نرگس محمدی به دادستان تهران:
نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، در نامه ای به دادستان تهران به شدت از وضعیت نگهداری اش در زندان زنجان انتقاد کرده و نوشته «چنين رفتار و اقدامی با من در واقع مرگ تدريجی من است که مسئوليت آن با مسئولان است.»
او در این نامه با اشاره به بیماری فلج عضلانی خود نوشته است که هیچگاه خواستار انتقال به زندان زنجان نبوده و تنها می خواسته به بند عمومی نسوان (زنان) اوین منتقل شود که چنین نشد.
نرگس محمدی همچنین در این نامه نوشته که امیدوار است در صورت مرگ،همانند هاله سحابی و هدی صابر،دلیل آن طبیعی ذکر نشود چرا که به گفته او تشدید بیماری اش یا بروز هر حادثه ناگوار دیگری در این شرایط کاملا عامدانه خواهد بود.
خانم محمدی در نامه اش خطاب به دادستان تهران می افزاید: «اکنون من در ميان بيش از۵۰ زن قاتل، محکومان به اعدام (مواد مخدر) و جرائم فساد اخلاقی با بيماریهای خطرناک و حتی زنان غيرمتعادل (به لحاظ روانی) هستم که از زمانی که وارد بند شدهام تا کنون جز اضطراب و ناآرامی و ترس که لحظه به لحظه موجب تشديد بيماریام میشوند، چيزی نديدهام.»
در نامه این فعال حقوق بشر همچنین آمده است: «علی و کيانا، فرزندان ۵ سالهام در زنجان زندگی نمیکنند و به ناچار هر هفته میبايست برای ملاقات با مادر، حداقل ساعتهای طولانی مسافت زيادی را تا زنجان طی کنند که اين مسئله هم برای فرزندان کوچک من و هم خانم رحمانی (مادر همسرم) امری دشوار و شايد در گرمای تابستان و سرمای زمستان غيرممکن شود که اين خود فشارروحی و روانی شديدی برای يک مادر در حبس است.»
تاکنون نهادها و اشخاص مختلفی، از جمله سازمان گزارشگران بدون مرز، صدها فعال ايرانی و ۱۰ برنده نوبل صلح خواستار آزادی نرگس محمدی شدهاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر