مرا باتوعهدیست جانان من. محمدرضا معتمدنيا، زندانی سياسی که از فروردين ماه امسال در اعتراض به حبس ميرحسين موسوی و مهدی کروبی و زهرا رهنورد دست به اعتصاب غذا زده بود، پس از دريافت پيام ميرحسين به اعتصاب نامحدود خود پايان داد.
به گزارش خبرنگار کلمه، عليرغم اينکه درخواست ميرحسين موسوی برای پايان اين اعتصاب روز چهارشنبه منتشر شده بود، محمدرضا معتمدنيا روز شنبه از آن با خبر شد.
بر اساس گفته های همبنديان، اين جوانمرد پير در فضايی خاص که حاصل ۴۲ روز اعتصاب بود و با پيامی که اکنون در دستان اين مبارز بود، گريست و با ارسال پيامی به مردم به اعتصاب غذای خود پايان داد.
در بخشی از اين پيام ضمن تشکر از همه ی پيگيری ها و ابراز محبت ها آمده است: موقتا تا برآورده شدن خواسته هايم از ساعت ۱۴:۳۰ دقيقه ۱۳۹۱/۲/۳۰ پس از ۴۲ روز اعتصاب تر و خشک به اعتصاب خود خاتمه می دهم. بديهی است در صورتيکه در آينده به درخواستم توجهی نشود مجبور خواهم شد اعتصابم را تجديد کنم تا اين جسم نحيف و ناقابلم را در راه آرمان های انقلاب اسلامی و شهدای مظلومش تقديم به خاک پای مردم خوب کشورم نمايم.
مشاور شهيدان باهنر و رجايی تاکيد کرده که اين اقدام اعتراضی را تنها راه ممکن برای نشان دادن اعتراض به مظلوميت رهبران و قربانيان و شهدای جنبش سبز در فضای ارعاب و خفقان و انحصار رسانه ای کنونی می ديده است. او از مسئولان خواسته است به جای دلسوزی برای فقر و تنگدستی مردم آمريکا و اروپا، به فکر مظلوميت مردم کشور خود باشند که حقوقشان پايمال می شود و هيچ دستاويزی برای احقاق حقوق از دست رفته شان نمی يابند.
متن کامل اين نامه که در اختيار کلمه قرار گرفته به شرح زير است:
بسم الله الرحمن الرحيم
وَمَن یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیَخْشَ اللَّهَ وَیَتَّقْهِ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ (النور ۵۲)
کسانيکه از خداوند و پيامبر او اطاعت کنند و در مقابل خداوند خاضع باشند و و از وی پروا کنند، اينانند که کاميابند.
اينجانب از حدود ۴۲ روز پيش که مبادرت به اعتصاب غذای اعتراضی نمودم و بر اين باور و ايمان بودم و هستم که با حکم شرع و اخلاق نمی توان و نبايد در برابر ظلم و ستم و پايمال شدن حقوق حقه مردم سکوت کرد و در قبال آن بی تفاوت بود.
ميهن عزيز و بزرگ ما طی دهه های گذشته پيوسته شاهد از خود گذشتگی و ايثار ملتی بوده که برای تثبيت و تداوم بنيان های استبداد ستيز انقلاب مقدس اسلامی، صدها هزار شهيد و جانباز والامقام را در طبق اخلاص تقديم نموده است، از اين رو فرزندان اين سرزمين به خود اجازه سکوت در برابر انحراف را از مهم ترين مطالبات صدر انقلاب يعنی استقلال و آزادی و حاکميت جمهور مردم را نخواهد داد.
بارها شاهد بوده ايم که فرزندان بيدار دل و هشيار ملت ما به آقايان بر اساس رهنمودهای قرآن و عترت، هشدار داده اند که پيش از دلسوزی برای مظلوميت مردم بحرين، فلسطين، سوريه …. و اظهار نگرانی برای فقر و تنگدستی مردم آمريکا و اروپا با صدای مظلوميت و ياری خواستن مردم کشور خود را بشنويد که روزانه حقوق تصريح شده شان در قانون اساسی، پايمال می شود و هيج دستاويزی را نيز برای احقاق حقوق از دست رفته شان نمی يابند.
در تاريخ اسلام پيوسته شاهد حضور مذبذبان و سخنوران و قلم بدستان منحرف و مزدور بوده ايم که در توجيه و پايمال شدن حق مظلوم و مسند نشينی نا بجای ظالم ترکتازی کرده و اينگونه استبداد را بر سرنوشت عمومی يک ملت حاکم نموده اند به همين گونه بود که حسين بن علی نيز برای بازشناسی سيره جدش رسول الله و شناساندن آن از پس انبوهی از جعليات ارتجاعی اموی، خون خود و ياران را نثار و خاندانش را دستخوش اسارت کرد تا خط سرخ او ميزان و فرقانی باشد برای تفکيک حق از باطل.
اکنون بر همه ما فرض است که چه از درون زندان و چه برون از آن، که خود زندانی است بزرگتر، فرياد مظلوميت رهبران دلير، شجاع و در بند جنبش سبز را بگوش همه برسانيم.
جنبش سبز هرگز نمی تواند يادگار همت ها، باکری ها يعنی نخست وزير حضرت امام جناب آقای مهندس ميرحسين موسوی و همسر شجاع و دانشمندش سرکار خانم زهرا رهنورد و ابوذر زمان روحانی مبارز جناب آقای کروبی را به فراموشی بسپارد و از خواسته های اساسی خود يعنی آزادی رهبران سبز خود چشم پوشی کند اينجانب با توجه به اسارت و محدوديت های خود دست به اعتصاب غذا نمودم تا از اين راه صدای اعتراضی خود و مظلوميت رهبران و قربانيان و شهدای جنبش سبز را بگوش همه مردم بيدار بخصوص جوانان کشور بزرگ ايران برسانم.
بديهی است که در فضای ارعاب و خفقان و انحصار رسانه ای و محدوديت های زندان، همه راه های اعتراضی ديگر مسدود و بسته است.
اينجانب ضمن تشکر و قدردانی از مبارز نستوه و فخر عالم تشيع حضرت آيت الله العظمی يوسف صانعی و سرباز شجاع روح الله جناب آقای موسوی و همسر باوفا و دانشمندش سرکار خانم دکتر زهرا رهنورد و خانواده محترم روحانی مبارز و شجاع جناب آقای کروبی و کليه دوستان و فرزندان و هم بنديان ۳۵۰ زندان اوين و ساير زندانها فرزندان و عزيزان در داخل و خارج که مرا مورد تفقد قرار داده و نسبت به وضع سلامتی من ابراز نگرانی کرده و خواستار شکستن اين اعتصاب شده اند، بدينوسيله به اطلاع ميرساند موقتا تا برآورده شدن خواسته هايم از ساعت ۱۴:۳۰ دقيقه ۱۳۹۱/۲/۳۰ پس از ۴۲ روز اعتصاب تر و خشک به اعتصاب خود خاتمه می دهم.
بديهی است در صورتيکه در آينده به درخواستم توجهی نشود مجبور خواهم شد اعتصابم را تجديد کنم تا اين جسم نحيف و ناقابلم را در راه آرمان های انقلاب اسلامی و شهدای مظلومش تقديم به خاک پای مردم خوب کشورم نمايم.
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُکِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِیَ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَی قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَفِی آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَی الْهُدَی فَلَن یَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا (الکهف ۵۷)
خداوند می فرمايد: چه کسی ستمکارتر از کسی ست که به آيات پروردگارش هم که او پند می دهی روی بر می گرداند و کار و کردار پيشين خود را فراموش کند، ما بر دلهايشان پرده کشيديم که آنها در نيابند و در گوشهايشان سنگينی نهاده ايم و اگر ايشان را به سوی هدايت فراخوانی، هرگز و تحت هيچ شرايطی راه نخواهند يافت.
يا حسين مير حسين
محمدرضا معتمدنيا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر