 اگر طی چند روز آینده طبق معمول یکی دو ماه اخیر، این خبر توسط یک مقام اجرایی دیگر تکذیب نشده یا واکنش طرف قطری را به دنبال نداشته باشد، باید اذعان کرد که پرت‌وپلاگویی مسئولین ایرانی طی پنج سال گذشته، تبدیل به یک اپیدمی منطقه‌ای شده و در اولین فرصت گریبانگیر کشور «قطر» و مسئولین اجرایی آن کشور شده است. خبرنگاران سبز/ سیاست/ علی مصلحی: سعیدلو» ریس سازمان تربیت بدنی، که در قطر به سر می‌برد، از آمادگی ایران برای همکاری با قطر به منظور برگزاری بازیهای جام جهانی 2022 خبر داد. آقای «سعیدلو» گفته که «ما آمادگی خود را برای برگزاری برخی بازیهای جام جهانی که شرایط آب و هوایی قطر اجازه برگزاری آنها را نمی‌دهد، اعلام کردیم.»
همانطور که هیچ کشوری نمی‌تواند راسا و بدون نظر و انتخاب «فدراسیون بین‌لمللی فوتبال» (فیفا) میزبان جام جهانی فوتبال که هر چهار سال یکبار به میزبانی کشوری برگزار می‌گردد، بشود و میزبانی جام جهانی پس از داوطلب میزبانی شدن نیازمند طی کردن پروسه نفس‌گیر رضایت و انتخاب «فیفا» می‌باشد، به همان صورت کشور میزبان کمترین حقی در تغییر کوچکترین قانون مصوب آن فدراسیون ندارد و موظف است وظیفه میزبانی خود را طبق نظامنامه خاص «فیفا» که منشوری جهانی و بین‌المللی و مورد تایید اکثر کشورهای عضو می‌باشد، انجام دهد.
احتمال تخطی از این منشور، و یا احتمال آنکه کشوری نتواند امکانات لازم و شایسته را برای برگزاری بهینه این مسابقات تدارک نماید، ممکن است به تجدید نظر «فیفا» در تصمیم اتخاذ شده و صلب امتیاز میزبانی از کشور انتخاب شده، منجر شود.
از نگاهی دیگر چنانچه لازم آید در قوانین، منشور و مرامنامه تایید شده فعلی، تغییراتی ایجاد شود، طی پروسه خاصی اعلام عمومی شده و پس از اخذ نظر کارشناسان موافق و مخالف و نهایتا رای گیری، تغیییرات ایجاد شده رسما به تمام اعضا‌‌ء ابلاغ و توسط سخنگوی فدراسیون اعلام می‌شود.
طی نزدیک به یک قرن گذشته که مسابقات جام جهانی فوتبال هر چهار سال یکبار برگزار می‌شده، سابقه نداشته است که دو کشور همزمان در یک دوره میزبان مشترک باشند و یا یک کشور میزبان باشد و سهمیه و امتیاز میزبانی را با کشور دیگری به اشتراک بگذارد.
به نظر می‌رسد هیچک از این اتفاقات در پروسه انتخاب همسایه جنوبی ایران «قطر» به عنوان میزبان جام جهانی فوتبال در سال 2022 نه اتفاق افتاده و نه قرار بوده است اتفاق بیفتد. والا هنگام اعلام رسمی میزبانی آن کشور این موضوع نیز رسما از طرف سخنگوی آن فدراسیون به اطلاع علاقه‌مندان فوتبال در سراسر دنیا می‌رسید.
اما علیرغم اینها روزگذشته آقای «سعیدلو» معاون ریس‌جمهور و ریس سازمان تربیت‌بدنی، در جمع خبرنگاران از اعلام آمادگی ایران برای کمک به «قطر» به منظور میزبانی جام‌جهانی 2022 و همچنین موافقت نسبی امیر قطر با برگزاری برخی دیدارهای این جام‌جهانی در ایران خبر داد.
اگر طی چند روز آینده طبق معمول یکی دو ماه اخیر، این خبر توسط یک مقام اجرایی دیگر تکذیب نشده یا واکنش طرف قطری را به دنبال نداشته باشد، باید اذعان کرد که پرت‌وپلاگویی مسئولین ایرانی طی پنج سال گذشته، تبدیل به یک اپیدمی منطقه‌ای شده و در اولین فرصت گریبانگیر کشور «قطر» و مسئولین اجرایی آن کشور شده است.
جدای از این نکته که طنزی تلخ را روایت می‌کند، به نظر می‌رسد کشورهای منطقه فرصت برای سوءاستفاده، کلاه‌برداری و تحقیر مردم و سرزمین مقدس‌مان را در نتیجه بی‌کفایتی دولتمردان آن مناسب دیده و با دادن وعده پوچ و مضحک «اشتراک میزبانی» سعی در دوشیدن بیش از پیش و غارت سرمایه‌های مادی ومعنوی کشور دارند.
جدای از همه اینها با فرض صحت این همه حرف وحدیث، این خبر نه تنها نمی‌تواند و نباید اسباب خوشحالی باشد، بلکه اسباب سرافکندگی و شرمساری ملی و آدرس غلط دادن برای سر پوش گذاشتن براشتباهات مکرر مسولین مربوطه می‌باشد  | |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر