهتمام لازم را در اجرای برنامه پنجم توسعه و قانون بودجه ۹۰ در حوزه سلامت ندارد که این ظلم بزرگی به مردم مناطق محروم و قشرهای آسیب‌پذیر است و یقیناً نارضایتی‌ها را افزایش خواهد داد. وی افزود: حقوق کارمندان وزارت علوم بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار تومان افزایش داشته، اما حقوق کارکنان وزارت بهداشت با سیصد و پنجاه هزار خانوار افزایش نیافته که این با مشی عدالت محوری رئیس جمهور همخوانی ندارد. رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس درباره مسائل حوزه انتخابیه خود نیز، گفت: نرخ بیکاری در محروم‌ترین استان کشور (سیستان و بلوچستان) بالا است و هنوز اقدام جدی برای حل این معضل انجام نشده است. وی ادامه داد: طبق آمار رسمی کشور نرخ تورم در استان سیستان و بلوچستان ۲۱. ۱ است که این امر به فقر دامن می‌زند. شهریاری اظهار کرد: بستن مرز‌ها معیشت مردم مرزنشین را با چالش مواجه کرده و در این رابطه تدبیر لازم اندیشیده نشده است. وی افزود: با وجود مصوبات سفرهای استانی دولت که قرار بود سیستان و بلوچستان یکی از استان‌های تامین کننده گوشت کشور شود به دلیل عدم مدیریت درست نه تنها دولت در این مسئله توفیقی نداشته، بلکه سرمایه گذاران نیز به دلیل تعطیلی کشتارگاه‌ها قادر به بازپرداخت اقساط وام‌های خود نیستند. عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس تاکید کرد: رانت خواران و فرصت طلبان مصوبات استانی دولت را دور می‌زنند و همین مسئله مانع از تاسیس کارخانه فولاد با ظرفیت تولید یک میلیون و دویست هزارتن در سال شد. وی ادامه داد: رئیس جمهور سال گذشته کلنگ راه آهن چابهار را زدند که متاسفانه بعد از آن مراسم کار عملی در این رابطه انجام نشد. شهریاری تصریح کرد: متاسفانه برخی وزرا توانایی لازم در پیگیری امور محوله را ندارد و همین مسئله باعث افزایش نارضایتی مردم می‌شود. وی افزود: هدفمندی یارانه‌ها موجب تعطیلی صنایع کوچک و بیکاری خیلی از کارگران شد که حداقل دولت باید به سازمان‌ها و کارخانجات دولتی دستور دهد تا کارگران خود را اخراج نکنند. نماینده زاهدان اظهار کرد: ‌دولت وعده تاسیس ۴۰ کارخانه را تا آخر سال در استان سیستان وبلوچستان داد، اما کاری انجام نشد.   شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به irangreenvoice-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به irangreenvoice@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.