بخش اقتصاد و فرهنگی آسيايی و اقيانوسيه سازمان ملل (ESCAP)، با وجود تمامی تلاشی که آمريکا برای جلوگيری از آن به عمل آورد، پروانهای را صادر کرد که در پی آن سازمان ملل موظف میشود وسايل و تکنولوژی لازم برای آنچه ايرانیها به آن"مرکز مديريت دادههای حوادث طبیعی" میگويند، تهيه نمايد.
خبرنگاران سبز/میز ترجمه/امین ف:
بخش اقتصاد و فرهنگی آسيايی و اقيانوسيه سازمان ملل (ESCAP)، با وجود تمامی تلاشی که آمريکا برای جلوگيری از آن به عمل آورد، پروانهای را صادر کرد که در پی آن سازمان ملل موظف میشود وسايل و تکنولوژی لازم برای آنچه ايرانیها به آن"مرکز مديريت دادههای حوادث طبیعی" میگويند، تهيه نمايد.
آمريکا پيش از اين چندين بار موفق شده بود که جلوی توفيق اين درخواست ايران را بگيرد، اما اين بار ايران که بسته پيشنهادی خود را با ابراز نگرانی خود درباره تغييرات جوی و در پهنای کاربردی وسيعی، همچون کمک به تلاش سازمان ملل در آماده سازی کشورهای آسيايی برای تغييرات آتی آب و هوايی، به اين سازمان فرستاد و به همين جهت موافقت آن را جلب کرد.
سازمان ملل تکولوژی را در اختيار ايران میگذارد -در غير اين صورت، بدليل تحريمهای موجود، امکان دسترسی ايران به اين دسته از تکنولوژی امکان ندارد- که توسط آن، ايران قدرت تصوير برداری بسيار واضحتر و نيز امکان کنترل بسيار دقيقتر موشکهای هدايت شونده را بدست میآورد.
اين تکنولوژی، به صورت عمدهای توانايی ايران در انتخاب هدف، تخريب هدف و توان تخريب بيشتر بمبهای ايران را افزايش میدهد.
ايران نهايتا دارای بمب اتمی خواهد شد و همان طور که در مورد هر کشور با توان هستهای نوين صدق میکند، در زرادخانه خود تعداد بسيار کمی بمب اتمی خواهد داشت. اما تکنولوژی را که سازمان ملل پذيرفته تا در اختيار ايران بگذارد، به آيت اللهها اين امکان را میدهد تا از همان تعداد کم هم با بالاترين امکان و دقت استفاده کنند.
از اين ماجرا چيز کمی دانسته میشود اما آنچه بر میآيد انکه سازمان ملل با پذيرش پيشنهاد ايران برای اين کشور پيروزی سياسی بزرگی را باعث شده. اين پيروزی نه تنها تمامی تحريمهای سياسی اقتصادی و تکنولوژيکی را که توسط خود اين سازمان برای تحت فشار گذاشتن ايران برای جلوگيری از دستيابی اين کشور به سلاح هستهای را دور میزند، بلکه در واقع به همان هدف اين کشور با بهبود تصوير برداری ماهوارهای و بهينهسازی سيستم موشکی آن، کمک بزرگی میکند.
اين اخبار بار اول اول از طريق شبکه فاکس نيوز اعلام شد و اين رسانه اعلام کرده که بخش اقتصادی و فرهنگی سازمان ملل که خود را "بازوی ساختاری منطقهای سازمان ملل برای مناطق آسيا و اقيانوسيه " معرفی میکند، بدون رای گيری، در تاريخ ۲۵ می، به بسته پيشنهادی ايران رای موافق داده است.
رسما، قرار است که اين مرکز ( مرکز مديريت دادههای حوادث طبیعی- البته اين نامی است که از ترجمه متن انگليسی حاصل شده، بايد ديد نام رسمی اين مرکز در ايران چه میباشد!-)، به ايران، برای آمادگی و يا امداد رسانی در خصوص مسايلی همچون حوادث طبيعی غير مترقبهای مانند زلزله و يا رانش زمين، کمک کند. اما همچون بسياری مسايل ديگر در ايران، اين تکنولوژی میتواند قدرت موشکی ايران در قبال همسايگانش چون اسراييل و يا حتی کشورهای اروپايی را توان بخشی نمايد.
به دليل اينکه ESCAP میدانست اين تصميم باعث مخالفتهای دامنه داری میشود، در نشست خبری ۲۵ می، از آن هيچ نامی نبرد.
آقای اليوت آبرامز (Elliot Abrams)، که در دولت جرج بوش معاونت رايزنی امنيت ملی را بهده داشته و اکنون نيز به عنوان کارشناس ارشد در مرکز روابط خارجه آمريکا، در واشنگتن مشغول به کار است، در اين خصوص به شبکه فاکس گفته است: اين حرکت ايران بسيار هوشمندانه است.
اين که چنين جايزهای را به کشوری که بارها توسط آژانس انرژی اتمی و شورای امنيت ملی سازمان ملل به وضوح مورد مواخذه قرار گرفته بدهند، عملا غير قابل باور است. ما داريم تمام سعیمان را میکنيم که اين کشور را به کشوری منزوی تبديل کنيم و اين کار درست پيام برعکسی را منعکس میکند. برپايی اين مرکز نياز به سفر بسياری از ملل ديگر به ايران را دارد- برای اطمينان از عملکرد آنها- و البته هميشه اين نگرانی باقی خواهد ماند که مبادا از اين اطلاعات در زمينه نظامی سود برده شود.
قای جان بولتن"John Bolton" نماينده اسبق آمريکا در سازمان ملل به فاکس در اين خصوص گفت که اين تصميم غير قابل باور است و ادامه داد:
اين مسيله موضع ايران را بسيار حساس میکند. با اين تصميم سازمان، ايران چگونه تکنولوژی را بدست خواهد آورد، چيزی است که من نمیدانم، اما به اين ملت تجربه بيشتری در خصوص عکاسی ماهوارهای خواهد داد. درست مانند اينکه کشوری در زمينه صلح آميز هستهای فعاليت کند، صرف همين فعاليت تجربه کافی به آنها میدهد تا احيانا فعاليتشان را غير صلح آميز کنند.
ايرانیها میگويند تکنولوژی کشورشان در ضمينه فرستادن و دريافت تصاوير ماهوارهای ، خصوصا در هنگامه اتفاق افتادن يکی از بلايای طبيعی، از امکانات پايينی برخوردار است و همين موضوع باعث شده تا از سازمان ملل برای پر کردن اين خلل کمک بخواهند.
توافق بر سر درخواست ايران بارها پيش از اين با دخالت آمريکا رد شده بود و قبول آن اکنون شکست سختی برای آمريکا به حساب میآيد. ايرانیها با وسعت بخشيدن به پيشنهاد خود با معرفی مرکز ايرانی بعنوان بخشی از برنامه سازمان ملل و آژانسهای وابسته به آن در بررسی و تحت نظر گرفتن منطقه برای آمادهسازی بهتر در مقابله با بلايای طبيعی در آسيا، در واقعيت توانستند مساعی آمريکايیها را دور بزنند. تغيير شکل بسته ايران توانست نظر کشورهايی را که سابق بر اين با ايران مختلفت کرده بودند را جلب نموده اين بار به آن رای مثبت بدهند. نماينده آمريکا نيز در اخرين ثانيهها تصميم گرفت به جای مخالفت با اين بسته، دخالتی در تصميمگيری در خصوص آن نکند.
دولت آمريکا اين حرکت را اينگونه توجيه کرده است که ESCAP، به رسمی قديمی، رای خود را بر مبنای توافق جمعی صادر میکند نه از طريق رای گيری و نمايندهگان آمريکا هم احساس میکنند که ادامه اين روش تصميم گيری میتواند برای آمريکا مفيدتر باشد.
سخنگوی دولت آمريکا گفت که در واقع با روخوانی دقيق اين پروانه، در اين خصوص ما کاملا شکست نخوردهايم. شبکه فاکس در اين خصوص گفت از قول سخنگوی دولت آورده است که: بسته ايران کاملا نتوانسته تعريف دقيقی از عملکرد اين مرکز ذکر شده بدهد؛ يا مشخصا بگويد که اين مرکز کدامين خلل موجود را قرار است پر کند؛ نگفته است که اين مرکز قرار است کدام منطقه جغرافيايی را تحت نظر داشته باشد؛ توضيحی داده نشده که اين مرکز چگونه قرار است با سازمانهای موجود به نحوی کار کند که تداخل و نتيجتا برداشت تکنولوژی از آن ايجاد نشود و يا تامين نيروی انسانی و تکنولوژيک لازم برای راه اندازی و کارکرد اين مرکز را چگونه به عهده خواهد گرغت.
به دليل اينکه سازمان ملل به صورت جدی مخالفت با دادن اين امتياز به ايران را به صورت منفی نگری در راه نظارت بر تغييرات جوی آسيا مشاهده میکند، آمريکا نيز در بيان اينکه اين تکنولوژی میتواند در بهينه سازی سيستمهای موشکی هستهای بکار رود را با سر و صدای کمتری بيان کرده ودر عوض به صورت واضحتری اعلام داشته است که موضع آمريکا بر مبنای "نگرانی از مديريتی مسيوليت پذير" است.
البته سخنگوی دولت پذيرفت که نگرانیهای ديگری هم در مورد اين مرکز وجود دارد؛ نگرانیهايی که در مورد اغلبشان نمیشد به بحث نشست.
هنگامی که شبکه فاکس از سنخگوی ياد شده سوال کرد که چه میشود اگر از تکنولوژی فوق در برنامههای موشکی ايران استفاده شود و يا حتی از خود مرکز به عنوان پوششی برای ديگر فعاليتهای موشکی استفاده شود؟ سخنگوی دولتی ابراز کرد که اينها همه سوالهای به حقی هستند اما ما نمیتوانيم در خصوصشان صحبت کنيم.
در اين ميان عدم موافقت بزرگتری نيز ميان ايران و آمريکا بر سر زمان راه اندازی اين مرکز وجود دارد. گرچه آمريکا میپذيرد که توافق سازمان ملل با پروانه راه اندازی اين مرکز نهايتامنجر به ساخت آن خواهد شد، اما چون اين سازمان اعلام کرده است که در سال ۲۰۱۳ بررسیهای برای نياز يا عدم نياز اين مرکز صورت خواهد پذيرفت، آمريکا معتقد است که مرکز تا زمان اين بررسی بايد ساخته شود.
ايران اما با اين نظر موافق نيست. ايرانیها نمايه ۲۸ صفحهای زمان بندی خود را در اختيار ESCAP گذاشتهاند و در آن نشان دادهاند که میخواهند همه کارهای مقدمات تکنيکی، نظارتی و اساس نامهای، تا تاريخ فوريه ۲۰۱۲ از سر راه برداشته شده باشد و کارهای ساخت و ساز مرکز، تهيه ابزارآلات و استخدام نيروی مربوطه هم تا نوامبر ۲۰۱۲ انجام پذيرفته باشد. آنها معتقدند که بها نگری سازمان ESCAP در سال ۲۰۱۳ بايد پس از راه اندازی اين مرکز صورت بگيرد.
_________
منبع: www.homelandsecuritynewswire.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر