مینها نگهبانان خاموشى هستند که هرگز خطا نمیکنند، هیچ وقت به خواب نمیروند و هرگز صلح را به ارمغان نمیآورند. «کار کردن با دشمن خفته و صبور بسیار سخت است» این جمله ی مدیرکل امور مرزی و انتظامی خوزستان است؛ جملهای که از دل واقعیت تلخ جنگ برخاسته است.
به گزارش فارس، هماکنون ۹۰ میلیون مین خنثی نشده در بیش از ۸۴ کشور جهان وجود دارد و برآوردهای تقریبی نشان میدهد که ایران پس از مصر دومین کشور جهان از نظر وسعت آلودگی محسوب میشود.
ایران همچنین به همراه شش کشور عراق، کامبوج، ویتنام، افغانستان، کلمبیا و آنگولا پرحادثهترین کشورهای جهان از نظر تلفات ناشی از انفجار مین نیز به شمار میآید.
در کمین مردم غیرنظامی
در ۵ استان ایران آلودگی به مین و مهمات عمل نشده از جنگ ایران و عراق همچنان وجود دارد.
استان ایلام از نظر مساحت زمینهای مین گذاری شده، آلودهترین استان ایران است و استانهای خوزستان، کرمانشاه، آذربایجان غربی و کردستان بعد از این استان قرار میگیرند.
پراکندگی مینهای جنگی در ایران تنها به میدانهای مین شناخته شده محدود نمیشود و حتی زمینهای کشاورزی را نیز در بر میگیرد که این موضوع سبب قربانی شدن افراد غیرنظامی شده است.
پاکسازی رو به پایان است
مساحت زمینهای مین گذاری شده در ایران پس از جنگ بیش از ۴ میلیون هکتار بود اما این روزها مساحت این زمینها کمتر شده است.
اکنون، بیش از ۲۰ سال پس از پایان جنگ، ۸۰ درصد از زمینهای مین گذاری شده استان خوزستان پاکسازی شده است و قرار است تا پایان سال ۱۳۹۳، پاکسازی این استان به پایان برسد.
عبدالرحیم ناطقی، مدیرکل امور انتظامی و مرزی استان خوزستان، در این باره میگوید: «با برآوردی که انجام شد، حدود ۵۰ هزار هکتار از اراضی خوزستان هنوز پاکسازی نشده و بخشی به مین و دیگری به گلولههای عمل نکرده آلوده هستند و برابر برنامه زمانبندی شده شاید تا پایان سال ۹۳ پاکسازی ادامه داشته باشد اما به نظر میرسد با توجه به تمهیدات مناسب پیش بینی شده مدت زمان آن کمتر شود.»
سختی پاکسازی
آقای ناطقی مناطق مین گذاری شده را به دو منطقه جنوبی و غربی تقسیم میکند. منطقه جنوبی شامل استان خوزستان است و مناطق غربی شامل ۴ استان کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه. او میگوید استان خوزستان از نظر تعداد مینهای کاشته شده و مهمات عمل نکرده در صدر این استانها قرار دارد.
آقای ناطقی در باره سختی پاکسازی مناطق مین گذاری شده میگوید بعضی مناطق مانند «فکه و چذابه، رملی هستند» و مینها در این مناطق به عمق یک تا دومتر در زمین فرو رفتهاند و یافتن آنها سخت است.
او ادامه میدهد در استانهای غربی مینها بر اثر بارندگی جابهجا شده و درون شیارهایی دفن شده افتادهاند که یافتن آنها نیز سخت شده است.
مدیرکل امور انتظامی و مرزی استان خوزستان همچنین درباره سختی کار در مناطق جنوبی و غربی میگوید: «مینیابی در مناطق رملی سختتر است. به خصوص که گرمای طاقت فرسا نیز به علت نوع لباسی که موقع مینیابی استفاده میشود، سختی کار را دوچندان میکند.»
کمبود اعتبارات
آقای ناطقی میگوید: «اوایل کار در سالهای اولیه آغاز به کار پاکسازی، عمدهترین مشکل ما نبود تجهیزات مورد نیاز بود. به همین دلیل تلفات ناشی از پاکسازی بالا و مجروحان مین زدایی زیاد بود. در حال حاضر خوشبختانه با وجود تجهیزاتی که وزارت دفاع تولید و در اختیار نیروها قرار داده، میزان تلفات بسیار کاهش یافته است.»
او درباره مهمترین مشکل کنونی پاکسازی میگوید: «شرایط جوی و آب و هوای خوزستان، فرصت و زمان کار یگانهای پاکسازی را محدود کرده است، همچنین با توجه به هزینههای بالای پاکسازی و رفع آلودگی، نیاز است اعتباری همسو با برنامهریزی اختصاص یابد.»
بستان؛ قتلگاه مین
فرماندار دشت آزادگان نیز درباره مین یابی این منطقه می گوید تاکنون بخش مهم غرب کرخه پاکسازی شده اما بخش عمدهای از آن همچنان مورد پاکسازی قرار نگرفته است.
جواد دغلاوی، فرماندار دشت آزادگان، میگوید هر ساله در بستان به دلیل برخورد اهالی با مین شاهد تلفات جانی هستیم.
آقای دغلاوی در ادامه میگوید: «در حالی که کل شهدای این شهرستان مرزی در طول جنگ، حدود یکهزار و ۲۰۰ نفر بود، پس از جنگ ۱۱۳ نفر در برخورد با مین کشته و ۲۱۶ نفر مجروح شدند. در آخرین مورد، اردیبهشت امسال چوپانی در دشت آزادگان در حال چرا دادن گله خود، قربانی مواد منفجره به جا مانده از دوران جنگ تحمیلی شد.»
روند پاکسازی میادین مین گذاری شده در ایران نشان میدهد که به دلیل وسعت زیاد مناطق آلوده، در دست نبودن نقشه میادین، کمبود اعتبارات مالی و امکانات، تا چند سال دیگر نیز مین و مواد منفجره جان عدهای از هم وطنانمان را میگیرند و یا آنها را دچار نقص عضو دائم میکنند.
منبع: فارس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر