آزادی بیان- بیش از صد پژوهشگر، استاد دانشگاه، نویسنده و فعال سیاسی چپ ایرانی در داخل و خارج از کشور با انتشار بیانیه ای ضمن محکوم کردن جنایات رژیم اسد و اسلام گرایان در سوریه مخالفت خود با احتمال تجاوز نظامی آمریکا به این کشور را نیز ابراز داشته اند، امضاء کنندگان این بیانیه همچنین از نقش رسانه های جریان اصلی در وارونه جلوه دادن حقایق در سوریه نیز انتقاد کرده اند.
متن این بیانیه چنین است:
سرانجام پس از سی و یک ماه جنگ و منازعه بین نیروهای اپوزیسیون و حامیان بشار اسد که با مداخله دیگر کشورها یکی از خونبارترین صفحات تاریخ در خاورمیانه را رقم زد، آنچه بیم آن می رفت در شرف وقوع است. اعلان حمله نظامی ایالات متحده به سوریه بعد از دوسال منازعات خونین طرفین و در نتیجه تضعیف نهادهای مردمی ، اتمام سناریویی است که غرب از ابتدا در خوانش آن نقش داشته است.
دولت ایالات متحده و حامیان آن ، به بهانه فقدان گزینه‌ای صلح آمیز برای اتمام منازعات، استعفای بشار اسد و کناره‌گیری حزب بعث از قدرت، مداخله نظامی غرب را در سوریه به عنوان تنها گزینه باقی مانده مطرح کرده‌اند. این در حالی است که هدف این حمله حتا نه سرنگونی حکومت اسد بلکه دادن درس عبرتی به او و جمهوری اسلامی ایران عنوان شده است. از یک سو «شورای ملی سوریه» و دیگر احزاب پیوسته به اوپوزسیون در کنار «ارتش آزادیبخش» با حمایت ایالات متحده و متحدین غربی آن مسلح به خیابانها آمده اند . از سوی دیگر حزب بعث و ارتش سوریه با حمایت و دخالت سپاه قدس پاسداران انقلاب اسلامی، حزب الله لبنان و شبه نظامیان «شبیحه» بر سر مردم آتش فرو ریخته اند. درگیریهایی که بدون حمایت و دخالت مستقیم دول غربی از یک سو و جمهوری اسلامی ایران و روسیه از سوی دیگر بالغ بر صد و سی هزار نفر کشته برجای نمی گذاشت.
این اوضاع با پیوستن القاعده، وهابیون، سلفیها و جبهه النصرت به اپوزیسیونِ مورد حمایت غرب، عربستان سعودی و قطر وخیم‌تر گشت. آغاز نسل کشی غیرنظامیان کرد، آشوری و نُصَیری (علوی، و ترکمن توسط این عناصر مرتجع، برخی از احزاب متحد «شورای ملی سوریه» را وادار کرد تا از این شورا خارج شده و به وفاداران اسد پیوندند.
سیاست و دخالت خارجی غرب موجب گشت که نیروهای مردمی مانند «کمیته هماهنگی ملی برای تغییرات دموکراتیک» (ائتلافی متشکل از سیزده حزب چپ و کرد) ابتکار عمل را از دست داده و مبارزه توده‌های مردمی با حکومت بشار اسد را به عرصه تاخت و تاز نیروهای ضد انقلاب و فرصت طلب تبدیل شود. این وضعیت راه را برای پیاده کردن سناریوی دیکتاتوری مطلق و ناقض حقوق بشری باز می کندکه پیشتر در افغانستان، عراق و لیبی شاهد بودیم. اکنون استفاده از سلاح شیمیایی بهانه‌ای است برای حضور نظامی ایالات متحده و همپیمانانش در سوریه حتا پیش از صدور رای شورای امنیت.
رسانه‌های جریان اصلی در وارونه جلوه دادن آنچه در سوریه اتفاق می‌افتد، نقش پررنگی ایفا کرده‌اند. آنها با بزرگنمایی شورای ملی سوریه، به عنوان تنها گروه مخالف رژیم، احزاب چپ اوپوزسیون در جناح کمیته هماهنگی ملی را نادیده انگاشته اند. آنها همچنین هر گونه مخالفتی با دخالت دول خارجی و مداخله به اصطلاح بشردوستانه ایالات متحده را به مثابه همپیمانی با اسد جلوه داده‌اند. این رسانه ها مساله سوریه را جنگی داخلی جلوه داده اند که گزینه ای برای رهایی از آن وجود ندارد مگر مداخله نظامی ایالات متحده و همپیمانانش. آنها از آغازین روزها بر طبل جنگ کوفته اند.
مردم سوریه، هر روزه خون می دهند، کودکانشان کشته می شوند، مسیحیان و شیعیان و اکراد قتل عام می شوند و حقوق بشر تنها در اثبات لزوم حضور نظامی غرب گام بر می دارد. الگویی که پیشتر از این مداخله به اصطلاح بشردوستانه رسم شده است، عراقی است که پس از یک دهه حضور ایالات متحده، انگلستان و همپیمانان ناتو همچنان هر روزه شاهد کشتار گروهی مردم بی گناه، گسترش ناامنی، اضمحلال زیرساختهای اقتصادی، گسترش تروریسم اسلامگرا و ادامه قتل عام مسیحیان عراق، آوارگی مردم عراق، تخریب ساختارهای شهری و روستایی، نبردهای قومی، و عدم ثبات در این کشور است. صورت عراق همچنان خونین است و نسخه در دسترسی است از حضور نظامی غرب به عنوان تنها گزینه رهایی از دیکتاتوری صدام و حزب بعث؛ نتیجه مستقیم وارونه جلوه دادن شرایط عراق آن روز توسط رسانه ها در راستای تصدیق سیاستهای ایالات متحده آمریکا.
ما، نویسندگان و فعالان سیاسی چپ ایران، در کنار مردم سوریه و در مسیر قیام آنها:
سیاستها و اعمال حکومت جنایتکار بشار اسد و حزب بعث و کشتار مردم بی دفاع سوریه را محکوم می کنیم.
حمایت و دخالت حکومت اسلامگرا و دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران را از بشار اسد محکوم می کنیم.
قتل عام کردها، ترکمن‌ها، آشوریان و علویان سوریه را به دست اسلام گرایان تندرو القاعده، سلفی ها، وهابیون، و جبهه النصرت محکوم می کنیم.
هر گونه حضور و دخالت نظامی ایالات متحده آمریکا و همپیمانانش در ناتو را در سوریه و آغاز جنگ را محکوم می کنیم.
ما، نویسندگان و فعالان سیاسی چپ ایران، تنها راه برون رفت از بحران و پایان دادن به این فاجعه بشری در سوریه را حمایت و دفاع از اپوزسیونی مشروع و مردمی می دانیم . این اپوزسیون باید تحت هر عنوانی مرزبندی خود را با عناصر اسلامگرا از یک سو و حکومت‌های مداخله‌گر مشخص کند، حقوق اقلیت های مذهبی و قومی را به رسمیت شناخته و متعهد شود که بهترین راه حل را برای دفاع از مردم انتخاب خواهد کرد. این تنها راه چاره برای پایان دادن به کشتار مردم در سوریه و حصول نتایج راهگشا در برقراری ثبات در سوریه، پایان بخشیدن به دیکتاتوری حزب بعث، جلوگیری از وقوع فاجعه انسانی دیگری در منطقه و کمک به انقلاب مردمی سوریه است.
امضا کنندگان:
امیرعباس آذرم وند
فرهاد آذین
طه آزادی
مجید آژنگ
سهیل آصفی
مهدی آمیزش
بهار ابراهیمی
شجاع ابراهیمی
نیما ارانی
آرمان اسماعیلی
نگار اشرف دهقانی
مرجان افتخاری
علی افشار
مریم افشاری
امیر امیرقلی
دلشاد امینی
شیرزاد امینی
کویستان امینی
شادی انصاری
جمال انفرادی
سلیمان بایزیدی
کاوه بنائی
سهراب بهداد
روزبه بیات
اکرم بیروند
بابک پاشا جاوید
محسن ثقفی
محمد حبیبی
امید حبیبی نیا
پروین حسن‌پژوه
سعید حسن زاده
پیمان حسینی
عطا خاکی
کیوان خسروزاده
جمیل خوانچه زر
هادی خوجینیان
اسماعیل خودکام
یوسف خیرخواهی
سروش دشتستانی
نوید ذکریایی اقدم
سیامند رحمانی
پژمان رحیمی
هادی رحیمی
علی رسولی
دومیتیلا روشن
نسیم روشنایی
مصلح ریبوار
نریمان زمانزاده
بهرنگ زندی
شیوا سبحانی
بابک سلیمی زاده
ژاله سهند
ایرج سیف
سوسن شهبازی
مریم شیخ
بیژن صباغ
سیامک صبوری
حمید صفری
سیاوش عباسی
تورج عبداللهی
آرش عزیزی
آرمان عزیزی
پویا عزیزی
کمال عزیزی
سوگند علیخواه
ارژنگ علیپور
منصور علی زاد
سلیمان علیزاده
شادیار عمرانی
محمد غزنویان
محمد فاتحی
مصی فتحی
نگین قادری
امین قضایی
مسعود قهرمانی
پویا کاظمی
کمال کردستان
ناصر کمانگر
کیوان گلرخی
ریحانه گلی
شورش لرستانی
احمد لطفی
فاطمه لیلازی
ناهید مذکوری
سعید مظفری
امیرمحسن محمدی
حامد محمدی
سام محمودی سرابی
بهار معارفی پور
حسن معارفی پور
شاهین مهابادی
زهره مهرجو
امیر مهرزاد
محمد ولدی
چیا ویسیانی
مهری هاو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر