نخست وزیر اسراییل از همه وقت اختصاص یافته به خود برای سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، استفاده نکرد؛ بلکه سخنرانی مختصر، محدود و با هدفی روشن داشت که بسیار حرفهای آن را ایراد کرد.
نبرد نتانیاهو این بار با ابو مازن، یا حماس، یا عربها یا حتی مسلمانان نبود، بلکه به طور دقیق با نظام کنونی حاکم در ایران بود.
بدون نیاز به گشتن به دنبال دلایل، یا اسناد یا گزارشهای درز یافته رسانهای و اطلاعاتی، میتوان گفت که اسرائیل در حال آماده کردن زمینه برای حمله نظامی به ایران است.
مساله هوش فوق العادهای لازم ندارد تا یک تحلیلگر مستقل با مشاهده سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل متحد، به این نتیجه برسد. به باور من تیم حرفهای که سخنرانی نتانیاهو را نوشته است، چارچوب این سخنرانی را بر این پایهها استوار کرده است:
۱- خطر بنیادگرایی اسلامی مسالهای غیر قابل بحث یا مذاکره است؛ همچون خطر مارکسیسم؛ زیرا به گفته نتانیاهو، «اسلامگرای بنیادگرا برای مرگ تلاش میکند»، اما مارکسیست تندرو در نهایت «یک عملگرای پراگماتیسم است زیرا زندگی را دوست دارد.»
در گفتوگوی تلویزیونی که با سامح سیف الیزل کارشناس استراتژیست و از اعضای پیشین سازمان اطلاعات مصر داشتم، به من گفت: «حمله نظامی اسرائیل به ایران با استفاده از سلاحهای متعارف نخواهد بود، بلکه به وسیله بمب الکترومغناطیس صورت خواهد گرفت که به محض فرود، زیرساختهای ایران را به طور کامل فلج خواهد کرد.» باید تلاش ایران برای تکمیل پروژه اتمی خود را جدی بگیریم؛ همچنین باید سخنان اسرائیل درباره طرحهای تلآویو برای حمله نظامی پیشگیرانه به این پروژه را جدیتر بگیریم.
۲- ایران بنیادگرای در سیاست و دین، به خودی خود خطر است. چنانچه به این خطر سلاح اتمی افزوده شود، پس خطر دیگر حد و مرزی نمیشناسد.
۳- اسرائیل در انتظار اشتباه تاریخی که جهان با هیتلر هنگامی که برایش خط قرمز ترسیم نکرد مرتکب شد، نخواهد ایستاد؛ اشتباهی که با صدام هم تکرار کرد. چنانچه جهان آنها را زودتر متوقف کرده بود، فجایع بعدی ناشی از حضور آنها رخ نمیداد. از همین رو به گفته نتانیاهو، اسرائیل منتظر تکمیل پروژه اتمی ایران نخواهد ماند، پروژهای که در پیش بینی کوتاه مدت، در ربع سوم سال آینده تکمیل خواهد شد.
ساختار سخنرانی نتانیاهو بر «حتمی بودن دخالت نظامی اسرائیل برای محو تهدید اتمی ایران از وجود» استوار بود.
در گفتوگوی تلویزیونی که با سامح سیف الیزل کارشناس استراتژیست و از اعضای پیشین سازمان اطلاعات مصر داشتم، به من گفت: «حمله نظامی اسرائیل به ایران با استفاده از سلاحهای متعارف نخواهد بود، بلکه به وسیله بمب الکترومغناطیس صورت خواهد گرفت که به محض فرود، زیرساختهای ایران را به طور کامل فلج خواهد کرد.» باید تلاش ایران برای تکمیل پروژه اتمی خود را جدی بگیریم؛ همچنین باید سخنان اسرائیل درباره طرحهای تلآویو برای حمله نظامی پیشگیرانه به این پروژه را جدیتر بگیریم.
چنانچه حمله نظامی اسرائیل به ایران صورت پذیرد، این سوالها پیش روی جهان قرار خواهد گرفت:
۱- از جه کسی حمایت خواهی کرد: مهاجم یا مورد هجوم قرار گرفته؟
۲- نقش ما در مرحله پس از حمله چیست؟
۳- موضع حماس، حزب الله و اقلیتهای شیعه در جهان عرب چه خواهد بود؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر