در سی و ششمین روز از اعتصاب غذا، مهدی خزعلی شب گذشته در بهداری اوین بستری شد.
به گزارش کلمه، مهدی خزعلی پس از چند روز سرگیجه و ضعف شدید جسمانی در بهداری اوین بستری شد.
به گفته منابع خبری کلمه از زندان اوین، مهدی خزعلی در حالی به بهداری اوین منتقل شد که در اثر ضعف شدید حتی توان راه رفتن نیز نداشت.
پیش از این پسر مهدی خرعلی با ابراز نگرانی از طولانی شدن اعتصاب غذای پدرش و بی خبری از او به کلمه گفته بود: می دانیم که از اعتصاب غذا کوتاه نمی آیند، ما هم هیچ کاری از دستمان بر نمی آید و فقط در این راه می توانیم دعا کنیم چون مثل دفعه های قبل گفته اند که آنجا غذا نخواهند خورد.
مهدی خزعلی رزمنده دوران دفاع مقدس و نویسنده منتقددر اثر اعتصاب غذا، بسیار ضعیف شده و بر خلاف درخواست هم بندیان و دوستان و خانواده و فعالان سیاسی حاضر به پایان دادن به اعتصاب غذای خود نیست.
وی تاکنون چندین بار بر اثر اعتصاب و نوسان شدید فشار، تغییر رنگ صورت و بی حالی مفرط به بهداری اوین منتقل شده اما همچنان می گوید که خود را برای شهادت آماده کرده است و اعتصاب خود را نخواهد شکست.
هفته ی گذشته سید محمد خاتمی، رییس جمهور سابق کشورمان در تماس تلفنی با خانواده مهدی خزعلی از فرزند وی درخواست کرده بودپیام وی را مبنی بر درخواست شکستن اعتصاب غذای یک ماهه که انتظار همه دلسوزان و کسانی است که به مهدی خزعلی و انقلاب و ایران دلبستگی دارند به گوش وی برساند.
مهدی خزعلی قبل از آن در پیامی خطاب به همسر شهید باکری، همسر شهید همت و محمد نوریزاد گفته بود: بگذارید قبل از اینکه در سوگ ارزش ها دق کنم برای احیای ارزش های ناب انقلاب اسلامی جان خویش فدا کرده و جایی برای خویش در خیل شهیدان باز کنم.
همسران شهید باکری و همت و همچنین محمد نوریزاد در نامه ای خطاب مهدی خزعلی، خواسته بودند که برای فردایی که همه چشم به راه اویند به اعتصاب خود پایان دهد.
مهدی خزعلی به چهارده سال حبس در شهرستان برازجان و بعد از اتمام دوره محکومیت، به ده سال اقامت اجباری در این شهرستان و نود ضربه شلاق محکوم شده است.
ندای سبز آزادی_ ریحانه موسوی: از حضور باشکوه مردم در ۲۵ بهمن یک سال می گذرد. حضوری آگاهانه که در میان شدیدترین تدابیر امنیتی و انتظامی شکل گرفت. حضور صدها هزار ایرانی معترض در تجمعی که از سوی رهبران جنبش سبز به آن دعوت شده بودند. ولی مسئولان نه تنها پاسخی به آن درخواست ندادند، از چند روز قبل از ۲۵ بهمن نیز کلیه ارتباطات تلفنی و رفت و آمدهای رهبران جنبش سبز را قطع کردند.
حضور خودجوش مردم که در غیاب رسانه‌ای فراگیر با دعوت دهان به دهان و کوچه به کوجه صورت گرفت، یک بار دیگر یادآور تجمعات گسترده پیش از انقلاب بود. تظاهراتی که مردم بدون اخبار آن را نه از رادیو و تلویزیون و روزنامه می شنیدند، بلکه تراکتها و اعلامیه‌ها منبع خبر مردمی بود که عزم تغییر داشتند و می دانستند به خیابانهایی می روند که از پیش توسط نیروهای نظامی به اشغال در آمده است.
۲۵ بهمن سال گذشته، تبلور حضوری آگاهانه بود. بیش ازیک سال خشونت، بازداشت، حمله، توهین و محدودیت نتوانسته بود ذره‌ای در اراده ایرانیانی که عزم ایستادگی کرده بودند، خللی وارد کند.
تظاهراتی که حتی رهبران جنبش را که نتوانسته بودند به مردم بپیوندند دچار شگفتی کرد. وقتی میرحسین موسوی در پیامی کوتاه اعتراضات روز ۲۵ بهمن را "دستاورد بزرگ ملت و جنبش سبز" خوانده و از "پایداری خیرکننده مردم" تمجید کرد، به عظمت حرکتی که ایجاد شده بود، واقف بود.
او می دانست که مردم برای بازپس گیری میراث انقلابی که ثمره‌اش "استقلال و آزادی" بود، از پا نخواهند نشست و مردم نشان دادند در حرکتی که آغاز کرده اند، نه قصد بازگشت دارند و نه نیازی به رهبر.
در این تظاهرات که با وجود ممانعت گسترده پلیس، در نقاط مختلف تهران و چند شهر دیگر برگزار شد، بدنبال اعمال خشونت پلیس و لباس شخصی شعارهای تند ضدحکومتی نیز سر داده شد.
خشونت پلیس در این تجمع نیز همانند تجمعات دیگر شدت زیادی داشت بطوری که تمام خیابان‌های منتهی به انقلاب و آزادی توسط ماشین‌های نیروهای انتظامی و سپا ه مسدود شده بود.
اما حضور مردم آنقدر برجسته بود که خبرگزاری‌های معتبر بین المللی و حتی مسئولان داخلی نتوانستند گستردگی آن را کتمان کنند.
یکی از مسئولان امنیتی از بازداشت ۱۵۰۰ نفر خبر می داد، این در حالی بود که فرمانده نیروهای انتظامی در گفت و گویی دلیل حضور چشمگیر مردم در خیابان‌ها را "برای خرید عید" ذکر کرد.
اما تاثیر راهپیمایی به گونه‌ای بود که حتی در صحن جلسه علنی مجلس بعضی نمایندگان مجلس خواستار اعدام موسوی و کروبی شدند و با یک راهپیمایی نمادین شعار مرگ بر موسوی و کروبی سر دادند.
مهدی کروبی هم با تقدیر از حضور مردم در تظاهرات، تصریح کرد که با محکومیت شدید برخوردهای خشن و غیرانسانی و غیراسلامی هشدار می دهیم که تا دیر نشده است پنبه‌ها را از گوش‌هایتان خارج کنید و صدای مردم را بشنوید . اعمال خشونت آمیز و مخالفت و عناد با خواست مردم تا زمانی و جایی می تواند به استمرار چنین وضعیتی کمک کند. از سرنوشت دوری حکومت‌ها از مردم عبرت بگیرید.
او خواستار آزادی زندانیان سیاسی و روزنامه‌ها شد و تاکید کرد که "از هیچ تهدیدی هراس ندارد و آماده ی پرداخت هرگونه هزینه است.
یکسال بعد
در حالی که یک سال از حضور شکوهمند مردم در روز ۲۵ بهمن گذشته است، نه تنها رهبران جنبش سبز در حصر و حبس اند و از کلیه حقوق یک زندانی معمولی نیز برخوردار نیستند، فرزندان و خانواده آنان نیز تحت محدودیت و فشارهای زیادی قرار دارند، به طوری که اخیرا دختران میر حسین موسوی تهدید به بازداشت شده اند.
این در حالی است که سال گذشته همزمان با حصر خانگی مهدی کروبی، فرزند کوچک وی علی کروبی به همراه عروسش بازداشت شد. علی کروبی پیش تر در جریان تظاهرات مورد ضرب و شتم شدید لباس شخصی‌ها و نیروهای امنیتی قرار گرفته بود.
همچنین مدتی پس از حصر کروبی، حسین کروبی فرزند دیگر وی نیز ناچار از زندگی پنهانی شد. این در حالی بود که فرزندان وی در مدرسه با فشارهای جانبی و محدودیت‌های شدیدی رو به رو بودند.
پس از آن، بعلت فشار و تهدید نیروهای امنیتی و گروگان گیری که آنها کرده بودند برای نزدیک به یک سال خانواده رهبران جنبش سبز هیچ اظهار نظری نمی کردند که نکند همین بازدید‌های محدود و گاه گاهی نیز قطع شود.
اما طی ماه‌های اخیر فشار بر خانواده رهبران جنبش سبز و اعمال محدودیت‌ها به جایی رسیده است که حتی دختران میرحسین موسوی که معمولا کمتر اظهار نظرهای عمومی و رسمی دارند، خبر از محدودیت‌های شدید، تهدید به بازداشت و اخراج از محل کار داده اند.
طی این مدت، ماموران امنیتی بارها دختران میرحسین موسوی را تهدیدهای کاری و جانی کرده و در آخرین بار تماس گرفته و تهدید نموده اندکه آنها را بازداشت و به زندان یا مکانی منتقل خواهند کرد که هیچ کس از آن خبردار نشود.
محدودیت و فشارهای فزاینده
هر چند برای این ممانعت از تدریس دختر میرحسین تا کنون هیچ گونه توضیحی داده نشده و مرجع دستور به جلوگیری نیز مشخص نیست و کسی هم حاضر به قبول مسوولیت نشده است، اما این اتفاق بارها برای سایر فعالان سیاسی و زندانیان سیاسی افتاده است که بدون هیچ دلیلی از ادامه کار محروم شده اند و هیچ کسی پاسخگو نبوده است.
دختر میر حسین که در رشته هنر در دانشگاه الزهرا تدریس می کند. بدون ارائه دستور کتبی و تنها با حذف از سیستم اینترنتی آموزشی و به صورت غیر مکتوب از ادامه کار در این دانشگاه محروم شده است.
در همین حال طی یک سال گذشته خانواده میرحسین موسوی و مهدی کروبی بشدت تحت انواع فشارهای مرئی و نامرئی بوده اند به طوری که اعضای خانواده تاکنون بارها بازجویی شده اند و حتی از حصور در یک مراسم عادی خانوادگی نیز محرومند..
ایجاد مزاحمت برای خانواده فعالان سیاسی و زندانیان جنبش سبز طی سه سال گذشته ابعاد گسترده‌ای پیدا کرده است.خانواده هدی صابر و هاله سحابی حتی از برگزاری مراسم ترحیم نیز محروم بودند. در همین حال حتی مراسم سنتی و مهمانی‌های خانوادگی فعالان سیاسی با دخالت مستقیم نیروهای امنیتی به هم خورده است.
هر چند که رهبران جنبش سبز از ابتدا با همسرانشان در حصر بودند، اما بعد از مدتی ماموران مانع از همراهی فاطمه کروبی با همسرش شدند و با انتقال مهدی کروبی به یک آپارتمان کوچک بنوعی وی را در انفرادی قرار داده و ملاقات‌های بسیار محدود وی را نیز قطع کردند.
زهرا رهنورد که از آغاز حصر غیرقانونی خانگی همراه موسوی است، اخیرا دچار کاهش وزن شدیدی شده است، بطوری که خانواده وی نسبت به تغییرات ظاهری وی بشدت ابراز نگرانی کرده اند.
انتخابات فرمایشی و قطع بازدیدها
همزمان ماموران امنیتی و سایت‌های خبررسانی نزدیک به آنان اخباری مبنی بر بیماری صعب العلاج و شیمی درمانی رهبران جنبش سبز را شایعه و منتشر می کنند که بر نگرانی خانواده‌ها افزده است.
رهبران جنبش سبز پس از آنکه ماه‌ها پیش در مورد انتخابات فرمایشی اظهار نظر کردند، از همین ملاقات‌های محدود و ارتباط تلفنی با خانواده خود نیز محروم شده اند.
از روزی که اقای کروبی پیامی را مبنی بر فرمایشی خواندن انتخابات توسط فاطمه کروبی منتشر کرده است، ملاقات هفتگی شیخ اصلاحات را قطع کرده اند. همچنین آن دو روزنامه‌ای را که مدت کوتاهی برای مطالعه در اختیار ایشان قرار داده می شد دیگر نمی دهند و ایشان در آپارتمان کوچکی به صورت انفرادی زندگی می کنند.
مهدی کروبی چندی پیش در پیامی خطاب به مردم در خصوص انتخابات آینده مجلس گفته بود: می خواهند انتخاباتی فرمایشی و دستوری ترتیب دهند. آقایان هیچ اعتقادی به رای مردم ندارند و از هم اکنون خود را برای برگزاری انتخاباتی فرمایشی آماده می‌کنند.
از سوی دیگر، فرزندان موسوی نیز از ملاقات و هر گونه تماسی با پدر و مادر خود محروم شده اند.
این قطع رابطه پس از آن صورت گرفت که خانواده موسوی پس از دیدار با والدین خود به نقل میرحسین موسوی اعلام کردند که "با توجه به تداوم وضعیت فعلی نمی توان امیدی به انتخابات و شرکت در آن داشت."
در دیدار میرحسین موسوی و همسرش با دخترانشان، "یک مسئول بلند پایه قضایی" هم حضور داشته است. میرحسین موسوی نسبت به حضور این مقام قضایی اعتراض کرده بود و پس از آن محدودیت‌ها بر این رهبر جنبش سبز افزایش یافته است.
موسوی و همسرش در دیدار با دخترانشان گفتند که ارتباطشان با خارج قطع بوده و از جمله، به روزنامه، رادیو و گاه حتی لوازم نوشتاری دسترسی نداشته اند و گفته اند که هدف این نوع اقدامات "پاک کردن ذهن آنان" بوده است اما تاکید کرده اند که "محال است با اینگونه کارها، ذهن آنان نسبت به حقایق پاک شود."
فاطمه کروبی نیز که بعلت انتقال مهدی کروبی به یک آپارتمان کوچک از همراهی با وی محروم شده است، اینک می گوید که " من حق دارم بدانم به چه عنوانی ۶ ماه با محروم شدن از حقوق اولیه در بازداشت غیر قانونی قرار گرفتم و طبق چه دستوری امروز از ملاقات و ماندن در کنار همسرم محروم هستم."
او حصر خانگی کروبی را زندان انفرادی می داند و گفته است " کینه و عداوت برخی‌ها نسبت به ایشان موجب شده که بعد از نزدیک به یکسال از حبس و حصر دور تازه‌ای از آزار و اذیت شروع شود." .
پژواک صدای مظلومیت
اینک یک سال از حصر غیرقانونی رهبران جنبش سبز گذشته است. شورای هماهنگی راه سبز امید از مردم درخواست کرده که بدنبال تقاضای زندانیان سیاسی برای رفع حصر از رهبران جنبش سبز، مردم در روز ۲۵ بهمن تظاهراتی بر پا کنند. این در حالی است که خانواده موسوی و کروبی نیز از همه هموطنان مظلوم و رنج دیده و فداکار و از همه انسان‌های حق طلب و آزادی خواه و عدالت جوی، هم گام با هموطنان داخل کشور که خواهان تسلط مردمسالاری واقعیند ، در جای جای جهان خواسته اند، پژواک صدای حق خواهی آنها باشند.
موسوی و کروبی نشان دادند با همه فشار‌ها و تهدیدها برعهد خود با مردم در دفاع از حقوق‌شان وفادار و استوار مانده اند. آنها به خاطر حقوق از دست رفته مردم ایران و مخصوصا شهدای مظلوم و زندانیان بی‌گناه در زندان خانگی هستند.
امروز وظیفه تک تک ایرانیان و سبزهاست که پژواک صدای مظلومیت و حق طلبی همه زندانیان سیاسی و رهبران جنبش سبز باشند.
امروز در ۲۵ بهمن، همه سبزها باز حماسه حضور خود را در خیابان‌های شهر در برابر اقتدارگرایان به تصویر خواهند کشید و نشان خواهند داد با وجود همه محدودیت‌ها و تهدیدات، جنبش سبز زنده و بر سر عهد خود برای آزادی و دمکراسی استوار ایستاده است.
مردم امروز، از " دستاورد شکوهمند" جنش سبز پاسداری خواهند کرد و با حضور سبز خود یاد شهیدان صانع ژاله و محمد مختاری را گرامی خواهند داشت و فریاد آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر از رهبران جنبش سبز را سر خواهند داد.
محمد صدیق کبودوند فعال حقوق بشر و از زندانیان بند ٣۵٠ اوین که از سال ١٣٨۵ در این زندان بسر می برد از ساعت ٢٠ یکشنبه ٢٣ بهمن ماه دست به اعتصاب غذا زده است.
به گزارش خبرنگار کلمه، این فعال حقوق بشر طی نامه ای به دادستان تهران دلایل اعتصاب خویش را به شرح زیر اعلام کرده است:
١-عدم اجازه دیدار با فرزندم که به بیماری صعب العاج سرطان مبتلا شده است و در آستانه مرگ قرار دارد، به رغم درخواست های مکرر طی یک ماه گذشته
٢ -عدم رسیدگی پزشکی و توجه به گزارش های پزشکان مبنی بر عدم توانایی تحمل کیفر
٣ -محروم نگه داشتن از ابتدای ترین حقوق انسانی یک زندانی مطابق قواعد حقوقی و قانونی نظیرمحرومیت در دیدار با خانواده و شکنجه های روحی و روانی خانواده ام از این طریق
۴ -غیر قانونی بودن حکم محکومیت و اعمال اشد مجازات و مغایر بودن استناد حکم با تمام اصول حقوقی و قانونی و تداوم اجرای آن
وی در پایان نامه اش تاکید کرده است: اگرچه اعتصاب غذا را مغایر با موازین حقوق بشری و حق حیات می دانم اما این آخرین و تنها راهی است که دستگاه های قضایی و امنیتی بر من تحمیل کرده اند.
این زندانی سیاسی اعلام کرده تا رسیدن به خواسته هایش به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.
کبودوند رییس سازمان حقوق بشر کردستان و سردبیر نشریه پیام مردم است که دهم تیرماه ۱۳۸۶ بازداشت و به ۱۱ سال زندان محکوم شد.
کبودوند سومین زندانی سیاسی بند ۳۵۰ است که این روزها وارد اعتصاب غذا می شود. پیش از این مخدی خزعلی نویسنده و محقق و همچنین محمدرضا معتمدنیا در اعتراض به رفتار غیرقانونی مسئئولان زندان و سیستم قضایی کشور دست به اعتصاب غذا زدند.
اخبار رسیده از مهدی خزعلی که ۳۶ امین روز اعتصاب خود را پشت سر گذاشته نگران کننده است اما او می گوید خود را برای شهادت آماده کرده است و فرزندش ابراز نگرانی کرده که پدرش از حرف خود کوتاه نخواهد آمد.
همچنین محمدرضا معتمد نیا از زندانیان بند ٣۵٠ از روز ٢٠ بهمن ماه در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی در اعتصاب غذا به سر می برد.
گروه عصیان
گزارش ها از تهران حاکی است، ساعتی پیش و در شب ۲۵ بهمن، شعار "مرگ بر دیکتاتور" و فریاد الله اکبر شهروندان سبز در نقاط مختلف تهران طنین انداز شده است.
همچنین گزارش شده که در برخی نقاط تهران، شعار دهندگان پس از فریاد الله و اکبر، با سر دادن شعارهایی، خواستار آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر از رهبران جنبش سبز شده اند.
شورای هماهنگی راه سبز امید پیش از این در بیانیه ای، از تمامی همراهان و حامیان جنبش سبز دعوت کرده از ساعت ۴ تا ۷ بعد از ظهر روز ۲۵ بهمن ماه (فردا) در تهران در پیاده‌روهای خیابان‌های انقلاب و آزادی، حدفاصل میدان فردوسی و تقاطع نواب، و در شهرستان‌ها در خیابان اصلی هر شهر، بنابر تصمیم فعالان محلی، اقدام به پیاده‌روی سکوت کنند.
جنبش آزادایبخش ملی فلسطین (فتح) روز دوشنبه، آیت الله علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی را به خاطر اظهاراتش درباره یاسر عرفات به شدت مورد انتقاد قرار داد و گفته های وی را "دروغ" خواند.
رهبر جمهوری اسلامی ایران در دیدار با اسماعیل هنیه نخست وزیر برکنار شده فلسطین در تهران درباره عرفات گفته است:" عرفات سمبل مقاومت و مبارزه بود و در میان مردم جهان عرب و اسلام محبوبیت داشت، اما به علت خروج از مسیر مقاومت، مطرود ملت‌های منطقه شده بود."
به گزارش العربیه، احمد عساف سخنگوی جنبش (فتح) در واکنش به این اظهارت در بیانیه ای اعلام کرد: "جایگاه رهبر شهید یاسر عرفات در وجدان مردم جهان اسلام و عرب جاودانه است و نیازی به "اظهارات دروغین" خامنه ای ندارد."
اسماعیل هنیه نخست وزیر برکنار شده فلسطین که برای سفر سه روزه به ایران رفته است، دیروز یکشنبه با رهبر جمهوری اسلامی ايران دیدار کرد.
سخنگوی جنبش فتح همچنین با انتقاد از سکوت هنیه در برابر رهبر ایران اظهار داشت: " اسماعیل هنیه در برابر اهانت خامنه ای به یاسر عرفات رهبر انقلاب و مبارزات فلسطینی ها و تاریخ این ملت سکوت کرده است."
در بیانیه فتح آمده است :" خامنه ای و هنیه به خوبی می دانند که رژیم اشغالگر اسرائیل، یاسر عرفات را به خاطر ایستادگی و مقاومت و پایبندی به مبارزه مشروع جهت کسب حقوق مردم فلسطین پس از گذشت سه سال محاصره به شهادت رساند."
عساف افزود :" انتظاری از خامنه ای نیست و انتقاد ما بیشتر متوجه هنیه است که برای به دست آوردن مقداری پول، در برابر اهانت به تاریخ فلسطینی ها سکوت اختیار کرده است."
وی در پایان دولت مردان تهران را به عدم دخالت در امور فلسطینی ها و کشورهای عربی دعوت کرد و این گونه دخالت ها را مسبب تفرقه اندازی، جنگ افروزی، خونریزی و فاجعه آفرینی توصیف کرد که به گفته وی هیچ نتیجه مثبتی در بر نداشته است.
یک فعال دانشجویی در سنندج به نام سوران دانشور، توسط دادگاه انفلاب به زندان محکوم شد.
این فعال دانشجویی در گفتگو با آژانس خبری موکریان ضمن تأیید این خبر اظهار داشت:شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج روز یکشنبه ٢٣ بهمن ماه اینجانب را به اتهام تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی به یک سال زندان که به مدت دو سال به صورت تعلیق درآمده است محکوم کرد.
وی در ادامه افزود: رای صادره حضوری و ظرف بیست روز از ابلاغ قابل اعتراض و رسیدگی در دادگاه تجدیدنظر استان است.
سوران دانشور عضو شورای مرکزی اتحادیه دموکراتیک دانشجویان کورد و دبیر کمیته هماهنگی اتحادیه، تابستان گذشته به همراه چند تن از اعضای این اتحادیه از طرف اداره اطلاعات سنندج بازداشت و پس از چندی با قرار وثیقه از زندان آزاد شده بود.
سعید مدنی، فعال ملی مذهبی و کنشگر سیاسی حامی جنبش سبز، تحت فشار شدید نیروهای امنیتی قرار دارد.
به گزارش رسیده از تهران، به نقل از نیروهای همسو با جنبش سبز از درون زندان اوین، دکتر مدنی تحت فشار شدید فیزیکی و روانی قرار دارد.
مطابق این خبر، این فعال سیاسی و تحلیلگر اجتماعی به دلیل روابط و ارتباطات‌اش با برخی فعالان جنبش سبز و نیز به خاطر ارزیابی‌های همدلانه‌اش با جنبش سبز، در سلول‌های انفرادی اوین تحت فشار فیزیکی و روحی-روانی قرار دارد.
با وجود سپری شدن بیش از ۴۰ روز از بازداشت دکتر سعید مدنی، بازجوها و مسئولان امنیتی پرونده ی این پژوهشگر ارشد علوم اجتماعی، حتی اجازه یک تماس تلفنی به وی نداده اند. اخبار موثق از درون اوین حاکی است که اتهامات سنگینی متوجه این فعال ملی مذهبی شده و بازجوها فشار زیادی را برای پذیرش جرائم انتسابی متوجه وی کرده اند.
گزارش رسیده به نقل از منایع خبری جنبش سبز از درون زندان اوین، وضع کنونی سعید مدنی را «بسیار نگران کننده» توصیف کرده است.
قابل اشاره است که احسان هوشمند، فعال ملی مذهبی و محقق علوم اجتماعی در حوزه اقوام و هویت های فرهنگی، و نیز خواهرزاده سعید مدنی نیز همزمان با بازداشت وی، دستگیر شده اند.
سعید مدنی، دانش آموخته ی دکترای جامعه شناسی و پژوهشگر ارشد در حوزه آسیب های اجتماعی (فقر، اعتیاد و خودفروشی) است. وی از جمله پایه گذاران ماهنامه ایران فردا در کنار مهندس عزت الله سحابی (مدیرمسئول این نشریه) بود. وی همچنین سردبیر فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (تا پیش از اعمال فشار شدید دستگاه های امنیتی در سال ۱۳۸۹) بود.
این فعال ملی و مذهبی در چند ماه اخیر، به ویژه پس از درگذشت مهندس سحابی، هاله سحابی و هدی صابر (و به دلیل نقشی که در برگزاری مراسم ختم و یادبود آنان داشت) و نیز پس از انتشار نامه معروف به ۱۴۳ امضاء خطاب به سیدمحمد خاتمی (در مورد نمایشی و غیرسالم بودن انتخابات مجلس نهم)، بارها مورد احضار و تهدید و بازجویی قرار گرفت.
دکتر مدنی از جمله تحلیلگرانی است که پس از کودتای انتخاباتی سال ۱۳۸۸ در مقالات متعدد، جنبش سبز را از منظر جنبش های اجتماعی جدید مورد تحلیل و تبیین قرار داد.
محمد تقی کروبی، فرزند مهدی کروبی در یادداشتی که به مناسبت شب ۲۵ بهمن منتشر کرده، ضمن نقل داستان شکل گرفتن تظاهرات ۲۵بهمن، ناگفته هایی را از رفتار ماموران در شب حمله به منزل پدرش بیان کرده است.
وی در خصوص راهپیمایی ۲۵بهمن می گوید: “در آستانه دهه فجر مهندس موسوی به دیدار پدر آمد. در این جلسه بیداری، ظلم ستیزی خیزش مردمی منطقه خاورمیانه مورد بحث و گفتگو طرفین قرار گرفت. در نهایت پیشنهاد دعوت به راهپیمایی در جهت حمایت از خیزش های مردمی مطرح و مقرر شد نامه ای با امضای مشترک این دو عزیز به وزارت کشور تنظیم و ارسال شود. بعد از رایزنی و مشورت پیرامون زمان درخواست راهپیمایی، بیست و پنجم از سوی آنان نهایی شد. لذا نامه ای با امضای کروبی و موسوی تنظیم و تقدیم وزارت کشور شد. این دعوت به سرعت نقل محافل مختلف شد و استقبال مردم بویژه جوانان زمینه نگرانی حکومت را فراهم کرد. ”
فرزند مهدی کروبی در ادامه مطلب خود، روزشماری از ۲۱بهمن تا ۳اسفند ماه را روایت می کند. وی در این یادداشت، روز دوشنبه ۲ اسفند را چنین روایت می کند: “همزمان با ۱۷ ربیع اول میلاد رسول اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) عملیات یورش به منزل در عصر با حضور بیش از ۶۰ مامور آغاز شد. علی فرزند سوم خانواده بازداشت و روانه اوین شد. تلاش ماموران اطلاعات برای دستگیری همزمان فرزندان دیگر ناکام ماند.”
در بخش پایانی این مطلب، او به نقل از مادر خود فاطمه کروبی مطالبی را بیان کرده و نوشته است، خانم کروبی در روایت شب حمله، چنین می گوید: “در بازرسی بدیهی ترین مسائل شرعی ، اخلاقی و انسانی را رعایت نکردند و مردان وسائل شخصی من را بدون حضور خودم تفتیش کردند. بی شرمانه آلبوم خانوادگی و عکس نوه ها و بچه ها را با خود بردند. قفل تمام اتاق ها از جمله اتاق خوابم را تعویض کردند و در اختیار ماموران قرار دادند. برای آرامش روحی بعدها از مسولان آنان خواستم حداقل کلید اتاق خوابم را به من برگردانند که از این کار هم امتناع کردند. هرگز ساواک چنین بی حیا و غیر انسانی عمل نمی کرد. ”
به گزارش سحام، متن کامل این یادداشت بدین شرح است:
در آستانه دهه فجر مهندس موسوی به دیدار پدر آمد. در این جلسه بیداری، ظلم ستیزی خیزش مردمی منطقه خاورمیانه مورد بحث و گفتگو طرفین قرار گرفت. در نهایت پیشنهاد دعوت به راهپیمایی در جهت حمایت از خیزش های مردمی مطرح شد و مقرر گردید نامه ای با امضای مشترک این دو عزیز به وزارت کشور تنظیم و ارسال گردد. بعد از رایزنی و مشورت پیرامون زمان درخواست راهپیمایی، بیست و پنجم از سوی آنان نهایی شد. لذا نامه ای با امضای کروبی و موسوی تنظیم و تقدیم وزارت کشور شد. این دعوت به سرعت نقل محافل مختلف شد و استقبال مردم بویژه جوانان زمینه نگرانی حکومت را فراهم کرد. دادستان کل کشور و استاندار تهران و برخی مقامات نظامی نسبت به آن واکنش نشان دادند و برای مردم خط و نشان کشیدند اما هیچ مقامی بطور رسمی پاسخی به این درخواست نداد. حقیقت این است که به دنبال انقلاب تونس و فرار بن علی و خیزش مردم مصر علیه حکومت مادام العمر مبارک، نشاط و روحیه ی مضاعفی میان اقشار مختلف جامعه ایجاد شد. حاکمیت که در ۲۰ ماه گذشته حرکت مسالمت آمیز مردم خود را به شدت سرکوب کرده بود و زندان را به دانشگاه و دانشگاه را به زندان تبدیل نموده بود، از حرکت مردمی این دو کشور در ظاهر استقبال و خطبه ها در رسای آن خواند. نمی دانم پیش از ایراد سخن به این فکر نکردند که آنچه را برای ملت خود نمی پسندند چگونه برای دیگر ملل دنیا تجویز می کنند، پاسخ این رفتار متناقض را چگونه خواهند داد؟
آنچه تو بر خود روا داری همان می بکن از نیک و از بد با کسان
و آنچه نپسندی بخود از نفع و ضرر بر کسی مپسند هم ای بی هنر
دعوت ۲۵ بهمن هزینه بسیار سنگینی برای جنبش آزادی خواهی مردم داشت اما صادقانه بگویم این روز پرده ریا و تزویر سیستم موجود را برای بسیاری به نمایش گذاشت. و اما خلاصه ای از روز شمار سال گذشته:
• پنج شنبه ۲۱ بهمن ۱۳۸۹: منزل پدر به محاصره نیروهای امنیتی درآمد و رفت و آمد تمامی اعضای خانواده از ساعت ۹ صبح ممنوع گردید.
• جمعه ۲۲ بهمن: به همراه برادرم به منزل پدر رفتیم که مانع ورود شدند. مادرم اجازه یافت برای چند دقیقه از منزل خارج شود و داروهای مورد نیازش را تهیه کند.
• شنبه ۲۳ بهمن: خبرنگاران رسانه های مختلف در جهت کسب خبر تماس می گرفتند و نسبت به وضعیت پدر و حلقه محاصره خبر تهیه می کردند. تلفن های منزل پدر و موبایل مادرم حدود ظهر قطع شد. بعد از ظهر در دانشگاه شهید بهشتی بودم که موبایل و خط منزل من و حسین نیز قطع شد. امکان ارتباط از طریق خط های شناخته شده مسدود گردید.
• یک شنبه ۲۴ بهمن: ماموران به منزل حسین یورش بردند و در آنجا مستقر شدند. پیش تر وی به همراه خانواده به مکانی دیگر رفته بود.
• دوشنبه ۲۵ بهمن: حضور گسترده و غیر قابل پیش بینی مردم حکومت را دستپاچه و عصبی کرد. گفته شد در گزارش های مقامات کشور و شورای امنیت ملی جمعیت حاضر بین هشتصد هزار تا یک میلیون تخمین زده شد و نماینده رهبری در سپاه بعد ها اعتراف کرد که سپاه و بسیج موضوع را جمع کرد و اگر اجازه شکل گیری راهپیمایی داده می شد از ۲۵ خرداد بدتر می شد.
• سه شنبه ۲۶ بهمن: فحاشی دستوری وکیل الحکام در مجلس فرمایشی به رهبران اطلاح طلب و درخواست حکم اعدام برای کروبی و موسوی شان مجلس را در حد واقعیت آن به نمایش گذاشت. ارسال ۵۰ نفر از اوباش حکومتی به درب منزل پدر و عربده کشی از ساعت ۱۱:۳۰ تا ۲ بامداد بخش دیگری از فعالیت های چشمگیر نظام در این ایام محسوب شد.
• چهارشنبه ۲۷ بهمن: هجوم ۵۰ الی ۶۰ نفر از اوباش حکومتی به منزل و گسترش دایره هتاکی و فحاشی به مرجع آزاده آیت الله العظمی صانعی، آیت الله دستغیب و رئیس مجمع تشخیص آیت الله رفسنجانی و آقای خاتمی و بیت امام.
• پنج شنبه ۲۸ بهمن: حضور مجدد اوباش از ساعت ۱ بامداد تا ۳ بامداد و بکار گیری الفاظی که نشان از اصل و نسب مامور و آمر داشت.
• جمعه ۲۹ بهمن: تکرار همان سناریوی قبلی و حمله اوباش و تخریب منزل.
• شنبه ۳۰ بهمن: شکایت اهالی محل به وزارت کشور و گله از الفاظ سخیف و زننده اوباش و همراهی چند زن معلوم الحال در نیمه های شب و تبدیل منطقه مسکونی فرمانیه به مکان …
• یک شنبه ۱ اسفند: اوباش در این شب از آقای محسنی اژه ای به عنوان قاضی انقلاب تقدیر کرده و آقای لاریجانی رییس دستگاه قضایی را مسخره کردند. با هماهنگی ماموران اوباش به مجتمع ورود کرده و برای ایجاد رعب و وحشت بمب صوتی در واحد انداختند. نوارهای کامل شب های عملیات اوباش تحت امر بعد از یورش به منزل توسط مقامات امنیتی توقیف گردید و در حال حاضر در اختیار آنان است. البته بخشی از آن در اختیار است که کپی از آن تحویل دستگاه قضا گردیده است.
• دوشنبه ۲ اسفند: همزمان با ۱۷ ربیع اول میلاد رسول اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) عملیات یورش به منزل در عصر با حضور بیش از ۶۰ مامور آغاز شد. علی فرزند سوم خانواده بازداشت و روانه اوین گردید. تلاش ماموران اطلاعات در جهت دستگیری همزمان فرزندان دیگر ناکام ماند.
• سه شنبه ۳ اسفند: انتشار اولین خبر یورش و بازداشت رهبران جنبش.
رفتار ماموران و حوادث آن شب خود حکایتی است خواندنی که مجال بسیار می طلبد. مادرم در بخشی از خاطرات خود از شب یورش چنین آورده است:
“ساعت ۱۴ یکی از بچه های حفاظت گفت به ما دستور دادند سلاح ها را تحویل دهیم و از خانه خارج شویم. کمی بعد دیدم تعداد زیادی مامور بطرز وحشیانه ای به منزل ورود کردند. گویا خانه تیمی کشف کردند و بدنبال سلاح و مبارزان مسلح هستند. من در آن لحظه به یاد سال های مبارزه افتادم و هجوم متعدد ساواک را به یاد آوردم، آری ساواک نیز وحشینانه برخورد می کرد اما به دور از انصاف است اگر نگویم برخورد این جماعت به مراتب وحشیانه تر از یورش های ساواک بود. ساواک می دانست کروبی با اندیشه اش مبارزه می کند و نه با سلاح، اما این جماعت بگونه ای برخورد کردند که گویا خانه تیمی مسلحانه کشف کردند. بر سر آنها فریاد زدم و از رفتار خلاف آدمیت ماموران شکایت کردم، اما خوشحالی در چهره مهاجمان موج می زد. همه چیز را به هم ریختند و با لحنی کینه توزانه برخورد می کردند. آقای کروبی را به طبقه اول که در دفتر ایشان آنجا بود بردند و به تفتیش و جستجو ادامه دادند، وان حمام را از جا در آوردند، سقف کاذب منزل را بازرسی کردند، لوله ها را می گشتند، کمد ها را زیر و رو کردند، کلیه کتاب ها، روزنامه ها و حتی تلویزیون و رادیو را بردند و … بیش از ده ساعت این کار بطول انجامید و منزل را به جز وسائلی نظیر مبل و صندلی تخلیه کردند. در بازرسی بدیهی ترین مسائل شرعی ، اخلاقی و انسانی را رعایت نکردند و مردان وسائل شخصی من را بدون حضور خودم تفتیش کردند. بی شرمانه آلبوم خانوادگی و عکس نوه ها و بچه ها را با خود بردند. قفل تمام اتاق ها از جمله اتاق خوابم را تعویض کردند و در اختیار ماموران قرار دادند. برای آرامش روحی بعدها از مسولان آنان خواستم حداقل کلید اتاق خوابم را به من برگردانند که از این کار هم امتناع کردند. هرگز ساواک چنین بی حیا و غیر انسانی عمل نمی کرد. ماموران وزارت در آن شب حتی احکام امام و نامه نگاری های پیش از انقلاب و بعد از انقلاب را بردند. من همانطور که بارها در مقابل ساواک جسورانه حرف می زدم اینبار حرف خود را زدم اما آقای کروبی با خونسردی گفتند “بذار هر چه می خواهند با خود ببرند، ما تکلیف خود را در قبال خدا و مردم انجام دادیم، اهمیت نده.” از غروب تا اذان صبح ما را نگه داشتند تا بازرسی، تفتیش و نصب دستگاه های شنود شان تکمیل شود. امکان هرگونه هواخوری را مسدود کردند. به استثنای یک اتاق، نشمین و آشپزخانه، الباقی واحد را قفل کردند و با غصب و توقیف غیر قانونی اموال سایر شرکاء مجتمع را به زندان بدون قانون و ضابطه تبدیل کردند. … ”
در طی یکسال گذشته ظلم های بسیار بر رهبران جنبش تحمیل شد. دایره این ظلم و تعدی نه تنها آنان بلکه اعضای خانواده را در بر گرفت. متاسفم که بگویم دایره ظلم و تعدی از فرزندان فراتر رفت و بدون توجه به مسئولیت حکومت و شان حکومت داری نوه های خردسال کروبی را هم در بر گرفت. کروبی امروز در تنهایی و غربت زندانی است و از حقوق اولیه خود محروم است، از وضعیت سلامت او بی خبریم و نمی دانیم دستور شفاهی حاکمان کی و چگونه تابع یک ضابطه ولو ناعادلانه می گردد. فراموش نکرده ایم که در این روز صانع ژاله و محمد مختاری آزاده به ضرب گلوله کرکس ها به شهادت رسیدند، عده زیادی مجروح و زندانی شدند. یاد و خاطره آنان را گرامی داشته و از ایزد یکتا برای خانواده آن عزیزان سفر کرده صبر جمیل و اجر جزیل مسئلت می کنم.
سخنگوي وزارت امور خارجه جمهوري اسلامي ، اتهام اسرائیل مبني بر دخالت ايران در حمله به سفارتخانه‌هاي اين کشور در هند و گرجستان را رد و محكوم كرد.
به گزارش ايسنارامين مهمان پرست گفت كه اين اتهام‌زني در چارچوب يك جنگ رواني صورت گرفته است.
پس از انکه دیپلمات های اسرائیلی در هند و گرجستان هدف یک رشته بمبگذاری قرار گرفتند.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، ایران را به دست داشتن در بمبگذاری علیه دیپلمات های اسرائیلی در هند و گرجستان متهم کرده است.
براساس گزارش های دریافتی، انفجار در یک خودروی متعلق به سفارت اسرائیل در دهلی، پایتخت هند، به مجروح شدن همسر یکی از دیپلمات های اسرائیلی منجر شده است.
تلویزیون هند تصاویری از اتومبیلی را نشان داده که در بیرون ساختمان سفارت اسرائیل در حال سوختن بود.
گفته می‌شود سفارت اسرائیل در مرکز دهلی و در نزدیکی اقامتگاه رسمی مانموهان سینگ، نخست وزیر هند واقع شده و در اطراف این محل تدابیر امنیتی گسترده ای برقرار است.
به گزارش بی بی سی در حال حاضر کارشناسان خنثی کردن بمب سرگرم بررسی خودروی منفجر شده هستند.
در همین حال مقامات اسرائیلی در گرجستان از تلاشی ناموفق برای انفجار اتومبیل یک دیپلمات اسرائیلی در تفلیس، پایتخت، این کشور خبر داده اند.
مقامات گرجستان گفته اند که مواد منفجره به زیرخودروی دیپلمات اسرائیلی چسبانده شده بود.
در همین حال بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در سخنرانی در پارلمان این کشور، کنست، ایران را متهم به دست داشتن در حملات به دیپلمات های اسرائیلی در هند و گرجستان کرده است.
آقای نتانیاهو گفت به اعتقاد او ایران مسئول این حملات است.
نخست وزیر اسرائیل همچنین گفته است که این کشور توانسته در ماه‌های اخیر حملات دیگری را در جمهوری آذربایجان، تایلند و چند کشور دیگر خنثی کند.
آقای نتانیاهو تاکید کرده که" ایران و گروه تحت حمایتش، گروه حزب الله، در پشت تمامی این حملات بودند."
درواکنش به این اتهام اسرائیل سخنگوي وزارت امور خارجه شامگاه دوشنبه با بيان اينكه "هرگونه اقدام تروريستي را محكوم مي‌كنيم" تصريح كرد: ايران بزرگترين قرباني تروريسم است و انگشت اتهام بايد به سوي بسياري از كشورها كه به صورت علني از اقدامات تروريستي به ويژه رژيم صهيونيستي حمايت مي‌كنند، نشانه رود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر