Latest News from Norooz for 07/03/2012

Email not displaying correctly? View it in your browser. دیدار سید محمد خاتمی با خانواده سید مصطفی تاجزاده   سید محمد خاتمی در هفته گذشته برای عیادت از پدر سید مصطفی تاجزاده به منزل ایشان رفت و ضمن دلجویی از خانواده این زندانی سیاسی از احوال همکار سابق خود جویا شد.   به گزارش نوروز، در این دیدار همسر تاجزاده با شرح مشکلاتی که اخیرا برای وی پیش آمده از روند کند درمانی او به شدت اظهار نگرانی کرد و گفت که  امیدوار است  روز شنبه  طبق قرار قبلی پس از گرفتن نوار از گردن و کمر همسرش در بیمارستان تشخیص پزشک متخصص برطرف کننده نگرانی های زیاد در مورد شدت بیماری های ایشان باشد.   آقای خاتمی نیز ضمن ابراز امیدواری برای آزادی همه زندانیان سیاسی در پاسخ به سؤال مادر مشاور خود در دوره اصلاحات، که چرا فرزند انقلاب و خدمتگزار صادقی چون تاجزاده در عوض پاداش خدماتش زندانی شده و از همه حقوقش محروم است، این محرومیت ها و خصوصاً حضور نزدیک به دو ساله او در قرنطینه و انفرادی را غیرقانونی خواند و رهایی تاجزاده و کلیه زندانیان سیاسی را به مصلحت نظام و کشور و بهبود شرایط موجود دانست.   رئیس جمهور دوران اصلاحات همچنین با ابراز نگرانی نسبت به وضعیت جسمی مصطفی تاجزاده، از بی توجهی نسبت به سلامت وی و دیگر زندانیان سیاسی ابراز تاسف کرد.   لازم به ذکر است تاجزاده که ماه رمضان حضورش در قرنطینه و انفرادی دو ساله می شود، از مشکل در ناحیه گردن، کمر و چشم رنج می برد و متأسفانه مسئولین قضایی و امنیتی برای درمان وی از دادن مرخصی استعلاجی بدون دادن هیچ توضیحی خودداری می کنند.   برخی از پزشکان روزه داری مستمر وی را که آبان ماه دو ساله می شود،عامل اصلی در تشدید مشکلات او دانسته اند اما وی در پاسخ به درخواست شکستن روزه های اعتراضی اش به خانواده خود گفته تا زمانی که این بی قانونی ها در مورد من اعمال می شود ناگزیر به اعتراض با این شیوه مدنی هستم. یادآور می شود سید مصطفی تاجزاده حتی زمانی که پدرش به دلیل سکته مغزی در بیمارستان بستری بود امکان مرخصی و عیادت از پدرش را نیافته بود. طبق اخبار رسیده به خبرنگار نوروز، برخلاف وعده مسئولین این هفته هم به دلیل عدم ارسال نامه دادستان امکان اعزام این زندانی سیاسی به بیمارستان برای اقدامات درمانی فراهم نیامده است.    احمد شیرزاد: اصولگرایان اعتراف کنند که در اداره کشور شکست خوردند یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: اصولگرایان به جای اینکه یک روز آقای خاتمی را سرزنش کنند و روز دیگر وی را رهبر اصلاحات معرفی کنند، باید به این اعتراف کنند که نتوانستند کشور را با سیستم تک جناحی اداره کنند و در این امر مهم شکست خوردند. احمد شیرزاد عضو جبهه مشارکت در گفت‌و‌گو با ایلنا، افزود: هم اکنون نیز مسیر نجات کشور اصلاحات است که در تکیه بر رای مردم، پاسخ گویی مسئولان، استفاده از نظرات علمی و دانشگاهی و تنش زدایی در داخل و خارج از کشور خلاصه می‌شود. وی ادامه داد: البته ضرورت حضور فعال اصلاح طلبان در عرصه سیاسی کشور به معنای این نیست که آن‌ها لزوما درانتخابات آتی شرکت خواهند کرد، بلکه حضور در انتخابات نیازمند شرایطی است که تاکنون فراهم نشده است. بنابراین اگر چه ممکن است برخی تحت هر شرایطی در انتخابات شرکت کنند اما من معتقدم تا زمانی که شرایط مهیا نیست نمی‌توان حرف از حضور در انتخابات را زد. البته این هم به آن معنا نیست که حضور اصلاح طلبان را غیر ضروری می‌دانیم. شیرزاد با اشاره به دیدگاههای حذفی و محدود کننده نسبت به اصلاح طلبان ، خاطرنشان کرد: دیدگاههای حذفی اگر کاملا اصلاح نمی‌شوند، باید قدری تعدیل شوند تا امکان حضور نتیجه بخش اصلاح طلبان در عرصه سیاسی فراهم شود. چرا که حتی پس از انتخابات هفتم و هشتم ریاست جمهوری نیز اصلاح طلبان محدودیت‌هایی داشتند اما این هیچ‌گاه به معنای عدم توان آنها برای حضور مؤثر نبود، بنابراین هم اکنون نیز عقیده داریم که باید شرایط به حداقل قابل قبول برسد. وی همچنین در خصوص آسیب‌شناسی جریان اصلاح طلبی یادآور شد: اگر چه هیچ‌گاه منکر مشکلات درونی اصلاح طلبان نبودم، اما عمده مشکلات ما مسائل بیرونی و اختلافات زبانی است که با جریان مقابل داریم. این فعال سیاسی اصلاح طلب با تاکید براینکه اصلاح طلبان همواره یک سیستم تصمیم‌گیری مشترک داشته و هم اکنون نیز دارند، گفت: برخی جریانات حاشیه‌ای اصلاحات امروز به دلیل افزایش فشار‌ها بر جریانات اصلی اصلاحات بیشتر از متن جلوه می‌کنند و صدای ان‌ها بیشتر شنیده می‌شود ، بنابراین ممکن است تلقی پراکندگی آرا میان اصلاح طلبان پیش آید. وی همچنین خاطرنشان کرد: آسیب‌شناسی جریان اصلاحات در شرایط کنونی درست نیست، چرا که معتقدم در شرایطی می‌توان صحبت از آسیب‌شناسی کرد که شرایط برای همه جریانات برابر باشد و همه امکان حضور در عرصه سیاسی کشور را داشته باشند. شیرزاد همچنین در واکنش به اظهارات برخی اصولگرایان تصریح کرد: افرادی که تنها هدف خود را درگذشته ضربه زدن به اصلاحات می‌دانستند و امروز نیز هیچ مسئولیتی برای برطرف کردن تنگناهای آن‌ها احساس نمی‌کنند، حداقل نباید به اصلاح طلبان رهنمود بدهند. وی افزود: اگرچه روند انتقاد میان اصلاح طلبان و اصولگرایان روندی طبیعی است، اما کسی که انتقادی را به جریانی مطرح می‌کند باید منتظر پاسخ آن نیز باشد در حالی که هم اکنون اصلاح طلبان تنها مورد هجمه قرار می‌گیرند ، بدون اینکه امکان پاسخ گویی به آن را داشته باشند. این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه ضمن انتقاد از تعیین رهبر اصلاح طلبان توسط برخی اصولگرایان خاطر‌نشان کرد: آقایان به جای اینکه یک روز آقای خاتمی را سرزنش کنند و روز دیگر وی را به عنوان رهبر اصلاحات معرفی کنند، باید به این اعتراف کنند که نتوانستند کشور را با سیستم تک جناحی اداره کنند و باقی مسائل همچون تعیین رهبر را به عهده خود اصلاح طلبان بگذارند چرا که ما قادر به ادامه حرکت خود خواهیم بود. وی در بخش دیگری از سخنان خود اضافه کرد: اصولگرایان وقتی صحبت از رهبری اصلاحات و مسائلی از این قبیل می‌کنند در واقع می‌خواهند جریان رقیب را در کنار خود حفظ کنند، اما به شرطی که این جریان خدشه‌ای به قدرت آن‌ها وارد نکند، در حالی که اگر به دنبال مزیت‌های حضور رقیب هستند لازمه آن تحمل رقیب است به عبارت دیگر با یک دست پیش می‌کشند و با پا پس می‌زنند. شیرزاد در پایان عنوان کرد: هم اکنون اصلی‌ترین مساله امکان فعالیت اصلاح طلبان است چرا که هر رقابتی فرهنگ سیاسی خود را دارد و بحث از آسیب شناسی و اتاق فکر برای زمانی است همه بتوانند در عرصه سیاسی کشور فعالیت کنند. مشکل اصلاح طلبان نداشتن اتاق فکر نیست، بلکه عدم امکان فعالیت است.   نامه شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد به رئیس قوه قضائیه در باره زندانیان کرد اصلاح طلبان کرد در نامه ای به رئیس قوه قضائیه خواستار جلوگیری از پایمال شدن حقوق زندانیان کرد سیاسی و مدنی کرد به ویژه محمد صدیق کبودوند و ده ها فعال سیاسی و مدنی دربند دیگر که در زندان های شهر خود و یا در شهرهای دیگر زندانی در تبعید هستند، شدند. به نام خداوند تدبیر و رای جناب آقای آیت الله آملی لاریجانی رئیس محترم قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران با سلام احتراما نظر به مسئولیت حقوقی و قانونی که در قبال حقوق انسانی شهروندان ایران دارید، توجه جنابعالی را به موارد زیر جلب می نماید: ۱٫ در عرف جهانیان، زندان محلی است برای تنبیه جنایتکاران و متعدیان به حقوق مردم و کسانی که وجودشان در جامعه مضر به حال اکثریت جامعه است. گرچه در تاریخ حیات سیاسی پیامبر اسلام پدیده ای به نام زندان موضوعیت نداشته و آنچه به نام دیدگاه شریعت اسلامی در مورد زندان مطرح شده از بدعت های زمان حکام به نام مسلمان است، اما در عصر حاضر، در نگاه غالب مسلمانان نیز زندان جای کسانی است که جرم شان در دادگاه صالحه به اثبات رسیده و آزادی شان برای جامعه ایجاد ضرر وزیان بنماید. لذا انتظار مردم مسلمان – از هر مذهب و نحله فکری و دینی – این است که وقتی فرد یا افرادی در نظامی که داعیه دینداری دارد، راهی زندان می شوند، اکثریت مردم جامعه وی را مستحق زندان بشمارند. متاسفانه در سال های اخیر، مسئولان نهادهای انتظامی، امنیتی و قضائی کشور، به دور از اصول و مبانی اصیل دینی و برخلاف خواست و انتظارت مردم ایران، هر روز بر تعداد زندان ها و زندانیان کشور می افزایند. در حالی که اعمال متناسب با رافت و مهربانی از دینداران بیشتر مورد انتظار است، شدت عمل این دستگاه ها، تا حدی است که ترس از زندان به یکی از نگرانی های رومره خانواده های ایرانی تبدیل شده است. به ویژه در سه سال اخیر و پس از برگزاری انتخابات دهم ریاست جمهوری، افراد زیادی از مردمان شریف، بی گناه و حقگو به ناحق زندانی شده اند که در میان آنان ده ها شخصیت سیاسی مبارز خدوم و شناخته شده و هزاران جوان و فعال سیاسی، فرهنگی و مدنی وجود دارد. که در این میان آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی دوتن از نامزدهای ریاست جمهوری دهم و اکثریت رهبران دو حزب اصلاح طلب جبهه مشارکت ایران اسلامی و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران و نیز اعضای نهضت آزادی و جریان ملی مذهبی ها و ده ها خبرنگار، حقوق دان و شخصیت فرهنگی بیشتر از همه به چشم می آید. ۲٫ در مناطق کردنشین نیز فعالان سیاسی کرد و از جمله اصلاح طلبانی که بارها و بارها اعلام کرده اند در چارچوب قانون فعالیت کرده و مطالبات قانونی مردم را به عنوان هدف خود برگزیده و از دوم خرداد ۷۶ با حضور در انتخابات کشور فعالان شرکت نموده اند، بیشتر از سایرین تحت فشار قوه قضائیه و نهادهای امنیتی کشور قرار گرفته اند. به ویژه پس از حوادث مربوط به نتایج انتخابات دهم ریاست جمهوری برخورد خشن نیروهای دولتی با معترضان کرد بیشتر شده و صدها فعال سیاسی، مدنی و جوانان و دانشجویان کرد راهی زندان ها شده، با احکام سنگین مواجه شده و آنانی نیز که به ظاهر آزاد هستند تحت شدیدترین فشارهای روحی و روانی قرار دارند. از جمله حکم پنج سال زندان برای دکتر عبدالله رمضان زاده رئیس شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد، احضارهای مکرر و مداوم فعالان سیاسی مرتبط با جریان اصلاح طلبان کرد درشهرهای کردنشین از ایلام و کرمانشاه گرفته تا سنندج، بانه، سقز، بوکان و مهاباد و ارومیه و سلماس و ماکو و دستگیری های پی درپی، همه از جمله ستم هایی است که براین مردمان شرافتمند و فعالان اجتماعی قانونمدار، روادیده شده است. دستگیری فعالان مدنی کرد، محمد صدیق کبودوند، احسان هوشمند، شریفی و کیوان مهرگان از روزنامه نگاران اصلاح طلب کرد، از دیگر نمونه های این برخورد ناپسند است. و دردناک تر از همه دستگیری و زندانی کردن ده ها جوان و دانشجوی گمنام کرد است که در تمامی زندان های کشور پراکنده شده اند به طوری که هیچ زندانی در کشور یافت نمی شود که گروهی از این جوانان برومند و وطن دوست را درخود جای نداده باشد. باید به این آمار افزود قتل و اعدام تعدادی از جوانان بی پناه کرد که در فضای بسته پس از انتخابات بدون داشتن حق وکیل و محاکمه علنی به صورت غیر قانونی تیرباران شدند و نیز افراد وطن دوست و علاقه مند به خدمتی که ناچار از مهاجرت و انتخاب زندگی در کشورهای خارجی شده و با مشکلات روحی و انسانی و مادی زیادی دست وپنجه نرم می کنند. ۳٫ شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد بارها و بارها از مسئولان نظام، درخواست نموده است که به مفاد قانون، پایبند بوده و از دستگیری و محاکمه های غیرعلنی و غیر قانونی فعالان سیاسی، مدنی و فرهنگی ، از جمله فعالان کرد دست بردارند و نسبت به حقوق انسانی زندانیان به قانون تمکین نموده و کاری نکنند که خانواده های زندانیان امیدشان را از تظلم خواهی از نهادهای دولتی کشورشان از دست بدهند. متاسفانه مسئولان کشور مغرورانه به هیچ مرجعی پاسخگو نبوده و هنوز هم به صورت غیر قانونی می گیرند، زندان می کنند، اجازه ملاقات به خانواده های زندانیان نمی دهند، زندانیان بیمار را از دستیابی به پزشکان معتمد خود محروم می کنند و فشار بر فعالان سیاسی و مدنی را روز به روز افزایش می دهند.لذا می بینیم اینک بسیاری از تشکل ها و شخصیت های حقوق بشری هم میهن، درحالی که خود را در برابر انتظارات صدها خانواده زندانیان بی گناه کرد ناتوان دیده و به این نتیجه رسیده اند که نهادهای قانونی کشور تمایلی به رعایت حقوق مردم و به ویژه زندانیان سیاسی و روزنامه نگاران کرد و سایر هم میهنان دربند ندارند، دست به سوی نهادهای خارجی دراز کرده و از آنان انتظار دارند به یاری زندانیان دربند بشتابند. ما با تاسی به رویه اصلاح طلبانه و با تاکید بر ضرورت تغییرات درونی نظام بار دیگر از مسئولا سیاسی و قضائی کشور می خواهیم که به مفاد اصول قانون اساسی عمل نموده و با استفاده از اختیارات قانونی خود از پایمال شدن بیش از این حقوق زندانیان بی پناه و بی گناه کرد به ویژه محمد صدیق کبودوند و ده ها فعال سیاسی و مدنی دربند دیگر که در زندان های شهر خود و یا در شهرهای دیگر زندانی در تبعید هستند، جلوگیری نمایند و از وارد آوردن فشار بیشتربر منتقدان، فعالان سیاسی و مدنی و روزنامه نگاران هم میهن کاسته و اکنون که شرایط اقتصادی کشور در اثر فشارها و تحریم های بین المللی بحرانی تر از هر زمانی است و فشار بر مردم افزایش یافته و کشور از هر زمان دیگری بیشتر به همدلی و اتحاد ملی نیازمند است، با آزاد کردن زندانیان سیاسی و پایان بخشیدن به حصر رهبران دلسوز و فداکار جنبش سبز و فشار آوردن بردیگر فعالان مدنی و حقوق بشری، زمینه رفع نگرانی های داخلی را از بین برده و با تدبیر و عقلانیت، کشور را از بحرانی که خود ساخته اند، رها سازند. شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد دهم تیر ماه ۱۳۹۱   شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به norooz-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به norooz@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.